Is Engels een Betere Taal?

Ik vind Engels niet mooier, gewoon een andere taal. Nederlands vind ik ook een juweeltje.

I couldn't agree more!

Dan is Engels toch iets prachtigs, iets dat culturen verbind?

Waarom Engels? Waarom niet Chinees, of Spaans of Swahili? Ik ken veel mooiere talen dan het Engels... Heb je dit wel eens tegen een Ierssprekende Ier gezegd? Of een Welshsprekende Welshman? Een Native American? Veel mensen zien het spreken van hun eigen taal als onderdeel van hun identiteit, zeker als het een minderheidstaal betreft. We kunnen om dichterbij elkaar te komen toch ook allemaal één religie aanhangen? Worden we toch fijn allemaal christen? Of moslim. En om dan geen onderscheid te maken in uiterlijk gaan we allemaal in dezelfde kleding lopen. Mensen zijn nu eenmaal verschillend en als we dichterbij elkaar willen komen moeten we de moeite nemen om ons in die verschillen te verdiepen en ze te respecteren. Ik vind het juist een teken van interesse om de moeite te nemen om iemands taal te leren. Mijn vriend is Engels en wij spreken dus ook Engels, maar hij is geïnteresseerd in Nederlands omdat het mijn taal is. Iedere Engelstalige die ik tot nu toe tegen ben gekomen is jaloers op mij omdat ik meerdere talen spreek en sneller een nieuwe taal (in dit geval Spaans) leer doordat ik op jonge leeftijd met andere talen in aanraking ben gekomen. Ik vind het nogal getuigen van Westerse arrogantie om te zeggen dat het mensen dichterbij elkaar brengt als iedereen Engels zou spreken. Je gaat volledig voorbij aan de culturele eigenheid van niet-Westerse mensen. Het klopt ook niet, want hoewel bijvoorbeeld Amerikanen en Engelsen dezelfde taal spreken, begrijpen ze elkaar vaak niet. Laatst zag ik een interview met Jeremy Irons, in een Amerikaanse talkshow. De talkshowhost pikte niets op van de sarcastische humor van Jeremy Irons, het ging totaal langs hem heen omdat het iets typisch Brits is.

en het is, volgens mij, meestal de non verbale taal en acties die mensen dichter bij elkaar kan brengen, niet zozeer de verbale taal

Ik vind het überhaupt een rare vraag/stelling. Het is net zoiets als vragen: zijn appels beter dan peren? Zijn mannen beter dan vrouwen? (Hoewel er genoeg mensen zijn die hier een uitgesproken mening over hebben...) Is rood beter dan blauw? Nee, het is gewoon ánders. Er zijn gewoon ontzettend veel verschillende talen, omdat mensen zich nu eenmaal heel verschillend verspreid en ontwikkeld hebben. Waarom zo vergelijken, en niet gewoon genieten van die diversiteit? Ik denk dat die voorkeur voor Engels, misschien als een verliefdheid is. In het begin lijkt zo'n vreemde taal altijd anders en beter, aantrekkelijker. Je bent je eigen taal gewoon teveel gewend. Als je normaal ontzettend veel appels zou eten, is een peer een welkome afwisseling, denk ik. Andere smaak, andere structuur. Maar als je er een tijd teveel van hebt gegeten, zou je die Hollandse appel ineens met andere ogen kunnen gaan bekijken.

Of zijn er mensen die Chinees praktischer vinden?

Ja, Chinezen. En Mandarijn is de meest gesproken taal ter wereld (alhoewel dan vooral in China).

Ik heb een tijd een buitenlandse vriend gehad met wie ik veel Engels sprak (ik schreef in die tijd ook heel veel in het Engels, vond dat toendertijd ook 'poëtischer'), en een jaar in het buitenland gewoond (Spanje). Ik ging toen ook anders tegen mijn eigen taal en cultuur aan kijken, hoewel ik er daarvoor nooit zoveel om maalde. Zo vroeg die vriend bijvoorbeeld: 'Waarom heet een verdieping bij jullie eigenlijk verdieping? Het is toch een verhoging?' Daar had ik nooit bij stilgestaan. Ook beweerde hij dat er geen goed Engels woord was voor de Nederlandse uitdrukking: 'Gezellig.' En in Spanje heb je bijvoorbeeld twee woorden voor het woord hoek: een hoek in een kamer (een 'binnenhoek') noemen zij anders dan een hoek van de straat (een 'buitenhoek'). Ik vond dat interessant, omdat het liet zien dat het taalgebruik, ook de denkwijze van een cultuur weerspiegelt. Nou ja, na een jaar in Spanje te hebben gewoond, kwam ik er wel achter dat het voor mijn Nederlandse schrijfwerk, niet echt een goede omgeving was. Wel qua inspiratie, maar niet qua taal. Je eigen taal verslapt dan ietsjes, merkte ik, je wordt minder scherp. Wat mij wel handig lijkt van één wereldtaal, is dat je afzetgebied als schrijver, ineens een stuk groter is. Dat zou financieel wel aantrekkelijker zijn. Aan de andere kant: de concurrentie is dan ook wereldgroot. En de cultuurverschillen blijven, dus niet alle boeken uit Nederland zijn bijvoorbeeld voor een Afrikaan interessant, zelfs al is het in dezelfde taal. En zelfs al zouden we een wereltaal spreken, Engels of iets anders, dan nog zouden er wereldwijd allerlei verschillen gaan ontstaan, zoiets als dialect. Dat is nu ook al zo, omdat mensen en culturen en omgevingen zo divers zijn. Misschien dat er daardoor uiteindelijk toch weer verschillende talen zullen ontwikkelen.

Dan is Engels toch iets prachtigs, iets dat culturen verbind?

Het is niet het Engels dat culturen verbind, het is ons menszijn.

Waarom Engels? Waarom niet Chinees, of Spaans of Swahili? Ik ken veel mooiere talen dan het Engels...

Daar ben ik het mee eens, alleen ik vind dat elke taal iets moois en unieks heeft. Ik vind het geweldig juist dat die diversiteit bestaat. Neem nou het Indonesische woord voor zon bijvoorbeeld: mata hari. Mata betekent oog, hari dag. Letterlijk: het oog van de dag. Dat is toch een schitterende gedachtengang?

Ik vind het nogal getuigen van Westerse arrogantie om te zeggen dat het mensen dichterbij elkaar brengt als iedereen Engels zou spreken. Je gaat volledig voorbij aan de culturele eigenheid van niet-Westerse mensen. Het klopt ook niet, want hoewel bijvoorbeeld Amerikanen en Engelsen dezelfde taal spreken, begrijpen ze elkaar vaak niet. Laatst zag ik een interview met Jeremy Irons, in een Amerikaanse talkshow. De talkshowhost pikte niets op van de sarcastische humor van Jeremy Irons, het ging totaal langs hem heen omdat het iets typisch Brits is.

Ja, ik kende ook een Amerikaans en Engels meisje. Ze zaten zich voortdurend te verbazen over elkaars woorden en uitdrukkingen en soms begrepen ze elkaar zelfs niet. Alleen omdat Engels een gebruikelijke voertaal is, gaan sommige mensen, m.n. Amerikanen, er vanuit dat iedereen het spreekt. Wat natuurlijk hartstikke onnozel is, als je beseft dat er ongeveer 6.800 talen over de hele wereld gesproken worden. Hetzelfde geldt voor Spanjaarden overigens, die denken ook dat hun taal een wereldtaal is. Het weerspiegelt gewoon hun manier van denken, namelijk: heel erg gericht op zichzelf, op hun eigen cultuur. Er is een grappige science fiction/western achtige serie, Firefly. Die speelde zich af in de toekomst, en daarbij was de voertaal Chinees. Waarom? Omdat de Chinezen de wereld(en) hadden overgenomen. Zo kan het ook gaan. :D

Hier een interessant artikeltje over de 25 meest gesproken talen ter wereld: http://educatie-en-school.infonu.nl/taal/23057-to…

Weet je wat geinig is? Iedereen die mij Nederlands hoort praten vind mij irritant. Iedereen die mij Engels hoort praten vind me 'charming'. Even serieus nu. Zelf ben ik van mening dat de Engelse taal leuker is. Je hebt meer woorden voor hetzelfde en allemaal bieden ze een andere betekenis. De tijd dat het Nederlands nog mooi in elkaar stak is voorbij. Deze taal is naar de knoppen. Lees 8.15 Omnibus en je beseft je hoever het achteruit is gegaan.

'Zij die op Mijn naam worden veroordeelt. Juich!'

'Zij die op Mijn naam worden veroordeelt. Juich!'

Ik begrijp je niet?

Ik zeg niet dat apples of 苹果 beter zijn dan appels, maar ik denk dat de wereld er beter van zou worden als er één taal is die we in ieder geval allemaal spreken/schrijven. Een taal die meer gesproken wordt functioneert in mijn ogen beter, gezien het doel van taal is om te communiceren met andere mensen. Dat we dan nog steeds bepaalde grappen niet snappen, wel, daar kan dan over gepraat worden. Toch? Ik wil taal niet vergelijken met smaak, of religie. Dat gaat denk ik voorbij aan wat ik probeer te zeggen/vragen. Verschil is prima, maar niet per definitie beter dan 'veel van hetzelfde'. Juist als we het over functionele dingen hebben is het bijvoorbeeld veel praktischer dat er maar één manier is, bijvoorbeeld in het bedienen van graafmachines. Of HTML taal. Wat betreft de Chinees vs. Engels kwestie, dáár wil ik graag mensen waarschuwen dat ze dan misschien ook verliefd zijn op het exotische chinees. Chinees wordt buiten China maar weinig gesproken, en volgens mij is dat met een reden. Het is een verdomd complexe taal. Geen taal wordt op het moment door zoveel mensen als tweede taal gesproken als Engels, in fact, het is de officiele taal in Shanghai. Volgens mij is dat omdat Engels eenvoudiger in elkaar steekt qua woorden, hoewel dan misschien complexer in context. Als ik zeg 'beter' bedoel ik 'praktischer' en 'effectiever'. Ik kan me voorstellen dat mensen me dan koud, berekenend of arrogant vinden, maar ik zie taal puur als een gereedschap. Een gereedschap dat je dagelijks gebruikt, waar je vertrouwd mee raakt, gehecht aan bent, maar dat wil nog niet zeggen that it's the best tool for the job. En dat er nu nog geen Engelse, Chinese en Spaanse woorden bestaan voor 'gezellig', wil niet zeggen dat die er niet kunnen komen. Voor mijn gevoel zijn het slechts labels voor iets wat Nederlanders graag benoemen, en als Nederlanders meer Engels (of Chinees) in het dagelijks leven zouden praten, zou er ook een Engels (of Spaans) label voor komen. Misschien even een ander voorbeeld; anime. Ik kan de meeste Japanse anime niet uitstaan. Ook al is het netjes in het Engels of Nederlands overgesproken, vaak zijn de karakters te overtrokken naar mijn smaak. Maar omdat beeldtaal (ietsje) universeler is dan tekst, heeft het wel gemakkelijker bijvoorbeeld Amerikaanse cartoons en comics kunnen beinvloeden. Nu bestaan er nog steeds miljoenen cartoons en anime series, maar heeft er ook een soort tussenvorm kunnen ontstaan, zoals Samurai Jack, of de Studio Ghibli films die sterk door het westen beïnvloed zijn. Dát is wat ik zo boeiend vind. Die mengvorm, dat is belangrijk. Ik geloof dat tekst/spraak in ons hoofd net zo universeel is als beeld, alleen is het veel abstracter en dus moeilijker eh ... onder woorden te brengen. Ben ik nu te ver afgedwaald? (Firefly is een toffe serie trouwens)

Ik zeg niet dat apples of 苹果 beter zijn dan appels, maar ik denk dat de wereld er beter van zou worden als er één taal is die we in ieder geval allemaal spreken/schrijven. Een taal die meer gesproken wordt functioneert in mijn ogen beter, gezien het doel van taal is om te communiceren met andere mensen. Dat we dan nog steeds bepaalde grappen niet snappen, wel, daar kan dan over gepraat worden. Toch?

Dat heet globaliseren en gaat ten koste van de individualiteit.

Chinees wordt buiten China maar weinig gesproken, en volgens mij is dat met een reden. Het is een verdomd complexe taal. Geen taal wordt op het moment door zoveel mensen als tweede taal gesproken als Engels, in fact, het is de officiele taal in Shanghai. Volgens mij is dat omdat Engels eenvoudiger in elkaar steekt qua woorden, hoewel dan misschien complexer in context.

De reden dat Engels meer wordt gesproken, is vanwege de kolonisatie door de Engelsen. Overal waar zij vroeger land hebben ingepikt, hebben zij hun taal doorgevoerd/opgedrongen. Als dat Chinezen waren geweest, hadden we nu Chinees als tweede taal gesproken, ook al is het Chinese karaktersysteem wellicht niet het meest handige of simpele ter wereld. Als Nederlanders meer landen hadden ingepikt, was Nederlands een algemene voertaal geweest. Kortom, het heeft weinig te maken met complexiteit, maar vooral met geschiedenis. Engels is een hele complexe taal (we zijn ermee omringd en mee opgegroeid, we leren het op school en het ligt redelijk dicht bij het Nederlands, dat is de enige reden waarom het ons makkelijk afgaat of waarom het makkelijk lijkt). Laatst las ik ergens een wetenschappel artikel over dyslexie: hoe complexer een taal, hoe meer dyslexie er voorkomt. Nederlands scoorde behoorlijk hoog, maar het Engels was vele malen erger, omdat het een zéér ingewikkelde taal is. Als je een taal zou kiezen als wereldtaal en je reden zou zijn 'simpelheid', neem dan bijvoorbeeld een taal als het Indonesisch: werkwoorden worden niet vervoegd, om welke tijd en persoon het gaat leid je af uit de context. Lekker makkelijk, hoef je dus nooit rijtjes te leren of uitzonderingen van onregelmatige werkwoorden. En als je van enkelvoud meervoud wil maken, wordt een zelfstandig naamwoord twee keer herhaald. Heel helder, ongeacht of iemand het 'mooi' vindt of niet.

(Firefly is een toffe serie trouwens)

Jazeker, een mix tussen science fiction en western, met veel humor en het hart op de juiste plek :D. Jammer dat ze ermee gestopt zijn!

Laatst las ik ergens een wetenschappel artikel over dyslexie: hoe complexer een taal, hoe meer dyslexie er voorkomt. Nederlands scoorde behoorlijk hoog, maar het Engels was vele malen erger, omdat het een zéér ingewikkelde taal is.

Qua zinsbouw is Engels minder complex dan Nederlands. Lekker regelmatig: onderwerp, werkwoord, lijdend voorwerp, terwijl Nederlands heel veel inversie kent (omkering van onderwerp en werkwoord, bijv. na een voegwoord als omdat, of een tijdsbepaling). Mijn kinderen zijn heel consequent in hun zinsbouw: in het Nederlands passen ze alleen de Engelse volgorde toe. Oftewel, ze zeggen: Ik kan niet slapen, omdat ik had een enge droom. Qua spelling en uitspraak is Engels een hel. Vooral voor mensen die (enigszins) dyslectisch zijn (ik heb er eentje thuis). Ga maar na: de 'e' klank alleen al kan op zoveel verschillende manieren geschreven worden: pen, friend, bear. Om over de 'ie' klank nog maar te zwijgen: keen, mean, receive, believe, marine, gene en dan heb ik ze vast nog niet allemaal gehad. In het Turks hebben zij misschien geen problemen. Uitspraak en schrijfwijze zijn heel erg regelmatig in die taal. Even terug naar Hjalmar. Houd je van lezen? Is je lievelingsboek erg effectief en praktisch geschreven? Had de schrijver het boek net zo goed kunnen schrijven in een tweede taal? Om mezelf maar eens te herhalen:

Taal als basiscommunicatiemiddel en taal als gereedschap voor een verhalenverteller/kunstenaar zijn twee verschillende dingen.

De populariteit of verbreidheid van een taal staat in verhouding met de landoppervlakte. De bevolking in landen met een kleine oppervlakte zijn verhoudingsgewijs meer meertalig dan inwoners in landen met een grote oppervlakte. Engeland is eigenlijk klein maar met haar overzeese gebieden van weleer net niet. Frankrijk en Spanje idem. Daardoor komt het ook dat het Nederlands minder practisch en aanlokkelijk is dan het Engels. Is Engels beter? Ja, voor communicatie, handel, migranten... Wordt ze als passe-partout taal verrijkt. Neen, denk ik niet. Ze wordt afgeroomd. Taal is dynamisch en spiegelt zich aan maatschappelijke barometers : hoe uniformer de maatschappij, hoe uniformer de taal, hoe oppervlakkiger de maatschappij, hoe oppervlakkiger de taal (armer dus). De Engelse taal is enorm rijk omdat ze nooit woorden heeft afgestoten maar geadopteerd. Vlaanderen heeft wel afgestoten en dat in volle ontvoogdingsstrijd van het Franstalige. In plaats van dialectische woorden op te nemen, heeft men met het ABN een kunstmatige taal in het leven geroepen en deze met harde hand opgelegd. Ik herinner me nog dat ik in een opstel -1 punt kreeg omdat ik paraplu gebruikt had in plaats van 'regenscherm', -1 punt omdat ik 'plezant' geschreven had ipv 'prettig' of 'leuk'. 'Leuk' was een vreemde taal voor ons in de jaren zestig en zeventig. Uiteindelijk werden wij in een ontvoogdingsstrijd en met het doel onze identiteit te erkennen, gecastreerd in taal. De Vlaamse taalcommissies deden net hetzelfde wat de Franstalige beleidsmensen gedaan hadden. M.a.w. de guts om ons zelf te ontvoogden hadden we echt wel niet. Mijn vader verbood ons dialect te spreken. Daar heb ik nu meer dan ooit spijt van. Er is enorm veel teloor gegaan. We hebben ons eigen patrimonium, een heel historisch denkstelsel met humor, ironie en sarcasme gesmoord. Wat overbleef was een steriele, klinische taal waar 'prettig' nooit 'plezant' kon evenaren. En een 'regenscherm' kan nooit tippen aan een 'paraplu', net zomin 'landbouwer' de charme en tragedie van 'boer' kan oproepen. De Vlaamse schlagerliedteksten van de jaren zestig en zeventig waren dus een verwaterd, imbeciel residu van de liedjes die mijn grootmoeder zong. Ik weet niet hoe het in Nederland verlopen is. Geen wonder dus dat het Germaanse Engels in ons denken wortel schiet. Er is geen correcte of betere taal denk ik. Taal is dynamisch. Met de gloablisering zal het wel een Engels worden, maar deze taal zal uiteindelijk ook verwateren tot passe-partout : alleen de functie telt nog, de spelling en woordgebruik navenant afgeroomd. Waarom zou je nog 'he doesn't' aanleren op school, wanneer je meer en meer 'he don't' tegen komt? Om een klasseverschil aan te scherpen? Is 'Pygmalion' van Shaw niet meer actueel of net wel? Ik ga er van uit dat een taal net zoals een maatschappij 'levels' heeft en zal blijven hebben. Een kunstmatige taal heeft geen levels en misschien is ze daarom wel heel democratisch...

Beetje onzinvraag/stelling vind ik. Ik heb veel engelse en amerikaanse boeken gelezen, en nog steeds lees ik ze. Evenzo lees ik ook spaanse en zuidamerikaanse boeken. Elke taal heeft zijn charme en dus ook het nederlands, de taal die ik nog steeds het liefste lees. Ik kan bijvoorbeeld ontzettend genieten van het archaïsche taalgebruik in de Camera Obscura, mijns inziens één van de hoogtepunten van de nederlandse literatuur. Dus wat nou beter, effectiever, doelmatiger is doet nauwelijks ter zake. Je kunt immers toch moeilijk van de ganse wereldbevolking eisen dat zij terwille van de effectiviteit of doelmatigheid Engels moeten lezen en spreken.

Allright, wat betreft schrijfwijze zal ik Engels niet bepaald een betere taal noemen. Ook geef ik toe dat ik over het algemeen geen fan ben van poëzie, flauwe woordspelletjes, of ook maar enigszins onder de indruk van ornamentele woorden. Ik kan wel, net als Lance, erg genieten van Oud Nederlandsch, maar dan vooral korte stukjes en niet om een hele avond in weg te duiken. Ik ben echter gek op lezen, en ja, daarbij heb ik het graag 'efficiënt'. Ik houd niet van lange zinnen zonder betekenis, kunst komt voor mij pas ná de vaardigheid. Mijn wens om 'een betere taal' aan te wijzen heeft daar misschien iets mee te maken. Ja, Engels wordt meer gesproken dankzij de kolonisatiegeschiedenis. Maar de reden dat zoveel mensen op het moment Engels aan het leren zijn voelt meer als toekomst. De taal van het internet lijkt Engels, de taal van handel en wetenschap is al veel langer Engels. Zou je het Engels van nu kunnen vergelijken met het Latijn in de middeleeuwen? Ik weet hier niet veel van, maar zouden mensen zeggen dat Engels misschien net zo vergankelijk is? Of is de tijd nu rijp, dankzij nieuwe media, voor een wereldwijde taal die stand houd? Laten we het er op houden dat ik een beetje provocerende stelling wou hebben, niet dat ik binnenkort de éénpunts partij voor Betere Taal ga oprichten, of dat ik voor Belgische toestanden met grammatica commissies ben (mooi voorbeeld chrislaevers!). Ik vind het zelf een interessante vraag omdat ik vóór mijn reis zo totaal anders dacht over taal, en ik stond perplex dat ik het zo plezierig vond rond te zwemmen in vreemde woorden. Mijn hele middelbare schooltijd kon ik vreemde talen niet uitstaan; tot ver tijdens mijn studie heb ik volgehouden dat je beter een Nederlandse vertaling kon lezen dan proberen je eigen gebrekkige taalkennis te gebruiken voor een Engels boek. Terug op Schiphol was deze mening compleet omgedraaid, en ik vroeg mij af waarom. Het argument waar ik zelf nog steeds over struikel is dat 'globalisatie' slecht zou zijn voor een taal. Dit roept bij mij een beeld op van 'klein is fijn' en 'less is more'. Het is een romantisch beeld, van schattige kleine boerendorpjes, met een eigen bakker en een fietsenmaker, tegenover de grote rokende stad. De waarheid is echter dat individuele visies veel beter gedijen in grote stinkende steden dan in kleine, sociaal gecontroleerde dorpjes. Taal is volgens mij een van die dingen waar kwaliteit en kwantiteit hand in hand gaan, hoe meer mensen het spreken, hoe meer ruimte voor speling. Met één L ja.

Ik ben het helemaal met Hjalmar eens dat er een enorme globalisering aan de gang is. Geen taalliefhebber die dat kan tegenhouden. Het is tijd dat we ons als wereldburgers gaan zien. Een niet als speciaal persoon omdat we uit een schattige uithoek van de wereld komen. Jammer voor de taal is dat we met elkaar willen communiceren, en dat kan toch echt alleen als we dezelfde taal kennen. Zoals het ernaar uitziet is dat Engels. Een van de gevolgen is het verwaarlozen van de eigen taal naarmate die minder nodig is. Leuk of niet leuk, het is zoals het is.

Ik ben het helemaal met Hjalmar eens dat er een enorme globalisering aan de gang is. Geen taalliefhebber die dat kan tegenhouden. Het is tijd dat we ons als wereldburgers gaan zien. Een niet als speciaal persoon omdat we uit een schattige uithoek van de wereld komen. Jammer voor de taal is dat we met elkaar willen communiceren, en dat kan toch echt alleen als we dezelfde taal kennen. Zoals het ernaar uitziet is dat Engels. Een van de gevolgen is het verwaarlozen van de eigen taal naarmate die minder nodig is. Leuk of niet leuk, het is zoals het is.

Natuurlijk is dat zo. Globalisering brengt met zich mee dat er een taal is die de bovenhand gaat voeren en ik ben het met je eens dat dit vrijwel zeker het Engels is. Niets mis mee. Maar ik kom toevallig wel uit een 'schattige uithoek' en daar ben ik, met alles wat in dat schattige pakketje zit, ontzettend trots op. Dus ja, Engels zal de wereldtaal zijn van de moderne wereldburger en ja, je mag als niet Engelsman, Amerikaan, Nieuw-Zeelander, Canadees etc. best je eigen taal blijven koesteren. Overigens vind ik de taalverspreiding in de geschiedenis, net als Hjalmar, bijzonder interessant. Volgens mij hadden we vroeger met wat ambitieuzere regenten het Engels qua verspreiding nog naar de kroon kunnen steken.

Weet je, mij maakt het niet uit welke taal we uiteindelijk zullen spreken. Ik hecht er niet zoveel waarde aan en ik hang er al helemaal niet mijn identiteit aan. Ik ben ook nog gewoon mezelf als ik een andere taal spreek. Ik hoop alleen dat het op een natuurlijke manier zal verlopen, dus niet per sé opgelegd, en van de ene op de andere dag verplicht. Dus dat het vanzelf zal groeien, op een hele organische manier (waar het nu al naar uitziet), met vermenging van uitdrukkingen en woorden uit de eigen taal. Anders krijg je straks zoiets als Chris Laevers zegt, dat zou jammer zijn. Ik heb ook helemaal niks tegen globalisering. Ik denk dat het een misvatting is dat dan de individualiteit verloren gaat, wat een onzin. Alleen al in Nederland, zo'n klein land, zijn mensen heel verschillend. En we zijn toch allemaal Nederlanders en spreken allemaal Nederlands. Laat staan op wereldschaal, mensen worden echt geen eenheidsworst omdat ze dezelfde taal spreken. Een Australiër is geen Amerikaan, ook al spreken beiden Engels.

'Zij die op Mijn naam worden veroordeelt. Juich!'

Ik begrijp je niet?

het betekent de mensen die een ander veroordelen omdat ze in god geloven mogen juichen, voor hen is het koninkrijk... iets ind e trend.... was even een reactie om iemand hier te versterken...

'Zij die op Mijn naam worden veroordeelt. Juich!'

Ik begrijp je niet?

het betekent de mensen die een ander veroordelen omdat ze in god geloven mogen juichen, voor hen is het koninkrijk... iets ind e trend.... was even een reactie om iemand hier te versterken...

Wat ik me plotseling wel afvroeg: met het veranderen van een taal, verandert ook een stemgeluid, en daarmee muziek. Ik kom hierop omdat ik in de flamencomuziek zit. Spanjaarden gebruiken van nature hun stembanden anders, ik weet niet precies hoe. Nasaler, achterin de keel, meer naar binnen gericht. Wij spreken heel helder hoog voorin de mond. Ik heb er geen verstand van hoor, misschien weet een logopedist precies hoe het zit, maar zo ervaar ik het. De Nederlanders die ik ken en die flamenco proberen te zingen, krijgen dat niet voor elkaar, zelfs na jaren trainen. Het klinkt meer alsof ze hun stembanden kapot maken. Misschien als ze nog langer en intensiever trainen dat het uiteindelijk wel lukt, opera is bijvoorbeeld ook niet een natuurlijke manier van zingen en toch lukt mensen dat uiteindelijk ook... Maar Spanjaarden hebben dat stemgeluid al van nature, zelfs de Spanjaarden die niet per sé echt een zangstem hebben. Ik zou het wel echt zonde vinden als door het spreken van één taal, de muziek van andere talen verloren gaat.

Ja, goeie. Geen Franse Chansons meer, Duitse Schlagers of Portugese Fado's.

Als stemoefening zijn verschillende talen wel heel functioneel inderdaad. Zo'n manier van spreken kun je ook alleen leren op jonge leeftijd, wat de reden is dat veel mensen hun accent nooit echt kwijt raken nadat ze geëmigreerd zijn. Bij het verlies van verschillende talen zou je zeker een hoop klanken verliezen ... Ik houd het er op dat er meer kinderen tweetalig opgevoed moeten worden, met als tweede taal Engels, zodat 'kleine' talen wel bewaard worden, maar iedereen een tweede natuur heeft om met de wereld te communiceren. Dat is in ieder geval mijn voornemen voor de jeugd van de toekomst. Kunnen ze én Engels, én die vreselijke, lelijke, rauwe Geej. Gatsie.

Dan leer jij je toekomstige kinderen toch gewoon een Limburgse Geej

Wat ik me plotseling wel afvroeg: met het veranderen van een taal, verandert ook een stemgeluid, en daarmee muziek. Ik kom hierop omdat ik in de flamencomuziek zit. Spanjaarden gebruiken van nature hun stembanden anders, ik weet niet precies hoe. Nasaler, achterin de keel, meer naar binnen gericht. Wij spreken heel helder hoog voorin de mond. Ik heb er geen verstand van hoor, misschien weet een logopedist precies hoe het zit, maar zo ervaar ik het. De Nederlanders die ik ken en die flamenco proberen te zingen, krijgen dat niet voor elkaar, zelfs na jaren trainen. Het klinkt meer alsof ze hun stembanden kapot maken. Misschien als ze nog langer en intensiever trainen dat het uiteindelijk wel lukt, opera is bijvoorbeeld ook niet een natuurlijke manier van zingen en toch lukt mensen dat uiteindelijk ook... Maar Spanjaarden hebben dat stemgeluid al van nature, zelfs de Spanjaarden die niet per sé echt een zangstem hebben. Ik zou het wel echt zonde vinden als door het spreken van één taal, de muziek van andere talen verloren gaat.

persoonlijk vind ik dit een heel mooi antwoord. of reactie. hoe je het wilt noemen. het is vreemd wat je zegt. spanjaarden hebben een andere klank met alles. naar mijn idee praten ze veel met de 'slis' klank. dit kan ik zo niet in het schrijven uitleggen. wanneer je kijkt naar de thaise taal heb je mensen die heel veel dezelfde soort klanken hebben met allemaal verschillende betekenissen. wat ik eigenlijk eerst wilde zeggen is dat sommige mensen uit andere culturen. zoals bijvoorbeeld sommige mensen uit Afrika, die schreeuwen als ze praten. niet omdat ze kwaad zijn. maar ze schreeuwen heel hard wat voor hun normaal praten is. als je ze dan aan de telefoon hoort hoor je ze ook heel erg luid praten. het is net alsof ze inderdaad hun stemgeluid heel anders gebruiken. is bestl wel interessant

Op conversatieniveau vind ik Spaans juist dicht bij Nederlands liggen qua uitspraak. Als ik het vergelijk met het Engelse of Duitse accent van mijn klasgenoten op Spaanse les... die hebben erg veel moeite om zich verstaanbaar te maken in het Spaans. Wat Spaanse kinderen op jonge leeftijd leren, is het projecteren van hun stem. Dat moeten ze wel, anders hoort niemand ze. (Ooit wel eens in een restaurant gezeten met een Spaanse familie? Het lijkt qua geluidsniveau alsof het restaurant helemaal vol zit, maar er zitten zes mensen) Mijn Spaanse lerares zei het in het begin steeds: 'En España, gritamos' (in Spanje schreeuwen we). :) Spanje is het op één na 'luidste' land ter wereld. Japan is nummer 1.

Interessante discussie. Ik zou het zelf fijn vinden als over de wereld één taal gesproken werd. In de randstad merkte ik bijna dagelijks hoeveel kleine misverstanden de oorzaak vinden in verschillend taalgebruik. Mijn vriend is vlaams, ook wij begrijpen elkaar al niet altijd helemaal. In Estland begrijp ik 95% van wat mensen zeggen niet. Communicatie kost mij hier vreselijk veel energie. Misverstanden leiden makkelijk tot irritatie en uiteindelijk misschien tot meer ellende. In die zin denk ik dat het spreken van dezelfde taal wel behulpzaam kan zijn bij globalisering en interactie. Of dat Engels zou moeten zijn, of een andere taal, daar heb ik geen mening over. Engels ken ik redelijk goed, dus zou dat voor mij wel handig. Mooi, lelijk, voor mij kan elke taal mooi zijn als ik er grondig begrip van heb. Estisch vind ik ronduit lelijk, waarschijnlijk zou dat veranderen als ik de taal leer begrijpen.