Moeilijke spellingsregels of woorden

Zelf heb ik het bij woorden als theoriën (als het goed is schrijf je dat zo) en bacteriën, dan twijfel ik er vaak over hoe je het schrijft. Nou zijn dit toevallig twee woorden waarbij ik het wel weet (denk ik). Maar symfonieën wordt al weer lastiger. Ik dacht dat het iets te maken had met op welke lettergreep de klemtoon valt.

Volgens mij was het theorieën (klemtoon op de "rie") en bacteriën (klemtoon op de "te"). Ik heb vooral last van woorden met streepjes erin, zoals doe-het-zelfzaak.

Jorien: de woorden die je noemt, kun je controleren met je spellingscontrole. Als ik theoriën schrijf, komt er een rood streepje onder. Als ik theorieën schrijf, gaat het goed. Het zit hem inderdaad in de lettergreep waar de klemtoon op valt. Ik weet vaak niet zeker of iets aan elkaar vast geschreven wordt of los, of met streepjes ertussen.

Aan elkaar of los lukt me nooit goed, en streepjes/hoofdletters (zoals in jantje-van-leiden (geen idee of dit nu klopt of niet)).

Ik ben ook een groot voorstander van het aan elkaar, los of met een streepje probleem, als ik het zo mag noemen. Volgens mij worden we daar verknoeid door het feit dat onze software vertalingen zijn uit het Engels, waar aan elkaar een vloek lijkt te zijn. Ik heb er wel een eenvoudig trucje voor: Ik schrijf bij twijfel zoveel mogelijk kaan elkaar. Als mijn spellchecker het dan afkeurt Google ik even in de van Dale of het groene boekje.

Weet iemand wanneer je 'mij' en 'me' en 'jij' en 'je' gebruikt? En hoe zit dat met 'zij' en 'ze'? Bijvoorbeeld: Is het 'Wat fijn dat je mij dat verteld hebt' of is het 'Wat fijn dat je me dat verteld hebt' is het: 'Ik vraag het je alleen maar.' of is het: 'Ik vraag het jou alleen maar.' En hoe zit dat bij: 'Zij was het al langer van plan.' of is het 'Ze was het al langer van plan.' :? En waarom :?

FS: is allemaal goed, hangt ervan af hoeveel nadruk je het woordje wilt geven. Trucje: lees je tekst hardop en luister.

Beide opties kunnen volgens mij.

Ik denk dat je 'mij', 'zij' en 'jou' kunt gebruiken als je er de nadruk op wilt leggen. 'Wat fijn dat je mij dat verteld hebt' --> wat fijn dat je dat in het bijzonder aan mij verteld hebt 'Wat fijn dat je me dat verteld hebt' --> wat fijn dat je me datgene waar het om gaat verteld hebt 'Ik vraag het je alleen maar' --> het is maar een vraag 'Ik vraag het jou alleen maar' --> ik stel deze vraag specifiek aan jou 'Zij was het al langer van plan' --> bijvoorbeeld: ik ben er net aan begonnen, maar zij was het al langer van plan 'Ze was het al langer van plan' --> ze is er nog maar net mee begonnen, ondanks dat ze het al langer van plan was Oh, wat staat dat ongelooflijk vaag als ik het uit probeer te leggen...

Weet iemand wanneer je 'mij' en 'me' en 'jou' en 'je' gebruikt? En hoe zit dat met 'zij' en 'ze'?

Dat vind ik ook 'n lastige!

Ik denk dat je 'mij', 'zij' en 'jou' kunt gebruiken als je er de nadruk op wilt leggen. 'Wat fijn dat je mij dat verteld hebt' --> wat fijn dat je dat in het bijzonder aan mij verteld hebt 'Wat fijn dat je me dat verteld hebt' --> wat fijn dat je me datgene waar het om gaat verteld hebt 'Ik vraag het je alleen maar' --> het is maar een vraag 'Ik vraag het jou alleen maar' --> ik stel deze vraag specifiek aan jou 'Zij was het al langer van plan' --> bijvoorbeeld: ik ben er net aan begonnen, maar zij was het al langer van plan 'Ze was het al langer van plan' --> ze is er nog maar net mee begonnen, ondanks dat ze het al langer van plan was Oh, wat staat dat ongelooflijk vaag als ik het uit probeer te leggen...

Dus het gaat er eigenlijk om op welke woorden je als verteller de lezer zijn aandacht wil laten richten?

Wat dom van mij ja, dan schrijf ik het in mijn voorbeeld ook nog verkeerd! Ja, ik weet dat je het met spellingscontrole kan doen, maar ik schrijf niet alleen op de computer. Bijvoorbeeld bij proefwerken (ja ik zit nog op school), maar ik vind het gewoon interessant om te weten. Over spellingscontrole op de computer: die klopt ook niet altijd. De computer houdt er nog al erg van om alles aan elkaar te schrijven, terwijl er soms wel streepjes of wat dan ook tussen moeten. En heel veel, voor moeilijke, worden kent hij niet. @ FS: Dat vind ik inderdaad ook lastig! Ik schrijf altijd maar wat ik op dat moment mooi vind klinken.

Dus het gaat er eigenlijk om op welke woorden je als verteller de lezer zijn aandacht wil laten richten?

Ja. :)

Aan elkaar of los lukt me nooit goed, en streepjes/hoofdletters

Dat vind ik ook vaak lastig.

Ik ben, al zeg ik het zelf, vrij goed in grammatica en spelling, maar ik loop steeds tegen één euvel aan: ik/mij bij 'als' en 'dan'. 'Hij is groter dan mij' of 'hij is groter dan ik'? 'Hij is even groot als mij', toch???? Dus dan moet het 'hij is groter dan ik' zijn, toch????

volgens mij is het hij is groter dan ik. Waarom: hij is groter dan ik ben (en mij ben kan niet) Maar ik weet het niet zeker. Ik zou ook zeggen: Hij is even groot als ik (ben)

Het is groter dan en even groot als Dat je dit niet vanzelf aanvoelt komt door de veranderende opvattingen. http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/355/ http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/354 Die taaladvies site is voor mij in ieder geval een uitkomst

Hij is even groot als ik (ben) Hij is groter dan ik (ben) Achter dan/als begint een nieuwe zin waarvan de persoonsvorm (en allerlei andere zinsdelen zijn/) is weggelaten. Ik is van deze zin het onderwerp. Mij kan dus niet, want dat kan alleen als lijdend voorwerp worden gebruikt. Op zich kun je deze theorie vergeten, want als je de zin langer maakt, hoor je hoe het moet. "Hij is groter als mij is" klinkt niet.

Hadassah: dat was wat ik ook zei inderdaad. Je bevestigt mijn vermoeden. @ Simon Corson: dat was de vraag niet geloof ik wanneer als of dan. Het had te maken met ik of mij.

geloven, (on)gelovig, (on)gelovige, ongelofelijk, ongelooflijk WAAROM?!?

@ Simon Corson: dat was de vraag niet geloof ik wanneer als of dan. Het had te maken met ik of mij.

Sorry, ik schrijf beter dan ik lees. :) http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/355/

geloven, (on)gelovig, (on)gelovige, ongelofelijk, ongelooflijk WAAROM?!?

Geloven is een werkwoord, dat is iets wat je doet. Gelovig of ongelovig is een eigenschap van een persoon gezien vanuit het perspectief van een gelovige. Er is ook een eigenschap niet-gelovig, dat is een neutralere vorm. Misschien dat door dit verschil er geen werkwoord ongeloven is, maar dat we dat niet geloven noemen. http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/615/ Ongelofelijk en ongelooflijk mogen allebei http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/614/

Sorry, ik schrijf beter dan ik lees. :)

Bofkont............ :\\

@ Simon: ik weet dat ik alles goed heb geschreven en wat het betekent, met 'waarom' bedoel ik: waarom is ongelofelijk met een f? Maar via één van je links vermoed ik het antwoord: waarschijnlijk omdat het grondwoord ongeloof is. Heb ik nooit geleerd/geweten.

Taal is ondoorgrondelijk en niet alleen een beta wetenschap, maar ik zie je morgen, Judy.

Simon, taal is nooit een bètawetenschap geweest... :D 'k Zie je morgen.

Simon, taal is nooit een bètawetenschap geweest... :D 'k Zie je morgen.

Dat dacht je maar. Vraag maar eens aan een Taalwetenschapper.

Ok, alleen 'ik' dus, 'mij' kan in de prullenbak. :D Bedankt.

Ik heb moeite met hoofdletters en samenstellingen (is het de Sint Pieters koepel? Of moeten hier streepje tussen? Of alleen tussen Sint en Pieters?), met het verschil tussen beide en beiden en vooral met wanneer woorden aan elkaar moeten of niet. Vooral er vanuitgaan vind ik lastig, schrijf je dat zo? Of is het ervan uitgaan? En Zjors schreef in het leescirkeltopic over mijn boek "Lot" dat los gerukt iets heel anders is dan losgerukt. :O :D

Taaladvies.net geeft voor de meeste van deze problemen houvast: http://taaladvies.net/ Bijvoorbeeld los of aan elkaar: http://woordenlijst.org/leidraad/6/