Oubollig of juist hip? mooie woorden

Is dat een oubollig woord ??? Sinds wanneer dan? Ik vind het trouwens ook niet bepaald een mooi woord, te hard, maar dat is een kwestie van smaak uiteraard. Het eerste mooie ouwbollig woord dat bij mij opkomt is "ofschoon". Ik heb het gisteren nog in een verhaal gebruikt :)

Is dat een oubollig woord ??? Sinds wanneer dan? Ik vind het trouwens ook niet bepaald een mooi woord, te hard, maar dat is een kwestie van smaak uiteraard. Het eerste mooie ouwbollig woord dat bij mij opkomt is "ofschoon". Ik heb het gisteren nog in een verhaal gebruikt :)

Tussen haakjes! Ik kom het in moderne literatuur niet veel tegen. En, nooit zegt iemand tegen me: 'Hou je nu eens op te slabakken.' Terwijl ik toch een behoorlijk luie donder kan zijn. Ofschoon, mooi.

Dit doet me denken aan mijn docent Nederlands; zij praat heel erg met de leerlingen mee en gebruikt woorden als 'chill', 'faal' enzovoort, maar wil absoluut niet dat we het woord 'echter' gebruiken, omdat het volgens haar zo oubollig en lelijk is. Ik snap dat echt niet (en negeer het ook), want ik vind 'echter' juist een heel mooi woord en gebruik het liever dan 'maar'. Ik vind het gewoon veel praktischer. 'Maar' kan eigenlijk niet aan het begin van de zin, maar 'echter' wel. Goed, het past niet in elke tekst, maar waarom zou ik het niet in een formele brief mogen gebruiken of in een uiteenzetting? Zij noemde het woord zelfs een stijlfout, los van context.

Een mens kan volgens mij ook niet slabakken, dwe. En muzy: maar kan wel aan het begin van een (bij)zin, echter in principe net niet, dat hoort later in de zin te komen. Misschien daarom dat je docent het een stijlfout noemde, omdat je het verkeerd gebruikte?

Muzy, Een docent Nederlands die het woord 'chill' gebruikt, serieus? Hekate, ik slabak, jij slabakt. Het is een werkwoord.

En muzy: maar kan wel aan het begin van een (bij)zin, echter in principe net niet, dat hoort later in de zin te komen. Misschien daarom dat je docent het een stijlfout noemde, omdat je het verkeerd gebruikte?

Ik had het niet gebruikt; ze noemde stijlfouten op en zei daarbij expliciet dat ze het woord 'echter' volkomen afkeurt. Dat 'maar' aan het begin van een bijzin kan, wist ik wel - daarvoor is het ook een voegwoord ;)

Muzy, Een docent Nederlands die het woord 'chill' gebruikt, serieus?

Ja. Niet tijdens een uitleg of zo, maar soms zegt ze dat. Ik denk vooral als een grapje. Bijvoorbeeld: leerling vraagt vrolijk hoe het met haar gaat, zij reageert met "Super, chill, vet, gaaf".

Vanochtend op het nieuws had een minister het over het 'vermaledijde begrotingstekort'. Prachtig.

Via, met zo'n begrotingstekort moet de kloof tussen politiek en burger toch te dichten zijn.

Niet zo lopen slabákken met die slábakken ;-). Iemand die vanochtend op tv was - een politicus - zei tegen ieder die het horen wilde, en ook tegen allen die het misschien niet horen wilden maar die hem een microfoon voor de mond hielden, dat hij geen cijferfetisjist is. Geen cijferfetisjist <- nog een keer. Een mooie alliteratie, maar voor iemand met een leesbril een rotwoord om in notulen op te nemen. Ik zou dan wel een schrijfbril willen.

Muzy, Een docent Nederlands die het woord 'chill' gebruikt, serieus? Hekate, ik slabak, jij slabakt. Het is een werkwoord.

Je kunt toch niet ieder werkwoord voor een mens gebruiken. Je zegt bijvoorbeeld toch ook niet "ik verdamp"?

Geen cijferfetisjist <- nog een keer. Een mooie alliteratie, maar voor iemand met een leesbril een rotwoord om in notulen op te nemen. Ik zou dan wel een schrijfbril willen.

? maar ik draag dan ook geen bril.

Als slabakken betekent treuzelen (volgens mij), en niet voortmaken (volgens Van Dale), dan kun je dat van een mens wel zeggen. Ik vind het trouwens een sfeervol woord. @ dwe: type voor de grap eens het woord cijferfetisjist (in één keer goed)?

Je kunt toch niet ieder werkwoord voor een mens gebruiken. Je zegt bijvoorbeeld toch ook niet "ik verdamp"?

Ik vind dat wel mooi, ik verdamp. Wanneer je heel intensief aan het sporten bent in de hete middag zon. Door buitensporig te zweten droog je uit? Kan heel goed volgens mij.

Als slabakken betekent treuzelen (volgens mij), en niet voortmaken (volgens Van Dale), dan kun je dat van een mens wel zeggen. Ik vind het trouwens een sfeervol woord. @ dwe: type voor de grap eens het woord cijferfetisjist (in één keer goed)?

cijferfetisjist

Slabakken: het vernauwen van ijver. Zo las ik het ergens. Ik vernauw mijn ijver.

Ik ken het toch alleen maar in de context van iets dat slabakt. De werken slabakken. Je mag dat niet laten slabakken.

Ik vernauw mijn ijver.

Dat vind ik héél mooi geschreven.

Ik ken het toch alleen maar in de context van iets dat slabakt. De werken slabakken. Je mag dat niet laten slabakken.

Ja, maar dan ben 'jij' dat toch aan het 'laten slabakken.' Jij laat slabakken. Volgens mij is het hele idee van werkwoorden juist dat je ze kunt vervoegen, door ik, jij, hij/zij...

Je kunt nu eenmaal niet elk woord in iedere context gebruiken. Je laat iets slabakken, je slabakt zelf niet, dat slaat nergens op. Je zegt toch: Hij was eerst ijverig, maar na een paar maanden liet hij zijn studie slabakken. En niet: Hij was eerst ijverig, maar na een paar maanden slabakte hij. ? Want het is de studie die slabakt, niet de student. Je kunt het vergelijken met bijvoorbeeld betijen. Je laat iets betijen, je betijt niet zelf.

Zaken als 'ik vernauw mijn ijver' en 'ik verdamp' kan ik echt van genieten. Creatief taalgebruik, daar gaat het toch om?

Gisteren zocht ik een woord op en zag dat het verouderd was. Wel of niet gebruiken? Toch maar niet gedaan, omdat in de rest van de tekst ook geen archaïsche woorden voorkomen. Ik moest ineens aan stevels denken. Dat lees ik nooit ergens. Toch een mooi woord.

Stevels, ik wist niet wat dat waren. Toen ik het opzocht bleek ik ze aan mijn voeten te hebben. Gemiste kans, Tja.

Je kunt nu eenmaal niet elk woord in iedere context gebruiken. Je laat iets slabakken, je slabakt zelf niet, dat slaat nergens op. Je zegt toch: Hij was eerst ijverig, maar na een paar maanden liet hij zijn studie slabakken. En niet: Hij was eerst ijverig, maar na een paar maanden slabakte hij. ? Want het is de studie die slabakt, niet de student. Je kunt het vergelijken met bijvoorbeeld betijen. Je laat iets betijen, je betijt niet zelf.

Ik ga vanavond of morgen eens de context terug zoeken waarin ik het woord tegenkwam. Grammaticaal lijkt het me in ieder geval correct maar dat wil idd niet zeggen dat het logisch soms in de knoei komt. Toch is het zeker mogelijk situaties te bedenken waarin het klopt. Bijvoorbeeld in de volgende dialoog: 'Hoe gaat het met je studie' 'Ik slabak.' Slabakken verwijst nu wel naar de studie (zoals jouw voorbeeld). Maar wordt in de tweede zin zelfstandig gebruikt. Het is 'ik' die 'slabakt'.

Stevels, stiefels - is dat niet Noord-Nederlands, Tja? Van Dale kent het niet. Wel stiefelen: hard lopen (niet hardlopen). Maar met de stiefels loop je niet zó hard, toch? Waar heb jij het opgezocht / gevonden, dwe?

encyclo.nl

Ik lees gewoon de hele alinea voor. Ook met Van der Lee z'n overzicht bijhouden schijnt het niet helemaal pluis te zijn. Ik had het er laatst met hem over en vroeg: 'Zeg, zet je bij lezen nou elke week dat van beschaafde uitspraak en natuurlijke toon?' 'Nee, natuurlijk niet,' zei Van der Lee. 'Maar dan geeft je overzicht toch de indruk dat je bent gaan slabakken.' 'Och, loop naar de maan met je indruk,' zei Van der Lee, 'het is toch niet om de indruk begonnen, als ze maar zien dat je geregeld doorgewerkt hebt.' Uit 'De gelukkige klas' van Theo Thijssen.

Ik vind bakvissen ook zo'n leuk oud woord.

Ik ben een grote fan van 'überhaupt' en heb vandaag getwijfeld in een bijzonder formele email of ik het woord 'reeds' zou gebruiken, maar dat heb ik niet gedaan: het is 'al' geworden.

@Hekate: http://www.mijnwoordenboek.nl/werkwoord/slabakken Dit had je zelf ook kunnen opzoeken in plaats van altijd maar de strijd aanbinden, zelfs/vooral als je verkeerd zit.