Zijn er SO-leden die geen fantasy of sf schrijven?

Om op je eerste vraag te antwoorden: Ja, er zijn ook leden die geen fantasy schrijven. Nl: Ik! Ik schrijf young adult neigend naar alleen adult, over dingen die echt kunnen gebeuren. Wel vaak een autobiografisch deel erin, zeg 90% fictie, 10% autobiografie. Op je tweede vraag kan ik dus geen antwoord geven :P

Ja. Ik.

Ikke Welkom Marja :) Edit: ik gaf alleen antwoord op de vraag die hier eerder stond, of er ook leden geen fantasy schreven. De openingspost is later blijkbaar veranderd.

Ik ook! Nonfictie gedaan en nu een detective en een oermanuscript dat een psychologische roman moet worden... Ik ben door de drukte in mijn leven wat minder actief hier, maar het zou natuurlijk kunnen dat de SF- en Fantasyschrijvers de laatste tijd het meest actief zijn. En hoe gaat het dan: als je vaker onderwerpen voorbij ziet komen waar je wat mee hebt, ga je ook vaker posten. De oplossing ligt voor de hand: maak zelf een topic aan over een onderwerp dat jou interesseert.

Ik schrijf ook geen fantasy, wel een keer een absurd verhaal geschreven. Thrillers hebben mijn voorkeur. Op dit forum komen alle genres langs.

Ik schrijf fantasy, maar ook chicklit, gedichten, whodunnit, detectives, af en toe een non-fictie verhaal... Momenteel denk ik nog helemaal niet aan uitgeven, daar vind ik mezelf nog niet goed genoeg voor. Op je tweede vraag kan ik dus geen antwoord geven, ook omdat ik me nog erg ontwikkel als schrijver en later misschien wel helemaal geen fantasy meer schrijf...

In september 2012 is mijn debuutroman Duivelsblauw uitgekomen bij uitgeverij Mozaïek, een historische roman en dat is ook het genre van het verhaal waar ik nu mee bezig ben, naast een familiegeschiedenis. Kortom Marjaw, laat je niet afschrikken door het op het eerste oog grote aandeel sf en fantasy schrijvers. Er 'lopen' schrijvers van zeer diverse pluimage op SOL rond en wie weet worden die weer wat actiever als een relevante topics (gaan) lopen. Overigens denk ik dat veel schrijfproblemen genre-onafhankelijk zijn, dus wat dat betreft maakt het genre waarin mensen schrijven ook wat minder uit. Of denk jij daar anders over?

Het was me eerlijk gezegd nog niet opgevallen, dat er relatief veel fantasyschrijvers actief zijn. Zelf schrijf ik van alles, vooral voor kinderen, waaronder ook 1 SF boekje (mars is van zilver).

Hey Marjaw, Ik snap niet helemaal waarom je niet zou kunnen reageren op een fantasyverhaal als je niks met het genre hebt? Het is en blijft een verhaal en meestal willen mensen op proeflezen weten of hun schrijfstijl goed is en of hun stukjes vlot lezen. Dat kun je ook beoordelen zonder dat je in het desbetreffende genre van die auteur schrijft of leest. het tweede punt wat je noemt, is zeker waar. In Nederlandse boekhandels ligt erg weinig fantasy en science fiction, vooral die van eigen bodem. Maar omdat de trend vanuit Amerika snel oprukt met boeken als de twilightserie, de hunger games serie, de percy jackson serie en alle urban fantasy series voor volwassenen denk ik dat de Nederlandse uitgeverswereld in de toekomst misschien wel een plaatsje voor fantasy en science fiction van eigen bodem gaat inruimen. We willen toch niet achterlopen of wel ; )? Wat je laatste punt betreft. Ik hoop echt dat als ik mijn fantasyverhaal af heb ik het uit kan geven bij een reguliere uitgeverij. Luitingh heeft bijvoorbeeld in 2012 een fantasywedstrijd gehouden met als prijs de uitgave van je boek. Ik denk dus dat er in de nabije toekomst best een markt voor 'mijn' genre kan gaan ontstaan. Tot die tijd blijf ik fantasyboeken in al hun vormen lezen in het Engels. Gelukkig kun je via het internet aan zo'n beetje alle boeken komen die er zijn uitgegeven waar ook ter wereld : ).

Oh, ik schrijf alles, behalve non-fictie, dus ook subgenres van fantasy maar ook bijvoorbeeld een chicklit. Een keertje per jaar ook een kortverhaal dat literair getint zou moeten zijn. :D Als ik een heel goed verhaal schrijf met een fantasyrandje, zou ik een uitgever zoeken, ja. 'Deze vraag is onder andere opgekomen omdat ik in een ander draadje zag staan dat niet actieve foraleden niet op prijs gesteld worden in die zin dat er leden zijn die menen dat zij minder rechten zouden mogen hebben. Het is moeilijk actief te zijn als het gemiddelde lid in een genre schrijft waar je niets mee hebt.' Bedoel je hier dat topic mee over boekpresentaties? Dat gaat erover dat ik (en anderen blijkbaar ook) het niet prettig vind dat er mensen op SOL komen om enkel en alleen hun boek te promoten. Ik vind het een beetje een raar dat je niet zou kunnen meepraten omdat anderen in een ander genre dan jij zouden schrijven. De meeste schrijfproblemen zijn in elk genre hetzelfde en ook over algemene zaken zoals uitgeven of proeflezen kun je met iedereen praten. Proeflezen in een genre dat je minder vindt kan trouwens heel fijn zijn voor de schrijver, want dan let je automatisch meer op schrijftechnische details omdat de inhoud je minder interesseert.

Het is moeilijk actief te zijn als het gemiddelde lid in een genre schrijft waar je niets mee hebt.

Hoezo dat? Ik heb een voorkeur voor fantasy, maar ik lees en schrijf van alles en ik proeflees allerlei verschillende genres (behalve poëzie, dat snap ik gewoon niet). Hoezo kun je dan moeilijk actief zijn op een forum waar veel fantasy schrijvers actief zijn? Of je nou affiniteit hebt met een bepaald genre of niet, de meeste schrijftechnieken zijn in al die genres gewoon hetzelfde.

Ik schrijf geen fantasy, geen SF, geen kinderboeken, geen young adult, geen thrillers, geen fanfiction, geen detectives en geen chicklit... Ik schrijf eh gewoon mooie verhalen (tenminste, dat probeer ik).

* titel ingekort zodat hij op de regel past *

Yep. Hiero. Literaire fictie is mijn genre.

Ik schrijf een thriller en young adult (eigentijds) en non-fictie en er komt een chick lit uit mijn pen/toetsenbord binnenkort. Maar ik schrijf dus ook paranormal romance. Van alles wat eigenlijk :) Waarom zou je je beperken als je alles zo leuk vind. Ik schrijf wat ik lees en dat lees ik.

Ik schrijf ook een ander genre.

Ik heb twee korte fantasy-verhalen geschreven, maar voor de rest heb ik twee literaire fictie manuscripten liggen en een informatieve non-fictie en een aantal andere korte verhalen. Vaak krijg ik zin om een kort verhaal te schrijven voor een wedstrijd en laat mijn manuscripten liggen. Ik wil ze herschrijven, maar ik heb alweer een idee voor iets anders... Ik begrijp het wel dat je geen zin hebt om over fantasy mee te praten, maar aan wilt haken aan een onderwerp waar je interesse voor hebt en waar je iets van leren kunt. Een mogelijkheid is zelf een discussie starten met een prangende vraag, of oude topics over onderwerpen die je interesseert opduiken en discussies herstarten.

Ik begrijp het wel dat je geen zin hebt om over fantasy mee te praten, maar aan wilt haken aan een onderwerp waar je interesse voor hebt en waar je iets van leren kunt.

Maar van fantasy kun je toch ook leren? :)

Marjaw schreef:

Ik ben hier redelijk nieuw. Spittend in de diverse fora-onderwerpen kom ik veel fantasy en science fiction schrijvers tegen. Met beiden genres heb ik totaal niets.

Als je werkelijk niets met fantasy hebt vraag ik me af waarom je dan toch twee dagen achter elkaar topics over het schrijven van fantasy opent. Je tweede vraag (Zijn er SO-leden die géén fantasy of SF schrijven?) zal neem ik aan retorisch bedoeld zijn. Natuurlijk zijn er op dit forum mensen die al dan niet uit principe nooit iets in die twee genres schrijven, net zo goed als er mensen zijn die nooit misdaadverhalen, thrillers of youngadult zullen schrijven. Waarom zou je dat nog eens bevestigd willen zien? Het zou denk ik heel wat informatiever zijn om via een SOL-enquête een beeld te krijgen van ieders genrevoorkeuren. In de praktijk zou dat best lastig worden omdat, de grenzen tussen de diverse genres (gelukkig maar) niet duidelijk afgebakend zijn. Zelf ben ik niet eens nieuwsgierig naar de uitkomst van zo'n enquête, omdat volgens mij het genre waarin iemand schrijft niets zegt over de kwaliteit van een verhaal. Als ik naar de titels van nieuwe proefleesstukken kijk, valt het mij ook op dat relatief veel beginnende schrijvers hun verhaal zelf als fantasy bestempelen, relatief veel meer dan je zou verwachten als je het aandeel fantasy in een gemiddelde boekwinkel bekijkt. Het meest aannemelijk lijkt mij dat jongeren die voor het eerst een verhaal schrijven intuïtief vaak voor fantasy kiezen omdat ze het idee hebben dat het wel makkelijk is om 'alles zelf te kunnen bedenken zonder je ergens iets van aan te trekken'. Het succesverhaal van J.K. Rowling die met haar Potterserie vanuit het niets steenrijk werd, zal misschien ook een bron van inspiratie zijn. Beide verklaringen zijn speculaties die ik niet hard kan maken. Wie heeft een aanvullende en/of plausibeler verklaring?

Spittend in de diverse fora-onderwerpen kom ik veel fantasy en science fiction schrijvers tegen. Met beiden genres heb ik totaal niets. Op mijn vraag waarom mensen fantasy schrijven kreeg ik een aantal verhelderende reacties. En nu vroeg ik mij af, zijn er ook mensen op schrijvenonline die geen fantasy, horror, sf, paranormale verhalen enzovoort schrijven. Mensen die literaire fictie of non-fictie schrijven of romans. Deze vraag is onder andere opgekomen omdat ik in een ander draadje zag staan dat niet actieve foraleden niet op prijs gesteld worden in die zin dat er leden zijn die menen dat zij minder rechten zouden mogen hebben. Het is moeilijk actief te zijn als het gemiddelde lid in een genre schrijft waar je niets mee hebt.

Ik geloof niet dat 'het gemiddelde lid' van SO fantasy schrijft. Zie ook mijn antwoord in je andere topic: http://www.schrijvenonline.org/forum/het-schrijfp… # 16. Mag ik vragen of je bedoelt dat je het idee hebt dat je in de onderwerpen niet actief kunt participeren omdat fantasy je genre niet is en je 'dus' niet veel te melden hebt? Fantasy is mijn genre ook niet, en toch zie ik aanleiding genoeg om hier en daar een duit in het zakje te doen. Ook zie ik fantasyschrijvers duiten in zakjes doen waar een topic niet-fantasy-gerelateerd is. Laat je niet weerhouden - zie de discussies breder dan de genres. Veel narratieve elementen die voor fantasy gelden, gelden ook voor andere genres.

Ik vind het vreemd dat je fantasy en sf onder dezelfde noemer schaart. In mijn ogen zijn dat twee totaal verschillende genres. Bij fantasy denk ik aan magische wezens in exotische oorden, bij sf denk ik aan ruimteschepen. Ik lees niet graag fantasy maar wel sf. Zelf schrijf ik bovennatuurlijke thrillers met een romantisch tintje die zich in het hier en nu afspelen. Het is een genre dat ik ook het liefst lees.

Ook ik heb een grote voorkeur voor literair. Welkom!

Evert A. schreef:

Ook ik heb een grote voorkeur voor literair.

Waarmee je impliciet stelt dat fantasy (en/of SF) per definitie niet literair is. Of interpreteer ik dat verkeerd?

Op alle vragen: fantasy en sf zijn voor mij niet hetzelfde, wat ze wel gemeen hebben in mijn ogen is dat ik er niets mee hebt. Of ze literair zijn hangt af van de wijze waarop het geschreven is. Tolkien valt volgens mij onder literatuur en 1984 ook. Waarom ik het moeilijk vind te reageren op proefleesstukken in die genres, is omdat ik het vaak na de eerste regel al kwijt ben door bijvoorbeeld ingewikkelde namen die er vaak gebruikt worden of werelden die de schrijver wel voor zich ziet, maar ik niet. Uiteraard kun je dan over het technische deel iets zeggen, maar dan wordt het droog redigeren en ik weet niet of dat de bedoeling is. Hay vraagt waarom ik al twee dagen topics hierover open. Ik proef enige irritatie. Wel, ik open die topics omdat ik wil begrijpen dat mensen er mee hebben. In de gemiddelde boekhandel ligt percentueel weinig fantasy, de gemiddelde uitgever meldt bot op zijn site dit niet te willen uitgeven en toch zijn er enorm veel fantasy schrijvers. Recent heb ik nagedacht over de vraag waarom in sommige genres zo weinig echt goeds op de markt is of zo weinig wordt uitgegeven. Thrillers zijn er zat, ook literaire non-fictie heeft een behoorlijke opmars gemaakt en (literaire) romans zijn er ook genoeg. Een onderwerp waarover men maar niet uitgeschreven raakt is de tweede wereldoorlog, bijvoorbeeld. Emoties oproepen met woorden is het moeilijkste wat er is, moeilijker dan wanneer de woorden ondersteund worden met beelden. Veel goede boeken die per definitie een emotie moeten oproepen om een pageturner te zijn, zijn er niet. Bij horror verwacht je angst, bij humor te lachen, bij verdrietige boeken zouden de tranen over je wangen moeten glijden enzovoort. Bij literaire non-fictie gaat het oproepen van emoties het makkelijkst, het verhaal is immers echt gebeurd en vaak zie je dat de schrijfkunst zelfs ondergeschikt is aan het verhaal (een mooi voorbeeld daarvan vind ik 'Echte mannen eten geen kaas'). De tweede wereldoorlog is ook zo'n onderwerp. Bij het woord concentratiekamp heeft iedereen wel een beeld, ongeacht hoe dit in een boek beschreven staat. Anders wordt het al als de schrijver een fictie schrijft en helemaal dus over een onderwerp waar niet iedereen al een beeld bij heeft. Dan wordt niet het verhaal ondergeschikt aan de wijze waarop het opgeschreven is, maar eerder andersom. Het voor je kunnen zien van hetgene de schrijver voor zich ziet en het oproepen van de gewenste emoties is in die gevallen veel moeilijker. Bij genres als fantasy en sf en eigenlijk ook horror ligt die lat nog hoger. Immers, nieuwe werelden zijn gecreeerd door de schrijver, de lezer heeft geen referentiekader. En misschien is dat dan ook direct de reden waarom dergelijke genres eerder als 'slechte' boeken bestempeld zullen worden dan wanneer men kiest voor de makkelijke weg van de boeken waarin beelden opgeroepen moeten worden die iedereen al kent, zoals het voorbeeld van het concentratiekamp. Nou ja, dat zijn nu zo mijn gedachten die uiteraard niet zaligmakend zijn. Het is niet mijn bedoeling geweest de fantasy en sf schrijvers te beledigen, integendeel, meer was ik nieuwsgierig naar de vraag wat iemand beweegt in de dergelijk genre te gaan schrijven.

@Marjaw Wees gerust. Ik ben echt niet zo snel geïrriteerd. :) Ik was wel geïntrigeerd door de tegenstrijdigheid die ik in je vraagstelling proefde. Die zie ik ook weer in je (overigens verhelderende) gedachten hierboven. Niets met fantasy hebben en er toch zo diep op ingaan kan ik niet zo goed met elkaar rijmen. Zelf houd ik me steeds minder met dit soort vragen bezig. Ik schrijf gewoon het verhaal dat ik wil schrijven, ongeacht de vraag in welk hokje het eventueel gestopt zou kunnen worden. Al die genre-indelingen hebben iets kunstmatigs en arbitrairs en dienen volgens mij geen literaire, maar vooral commerciële doelen.

Ik lees en schrijf het allerliefst SF. Fantasy is voor mij een heel ander genre, met andere problematiek, maar ook erg leuk om te doen. Daarnaast schrijf ik Sinterklaasmusicals, thrillers, literaire verhalen, kinderboeken. Een goed verhaal gaat altijd over personen.

Waarom ik het moeilijk vind te reageren op proefleesstukken in die genres, is omdat ik het vaak na de eerste regel al kwijt ben door bijvoorbeeld ingewikkelde namen die er vaak gebruikt worden of werelden die de schrijver wel voor zich ziet, maar ik niet. Uiteraard kun je dan over het technische deel iets zeggen, maar dan wordt het droog redigeren en ik weet niet of dat de bedoeling is.

Maar dat is toch juist goed? Je kunt prima zeggen: sorry, maar ik vind die namen niet om door te komen. Daar kan de schrijver een boel aan hebben. Ook een opmerking als: sorry, maar ik zie de wereld niet voor me, kan enorm helpen. Juist omdat in bepaalde fantasyvertakkingen zo'n wereld een grote rol speelt, is het goed als je daar een opmerking over geeft. Verzonnen werelden zijn juist moeilijker om over te brengen, omdat het een wereld van de schrijver is. Hij zal daarom goed zijn best moeten doen om dit over te brengen. Als de wereld dan toch niet goed overkomt, en jij merkt dit en zegt daar wat over, dan heb je mijns inziens goed geholpen.

In de gemiddelde boekhandel ligt percentueel weinig fantasy, de gemiddelde uitgever meldt bot op zijn site dit niet te willen uitgeven en toch zijn er enorm veel fantasy schrijvers.

Tja, ik schrijf niet voor de markt. Ik schrijf wat ik leuk vind. Dat er weinig fantasy boeken in de boekhandel liggen, boeit me eerlijk gezegd niet en het houdt mij ook niet tegen. Ik schrijf in de eerste plaats een verhaal voor mezelf. Als dat verhaal klaar is, kijk ik of het eventueel interessant zou kunnen zijn voor uitgevers en lezers. Dan snuffel ik rond op de websites van uitgevers om te kijken of het misschien in een van hun fondsen zou kunnen passen. Dan stuur ik het op naar die uitgevers. Word mijn manuscript overal afgewezen omdat het niet in het fonds past (letterlijk en figuurlijk), dan begin ik gewoon weer aan een nieuw manuscript (dat doe ik sowieso, verhalen laten me niet los). Maar ik zal echt nooit een verhaal schrijven dat me niet ligt, alleen maar omdat zo'n soort verhaal meer kans heeft om uitgegeven te worden. Dan zou ik afbreuk doen aan mijn authenticiteit.

Ik ben een fervente fantasy- lezeres (sf iets minder), maar tot nu toe heb ik maar een fantasy verhaal in mijn hoofd gehad. En op dit moment schrijf ik aan een 'gewone' roman (omdat ik mijn werk niet als literair zou willen beschouwen), dus ik ben niet echt een autoriteit op dit gebied, maar ik denk dat je er een beetje naast zit als het gaat om het oproepen van emoties bij fantasy of sf. Maakt het voor de emoties uit in wat voor soort wereld iets zich afspeelt? Het mooie van emoties is juist dat ze universeel zijn, daarom kun je als schrijver bijvoorbeeld prima putten uit je eigen leven, zonder een ego-document te schrijven. Zolang je schrijft over mensen, of je hoofdfiguur menselijke trekken kan laten vertonen, zou het opwekken van emoties bij je lezers niet moeilijker moeten zijn dan in een gewone roman. Ik ben het met je eens dat het moeilijker is om de juiste beelden op te roepen. Maar is het kunnen gebruiken van je verbeelding niet het voordeel dat schrijven heeft boven verfilmen of tekenen? En dat geldt voor alle genres. Ik denk dat het schrijven van fantasy en sf zo aantrekkelijk is, juist omdat je niet gebonden bent aan de echte wereld. Je kunt een hele nieuwe wereld bouwen, waar andere regels gelden. Dat het moeilijk kan zijn om die regels geloofwaardig over te laten komen, en dat die regels moeten kloppen, een bepaalde logica moeten volgen, is iets wat veel beginnende schrijvers zich niet realiseren.

[quote=Eyckie] Maakt het voor de emoties uit in wat voor soort wereld iets zich afspeelt? Het mooie van emoties is juist dat ze universeel zijn, daarom kun je als schrijver bijvoorbeeld prima putten uit je eigen leven, zonder een ego-document te schrijven. Zolang je schrijft over mensen, of je hoofdfiguur menselijke trekken kan laten vertonen, zou het opwekken van emoties bij je lezers niet moeilijker moeten zijn dan in een gewone roman. Voor emoties maakt de wereld niet uit. Wat ik bedoelde te zeggen is dat woorden vooral emoties oproepen als mensen er een beeld bij krijgen. Hoe makkelijker of hoe meer ingeburgerd dat beeld, hoe makkelijker het voor de schrijver is om met zijn woorden zo'n beeld op te roepen. Bijvoorbeeld als ik schrijf: het meisje leunde tegen een barak van kamp Auschwitz, dan ziet iedereen een beeld voor zich, en vermoedellijk ziet iedereen nog wel hetzelfde beeld. Maar als ik schrijf: het meisje zat tegen een levensboom in Austoria, dan wordt het een ander verhaal. Bij de eerste zin hebben de meeste ook direct een emotie. Een meisje dat tegen een barak in een concentratiekamp leunt levert verdriet op. Maar bij de tweede zin is deze emotie er niet. De fantasyschrijver zal dus meer moeten doen om de emotie op te roepen.

[quote=Eyckie] Maakt het voor de emoties uit in wat voor soort wereld iets zich afspeelt? Het mooie van emoties is juist dat ze universeel zijn, daarom kun je als schrijver bijvoorbeeld prima putten uit je eigen leven, zonder een ego-document te schrijven. Zolang je schrijft over mensen, of je hoofdfiguur menselijke trekken kan laten vertonen, zou het opwekken van emoties bij je lezers niet moeilijker moeten zijn dan in een gewone roman. Voor emoties maakt de wereld niet uit. Wat ik bedoelde te zeggen is dat woorden vooral emoties oproepen als mensen er een beeld bij krijgen. Hoe makkelijker of hoe meer ingeburgerd dat beeld, hoe makkelijker het voor de schrijver is om met zijn woorden zo'n beeld op te roepen. Bijvoorbeeld als ik schrijf: het meisje leunde tegen een barak van kamp Auschwitz, dan ziet iedereen een beeld voor zich, en vermoedellijk ziet iedereen nog wel hetzelfde beeld. Maar als ik schrijf: het meisje zat tegen een levensboom in Austoria, dan wordt het een ander verhaal. Bij de eerste zin hebben de meeste ook direct een emotie. Een meisje dat tegen een barak in een concentratiekamp leunt levert verdriet op. Maar bij de tweede zin is deze emotie er niet. De fantasyschrijver zal dus meer moeten doen om de emotie op te roepen.