Kun je ook 'klaar' zijn met schrijven?

Ik denk zeker wel dat je klaar kan zijn met schrijven. Zelf ben ik nog niet zo lang 'serieus' bezig, dus bij mij zal dat denk ik nog niet snel het geval zijn. Wel ben ik met schrijven begonnen als uitlaatklep voor mijn eigen leven en de dingen die ik heb meegemaakt. Eigenlijk alles wat ik schrijf is gedeeltelijk autobiografisch, dus wellicht als mijn hele leven op papier staat dat ik er dan wel klaar mee ben. Maar ook dan zal er een nieuwe dag aanbreken en loopt het verhaal door.

Hmm... een mooie vraag om over na te denken en te dromen, Dries.

ik kan me voorstellen dat je ooit klaar bent met schrijven. Je hebt alles gezegd, elk nieuw boek is alleen nog maar een invuloefening, omdat je alle grote uitdagingen al een keer hebt overwonnen. Maar toch.... toch blijft daar die magie van het papier en de pen. In ieder geval voor mij. Al was het maar om leuke/lieve/ontroerende brieven te schrijven. Of om de vakantie op te tekenen, of het leven van alledag in een dagboek.
Ik denk dat het schrijven en ik tot elkaar veroordeeld zijn...

Ik denk dat er best een moment komt dat je er klaar mee bent...
voor sommige mensen dan.

Ikzelf ben nog maar net begonnen. Mijn doel is een verhaal afkrijgen.
Dat doel kan veranderen in uitgegeven worden.
Daarna wil je misschien wel naamsbekendheid krijgen, prijzen winnen, meer boeken schrijven, beter schrijven...

Het ligt er dus aan wat je doel is denk ik, en hoe makkelijk/moeilijk dat te behalen is.

Het zou ook zo kunnen zijn dat ik na een boek denk: Is dit het? en opgeef. Of het uberhaubt niet uitgegeven kan krijgen. Dan is het wel snel gedaan, denk ik.

Een filosoof zal altijd een denker blijven, een arts zal altijd een diagnose (proberen te) stellen, een schrijver zal altijd blijven schrijven.

Ik geloof niet dat er, mits het werkelijk een passie is, een einde aan komt. Zelfs een vrouw als J.K. Rowling heeft vast nog een droom op schrijfgebied, al is het alleen maar een boek over de regio waarin ze is opgegroeid.

Ik schrijf, zoals mijn onderschrift al zegt, om even te ontsnappen aan de realiteit. :nod:
Schrijven is voor mij een soort van ontspanning. Natuurlijk zou het leuk zijn als ik er ooit geld mee zou verdienen, maar dat is niet de reden waarom ik schrijf.
Daarom denk ik, dat ik later als hoogbejaarde vrouw niet achter de geraniums ga zitten. Nee ik denk dat ik tegen die tijd achter een laptop zal zitten(Of een andere schrijfmachine die ze tegen die tijd wel zullen hebben uitgevonden.)

Schrijven is mijn hobby en als ik er ook nog eens mijn werk van kan maken, zit ik in de zevende hemel tot aan mijn laatste hemel, als je begrijpt wat ik bedoel. ;)

Vast wel.
Er was ook een tijd waarin ik me niet kon voorstellen ooit kinderen te willen. En kijk nu eens... :p :p :p

Voor mij geldt het nu nog lang niet en ik verwacht het ook niet, omdat ik het idee heb dat ik nu met mijn echte werk bezig ben. Maar zoals met alle dingen kan het ook met schrijven het geval zijn, dat je er klaar mee bent, dat je je neus in andere zaken gaat steken. Voor sommige mensen zal dat gelden, ja. En ik vermoed dat bij mensen die schrijven omdat het hun passie is, de kans groter is dat ze blijven schrijven. Als je bijvoorbeeld een bepaald verhaal wilt vertellen omdat je vindt dat het verteld moet worden, zou het daarbij kunnen blijven. Omdat het je niet om het schrijven ging, maar om het verhaal zelf.

[quote=anoukplant] En ik vermoed dat bij mensen die schrijven omdat het hun passie is, de kans groter is dat ze blijven schrijven. Als je bijvoorbeeld een bepaald verhaal wilt vertellen omdat je vindt dat het verteld moet worden, zou het daarbij kunnen blijven. Omdat het je niet om het schrijven ging, maar om het verhaal zelf.[/quote]

Die twee dingen sluiten elkaar niet uit. Ik heb zeker een passie voor schrijven, maar wil ook dat ene verhaal vertellen. Dat ik schrijf, komt omdat ik in deze uitingsvorm de meeste ervaring heb en het me het meest ligt. Ik had ook het verhaal kunnen vertellen met muziek. Misschien dat ik dat ooit nog doe.
En passies hoeven niet permanent te zijn.

Oeps, zo bedoelde ik het absoluut niet. Natuurlijk sluiten ze elkaar niet uit. Maar ik gaf gewoon wat verschillende voorbeelden.

:D En zo bedoelde ik het weer niet!

[quote=Mario Kluser] Immers werden dan geen vertalingen meer verkocht. Dat is natuurlijk hopelijk idealistisch maar ik geef het goede voorbeeld :)[/quote]
Behalve de vertalingen van het Duits, Russisch, Frans, Spaans en Japans natuurlijk ;)

[quote=MichaM][quote=Mario Kluser] Immers werden dan geen vertalingen meer verkocht. Dat is natuurlijk hopelijk idealistisch maar ik geef het goede voorbeeld :)[/quote]
Behalve de vertalingen van het Duits, Russisch, Frans, Spaans en Japans natuurlijk ;)[/quote]

Ik bedoelde uiteraard 'hopeloos idealistisch'.

Nee, zelf van boeken die in boven genoemde talen zijn uitgebracht zal ik niet in het Nederlands willen lezen. Ik prefereer ook hier de Engelse vertaling. Japans naar Engels etc.

Sommige verhalen MOETEN nu eenmaal geschreven worden en wat daarna nog allemaal op je pad komt is gewoon meegenomen. Carry on the dream, keep on dreaming.

Soms ben ik verschrikkelijk klaar met schrijven!
DAn zie ik alle beren op de weg en alle valkuilen, alle vallen-en-weer-opstaan-situaties, alle writersblocks voor ogen. Om maar niet te spreken van de moeizame weg die het is om het eenmaal geschreven boek aan de man ( lees:uitgever) te brengen.
DAn ben ik verschrikkelijk klaar met schrijven!
Dan sta ik op het punt om mijn Hyves, mijn Twitter, mijn SOL en ale andere moeizaam opgebouwde contacten met een paar muisklikken uit mijn leven te verwijderen en weg te smelten in de veilige anonimiteit.
Zo verschrikkelijk klaar ben ik dan met schrijven!

Maar dan moet ik naar adem happen. Word ik rusteloos en hongerig en suizen mijn oren van de dialogen. Dan zien mijn ogen beelden die anderen niet zien en hunkert mijn geest om zich te ontladen.
Dan móet ik schrijven!
En dan weet ik het weer:
Ik zal nooit klaar zijn met schrijven!

[quote=Sjee]Soms denk ik wel eens, als schrijvers nou elkaars half afgeschreven boeken afschrijven... [/quote]

Dat is een goed idee, Sjee! Ik heb nog wel een stapel onafgeronde verhalen liggen waar ik dolgraag een punt achter wil zetten!

Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit het gevoel zou hebben dat ik klaar ben met schrijven. De ideeën voor verhalen blijven komen en vanaf het moment dat ik heb leren schrijven voel ik de drang om dingen op papier te zetten. Ik geloof niet dat dat ooit verdwijnt...

Ik las hier dat sommige zeggen wel klaar te zijn met schrijven als het verhaal/boek af is. Maar zal het schrijven toch niet weer snel de kop op komen steken omdat je het mist? Er zal misschien wel weer een verhaal door je hoofd gaan spoken? Als ik om b.v de feestdagen niet heb kunnen schrijven (lees oefenen met schrijven van een verhaal) dan mis ik het en ga als het even kan er weer tegen aan. Ik heb het gevoel dat de schrijfkriebels nooit helemaal weg zullen gaan. Het schrijven zal blijven en dat hoeft niet een boek of ingestuurd verhaal te zijn. Het kan ook gewoon een dagboek of schrift met korte zinnen en krabbels zijn. Maar goed de tijd zal het leren. Maar nu zoals ik al gezegd heb zal het bij mij wel blijven al gaat het bij mij ook nog om dat ik er veel in en van kan leren.