Oproep voor betere afwijzingsbrieven van uitgeverijen

Haha, ik lach me krom. Dit is echt een vermakelijk topic. :D Beste Josine, De individuele redactieleden van onze uitgeverij waren zwaar onder de indruk van uw manuscript. Vooral van uw meegezonden CV inclusief foto's. We nodigen u daarom ook van harte uit voor een gesprek. Graag passende kledij. Dhr. H. Orny, Uitgeverij Date

Geachte mevrouw Tjilpstra, Hartelijk dank voor het toesturen van uw manuscript "Linda's wanhopig verlangen". Wij hebben uw manuscript met interesse gelezen en vastgesteld dat niet alleen de hoofdpersoon in uw verhaal wanhopig blijft verlangen, maar u ook. met vriendelijke groet, Bas Taard Uitgeverij Grof geschut

Lieve dame, Uw erotisch werk 'Het sap van de mango' trok mijn aandacht en ik moet u beroepshalve meedelen dat ik uw manuscript uit de slushpile trok. De heerlijk opwindende zinnen, de visuele beelden, de sappige dialogen..zij spraken allen tot mijn verbeelding en gretig verslond ik de pagina's. Helaas was de literaire bedding niet aanwezig en geven wij geen zinnenprikkelende lectuur van uw aard uit. Ik moet uw manuscript dan ook afwijzen. Maar, mocht u eens in de buurt zijn, twijfel niet om langs te komen. Tenslotte hou ik wel erg veel van mango's. Liefs, Uitg Laken Lakenstraat Beddengoed

geachte heer, Kennen wij elkaar? Ben ik uw (onwetende) vader; de pester die uw leven vergalde; de (alweer onbewuste) minnaar van uw vrouw? Er moet gewoon een reden zijn waarom u me zo haat. Voor uw manuscript: 'Het leven van een eenzaam man' ons enkele maanden geleden bereikte konden wij onszelf beschrijven als een groeiende onderneming, maar u heeft daar een einde aan gemaakt. Toegeven, het lijkt lovenswaardig om als enige persoon zoveel levens te beïnvloeden dat het overleven van de mensheid bepaald zal worden door niets anders dan de beslissing die mijn moegetergde geest op het einde van deze rit zal maken. Maar u schuift daardoor wel de verantwoordelijkheid op mijn schouders, iets wat me doet besluiten dat elke cel van uw lichaam moet doordrongen zijn van afkeer jegens mijn persoon. Wat u waarschijnlijk niet weet (of misschien net wel, wat dan zou betekenen dat u niet enkel mij maar de hele mensheid wenst te treffen) is dat dit manuscript door vele handen gaat voor het op mijn bureau beland. Ik zal u even trachten uit te leggen welke gevolgen hieruit kunnen vloeien door kort te schetsen wat uw manuscript veroorzaakte. Toen uw biografie hier aankwam (in een geopende envelop) werd het zoals alle werken gescreend door één van onze overijverige stagiaires. Groot was dan ook onze verbazing toen zij een half uurtje later een broodje ging halen, en niet meer terugkwam. De volgende dag werd uw werk gelezen door een tweede student die een uur later, zonder één woord te zeggen, naar het dak van het appartement recht over dit bureau trok en zonder aarzelen naar beneden sprong. Amper bekomen van deze schok nam één van onze redacteuren het werk over. Niet wetende dat de dood zelf door middel van uw manuscript door onze gangen dwaalde. Hij nam een kopie van uw werk mee naar zijn huis, en het enige wat we later nog van hem vernamen was het uitgebreide bericht in de krant waarin werd vermeld dat de arme man zichzelf, zijn vrouw en vier kinderen van het leven had beroofd. Dezelfde dag bereikte ons ook het nieuws dat onze andere stagiaire zichzelf onder een trein had geworpen. Een collega en ik , meer was er inmiddels niet meer over van ons bedrijf. Toen later die dag een voor ons onbekende postbode een nieuwe lading manuscripten bracht, hoorde ik de trieste mededeling dat Guy, al een eeuwigheid onze vaste besteller, nooit meer zou komen. Hij was die ochtend uit het water gehaald met enkel een kort briefje op zijn borst gespeld: Ik zal het nooit meer doen. Tot op de dag van vandaag ben ik er zeker van dat hij de enveloppe heeft geopend en uw biografie las. En wat doen twee mannen die alles verloren wat een mens verliezen kan? Die stortten zich op hun werk. Jan, heette hij, en ik wil dat jij dat weet! Amper dertig jaar jong en pas getrouwd met Veerle. Vol verwachting keken ze uit naar de geboorte van hun eerste kind, voor jouw werk hen leerde dat de dood de enige uitweg is om te ontsnappen aan het leven dat jij beschrijft. Ze kozen een zachte dood, het gas zou hen langzaam de adem benemen terwijl hun lichamen elkaar nog één keer vonden. Maar een overijverige buurvrouw vond hen voortijdig en doordat ze het licht aanstak betekende Jan en Veerle's einde meteen ook de dood van drieënveertig andere bewoners van de bloemekensdreef. Nu kan u me dom noemen, dat ik nog steeds niet doorhad dat uw leven de oorzaak was van ieders dood; maar ik had het verband niet gezien. En nu sta ik hier, de strop hangt klaar. Ik heb uw manuscript helemaal gelezen, en elke pagina weer hoopte ik dat u zelfmoord zou plegen maar zelfs dat beetje geluk werd me niet meer gegund. Niets houd me nog hier enkel de vraag of ik dit werk moet vernietigen zodat niemand dit ooit nog hoeft te lezen, of net moet doorsturen naar het gerecht zodat u kan vervolgd worden voor de dood van zoveel onschuldige mensen, en u hopelijk nooit meer de kans zal krijgen ooit nog een letter op papier te zetten. Wat ik ook beslis, ik zal u enkel nog mededelen dat uw werk NIET door ons zal uitgegeven worden, daar ik nog altijd niet de antichrist ben die het einde van de wereld wil veroorzaken. Hopende dat u het licht mag zien... Will Dood (voormalige) uitgeverij: het levenslicht Volhoopstraat 24 schoonaarde

:lol: :lol: :crybaby:

Een nieuwe van mijn kant: Beste Josefieke, Hartelijk dank voor het insturen van uw manuscript “Alle mensen zijn lieve vriendjes”. Daarnaast dank ik u ook voor het insturen van uw foto. Mijn vrouw die me als een seksmaniak ziet, had me gisteren nog uitgedaagd om drie maanden lang de liefde niet te bedrijven, en dat leek een extreem zware opgave, maar nu niet meer, nee, echt, he-le-maal niet meer. Wat kan ik over uw verhaal zeggen? Ja, Josefieke – autobiografisch? - is een personage dat ik nog niet eerder in mijn veertigjarige bestaan als uitgever heb ontmoet. Ze danst de godganse dag, zingt elk uur een nieuw lied, knuffelt alles en iedereen, zelfs de agressieve pitbull van haar buurman heeft van haar een knuffel en een kleurige, gebreide sjaal plus puntmuts ontvangen. Het gras in haar tuin spreekt ze elke ochtend toe met “hup gras, hup!” en de manier waarop ze met haar eigen gezin omgaat heeft me een totaal nieuwe kijk gegeven op de vrolijk, lachende familie uit de reclame van Kellogs Cornflake. De setting is, hoe kon het ook anders, gevuld met bloemetjes, hartjes en kleine engeltjes met bogen, en elk woord van haar, lieve God, elk woord uit haar mond doet me steeds meer verlangen naar de inslag van een meteoriet die het leven in dat ene rijtjeshuis aan de Liefdestraat 777 tot een abrupt einde brengt, waarbij ik u overigens de suggestie wil geven om een belangrijke aanpassing te doen in het verhaal. De door mij genoemde meteoriet echt toevoegen aan het verhaal en zorgt u alstublieft voor een verhaallijn waarin de man en kinderen wel aan de meteoriet ontsnappen. De geneeskunst zal, in samenwerking met een paar mirakels, mogelijkerwijs de familie nog enigszins kunnen redden van de totale ondergang, en dan heb ik het niet over de meteoriet. Van publicatie via onze uitgeverij kan geen enkele sprake zijn – ik hou het maar formeel bij het past niet in ons fonds - maar ik hoop u voldoende feedback te hebben gegeven op uw manuscript. Vriendelijke groet, Karel ’t kan Nietop Lidstraat 34 8888 LL Vrouwenland

Beste Outeur, Bedankd voor het toesenden van u manuskript. Helaas hebben wij de inhaut niet goed kennen lesen in verbant met de veele taalfauten. Uw zal begreipen dat wij een dercheleik slegt maneskript niet zerieus kennen nemuh. Veel sukses met schreifen. Met vriendeleike groeten, Jaap Taal Uitgeverij Fautloos

Maar een overijverige buurvrouw vond hen voortijdig en doordat ze het licht aanstak betekende Jan en Veerle's einde meteen ook de dood van drieënveertig andere bewoners van de bloemekensdreef.

Wel ontzettend zwart, maar oh, wat moest ik lachen om jouw brief, Rhune. :o :lol: Ga nu snel verder lezen.

Beste sol-schrijvers, We hebben uw manuscript 'afwijzingsbrieven van uitgevers' ontvangen. We moeten eerlijk toegeven dat de titel ons niet echt positief stemde, maar nadat we door onze slushpile heen waren, zijn we er toch maar aan begonnen. Al snel zagen we in dat we dit manuscript voorrang hadden moeten geven. Wat een geweldige verzameling afwijzingsbrieven. Grote klasse voor u allen, we hebben ons geweldig vermaakt. Helaas past uw manuscript niet in ons fonds, aangezien we alleen autobiografieën van eenbenige diepzeeduikers uitgeven. Toch willen we u hartelijk danken voor de inspiratie. We zullen zeker onze eigen standaard afwijzingsbrief onder de loep nemen en mogelijk enkele voorbeeldbrieven uit uw manuscript overnemen. Met vriendelijke groet, P. lagiaat, Uitgeverij Hoezee, met een been in de diepzee

Zeer geachte auteur, Met pijn in mijn hart moet ik u mededelen dat wij uw manuscript niet uit kunnen geven. En niet omdat het niet goed was. God nee. We hebben hier zitten smullen van uw schrijfkwaliteiten. Allemaal! Mijn medewerkers en ik hebben met genoegen overuren gemaakt om maar niets te mogen missen van uw inspirerende woorden. Van begin tot eind hebben we zitten genieten van deze ultieme traktatie. Een feest was het. Hoe u de verschillende hoofdstukken als ingrediënten aan elkaar wist te bakken, geserveerd en opgediend was werkelijk uit de kunst. Een verrukkelijke combinatie woorden en zinnen samen gekneed tot een goddelijk maal. We hebben uw kunststuk dan ook met veel smaak gelezen. Helaas zijn wij maar nederige mensen met nul verstand van uitgeverszaken. Met heel veel spijt heb ik dan ook afstand van uw manuscript gedaan en het onmiddellijk bij de buurman in de brievenbus gedaan (met een aanbevelingsbrief uiteraard). Ondanks de jammerlijke fout hebben wij de postbode uitvoerig bedankt. Ik hoop dat u ons kunt vergeven. Met vriendelijke groeten, Bram Bakker Bakkerij “bakt ze bruin”.

Wat een geweldige brieven. Ze moeten zeker gebundeld worden. Uitgeven in eigen beheer met hulp van sol? Lijkt me erg leuk!

Geachte mevrouw dr. A. Gonder, De voortvarende wijze waarop u ons deelgenoot heeft gemaakt van uw manuscript ‘Vrouwen aan het roer’ heeft diepe indruk op ons gemaakt. Helaas geldt dit niet voor het verhaal. Met vriendelijke groet, Uitgeverij De Bezige Baas

Ja, haha, of: Geachte mevrouw Helderder, Wat een leuke brieven schrijft u! Als ik u was zou ik een penvriendin zoeken, maar stuur geen manuscripten meer mee, dat schrikt af. Vriendelijk groet, De heer Pen Uitgeverij Petteflet

:lol: :lol: :lol:

@ alle bovenstaande brieven: Haha :lol: En het blijft nog leuk ook.

Ik kon het niet laten om ook nog even een brief te schrijven :) De heer G. Roene Vingers, U heeft ons onlangs (drie maanden geleden) uw manuscript toegestuurd. In bijgaande brief vermeldde u dat u uiterst realistisch horror kon schrijven. Nu sloot de titel ‘Vinextuinen onder de oppervlakte bekeken’ niet aan bij het beeld wat u ons gevormd had. Ons vooroordeel over een nieuw plantenboek bleek zeer misplaatst. Tot in detail werden bloederige moordzaken beschreven. Wij verslonden dan ook pagina na pagina en het verhaal is van hand tot hand gegaan op het kantoor. Nu schrijft u ook dat dit een waar gebeurd verhaal is. Een autobiografie welteverstaan. Dit deed ons, voor u misschien vreemd, nogal schrikken en even slikken. Na lang beraad hebben wij besloten dat wij zeer graag uw boek willen uitgeven. Er zit alleen nog een ‘maar’ aan. Er is natuurlijk nog geen bewijs voor uw misselijke wandaden. Wij hebben daarom een kopie van uw manuscript naar de politie gestuurd. Mocht u door de rechter schuldig bevonden worden, zullen wij overgaan tot het uitgeven van uw waargebeurde verhaal. Ik hoop u dan ook van harte de hand nog eens te kunnen schudden als u over dertig jaar vrij komt. Zo ziet u maar dat drie maanden na het insturen van uw manuscript een reactie niet lang is op uw 360 maanden. Met Onno N. Zeker Uitgeverij Recht door Zee

Geachte mevrouw X. Snel, We sturen u hierbij een afwijzing voor uw manuscript dat u ons drie maanden geleden zond, vanwege het simpele feit dat u er gisteren alweer een stuurde. Aangezien het meestal zo is dat mensen zichzelf verbeteren als ze blijven schrijven, ga ik er maar vanuit dat dit laatste manuscript beter is dan het vorige. En wij willen alleen het beste. Mocht u voornemens zijn ons binnen een maand of vier weer een manuscript toe te sturen, laat u het dan nu alvast weten, dan gooien we dit ook gelijk weg. Met vriendelijke groet, T. Reuzel Uitgeverij Zo Weg

Mevrouw Doorzetter, Goh, dat u na acht afwijzingen het lef heeft ons alweer een manuscript te sturen. Een beetje dom. Vindt u niet? Omdat wij bijna alle manuscripten afwijzen zonder ze gelezen te hebben, hebben we niet veel te doen. Daarom heb ik uit verveling uw manuscript maar gelezen. Een waar gebeurd verhaal nog wel. Ik wist niet wat ik las toen u vertelde over de manier waarop de buurtbewoners met elkaar omgaan. Lenen jullie echt elkaars ondergoed? Onvoorstelbaar. Maar mijn interesse werd vooral gewekt door de gewoonte om elke nacht een andere bedpartner te hebben. Ik overweeg dan ook serieus om een huis in uw straat te kopen. Hoewel de verhaallijn aan alle kanten rammelt, nodig ik u toch uit voor een gesprek. Kunt u maandagmorgen om tien uur op ons kantoor zijn? Dan maken we er een lange en gezellige dag van. Wat mij betreft hoeft u voor die dag geen ondergoed te lenen. Denk er goed over na want dit kon weleens uw enige mogelijkheid zijn om met een echte uitgever te praten. Uitgever Liever lui dan moe

Hartelijk dank voor het door u toegezonden manuscript. Daar uw werk niet past binnen ons fonds zenden wij het u bij deze retour. Uw pasfoto past echter prima in ons fonds. Wij hebben de vrijheid genomen deze afbeelding te koppelen aan het werk van een collega auteur. Zij is een zeer getalenteerd schrijfster en u gaat beslist meer van haar horen. Hoewel wij ernaar uitzien haar werk op de markt te brengen ontbreekt het deze dame wegens haar pensioengerechtigde leeftijd aan marktwaarde. Vandaar dat onze keus op uw foto is gevallen. Wij danken u voor uw bijdrage in deze. Uitgeverij: Idols Mocht u contact willen opnemen met uw collega auteur: Haar naam is, Tja :D

Omdat wij bijna alle manuscripten afwijzen zonder ze gelezen te hebben, hebben we niet veel te doen. Daarom heb ik uit verveling uw manuscript maar gelezen.

Uw pasfoto past echter prima in ons fonds.

:lol:

Uitgeverij: Idols Mocht u contact willen opnemen met uw collega auteur: Haar naam is, Tja :D

:lol: LOL Jij durft, ik rol bijna van mijn stoel. Kan Tja er ook om lachen? Voor je het weet staat ze voor je keukenraam in een eng skelettenpak ;)

Beste optimist, Zo mogen wij u inmiddels toch wel noemen? Het lijkt mij volstrekt overbodig u nog te danken voor de inzendingen. Oh wacht, toch wel. Ik heb thuis namelijk nog een ouderwetse houtkachel. Van alle inzendingen die u heeft gedaan was dit toch wel weer de meest zielige versie. Dat u toch steeds door het slijk gehaald wilt worden. Denkt u werkelijk dat er van alle levensvormen ook maar één doelgroep tussen zit die dit wil lezen? Nee, dat leek ons ook niet. Wij verzoeken u dan ook vriendelijk de postbodes niet verder te belasten met uw ondermaatse schrijfkunsten. Om op postzegels te besparen, verzenden wij uw manuscripten van de afgelopen twee jaar tegelijk terug. Alle theezakjes 1970-1989 De negen maanden van de psychedelische vis Uw huismijt en u Alle theezakjes 1990-2009 De beste zorg voor uw tuinkabouters Top 100 uitgeversafwijzingsbrieven Komkommers Met een kale groet, Uitgeverij: geeftnietuit

Tja is de enige jegens wie ik dergelijke opmerking durf te maken en ja ik verwacht een bal retour. Kom maar op Tja! :unibrow: xsg

Ik lach me wezenloos. Ik ben zo verrekte moe. Niet geslapen en ook nog tennissen, maar hier kikker ik helemaal van op. Hartelijk dank uitgever Idols dat u mij een andere kop geeft. Misschien dat ik nu een keer boek verkoop.

:D haha, beschouw het als een compli Tja!! AuW!!!! Een tennisbal tegen mijn hoofd! ja wie kaatst... xsg

Sgoojur heeft blijkbaar Tele2 internet voor Thous en underweg. En ze is nog rijk ook, want heeft schijnbaar een tennisbaan in de achtertuin. Edit: ik ben ook doodop, blijkt ook wel. Ik heb Tja's bericht niet half gelezen en Xas haar opmerking totaal uit de context gerukt..

Ik heb dit topic net ontdekt en alles gelezen. Ik zit hier hardop te schateren. Zegt mijn zoon: "zie je wel mam, dat Domino day wel leuk is..."

Lol

Beste meneer S. Allereerst willen wij u hartelijk danken voor uw manuscript 'mijn leven bij de bank'. Nadat wij het lazen, hebben we urenlang juichend door ons kantoor gelopen. Daarna zijn we ons met de gehele redactie gaan bezatten bij het café op de hoek. De reden? Met uw manuscript zouden we voorgoed uit de financiële problemen zijn. Na enkele literaire miskleunen gaat het namelijk niet goed met onze uitgeverij en de noodlening bij de bank maakte zaken alleen maar erger. Stijgende rentes, woekerpolissen, u weet wel... Terug naar uw manuscript. We vonden het verhaal uitermate boeiend en van uitzonderlijke kwaliteit. We denken dan ook dat het een zeer breed publiek zal aanspreken. Maar helaas werd onze hoop bruut de grond in geboord, toen we de volgende dag met koppijn op ons kantoor kwamen en werden opgewacht door een gerechtsdeurwaarder. Ons faillissement is inmiddels een feit. Spijt ons nog te moeten zeggen dat we niet bij machte zijn uw manuscript terug te sturen aangezien wij onze laatste postzegel hebben gespendeerd aan deze brief. Met vriendelijk groet, B. Rooid Uitgeverij Geld over de balk

Geachte Frank Zak van uitgeverij Idols, Een zekere Sgoojur Valkenburg heeft contact met mij opgenomen. Ze beweert dat u haar hoofd op de achterflap van mijn boek wil plaatsen. Daarop heb ik haar gevraagd om de bewuste foto door te sturen. Ze was zeer bereidwillig en even later keek ik naar 'mijn' gezicht. Toegegeven, ze heeft niet mijn gerimpelde aardappelhuidje noch mijn schele ogen. Met andere woorden: ze lijkt geen spat op mij. Nu zit ik er niet mee als haar foto mij miljonair kan maken. U begrijpt dat ik toch graag iets meer van haar wilde weten en heb om informatie gevraagd. Je wilt tenslotte wel weten wie er achter 'jouw' foto schuilgaat. Nou beste redacteur, dat was best schrikken, al waardeer ik haar eerlijkheid ten zeerste. Ze woont in een krotje aan de rand van Valkenbrug en haar huisje zit vol zwerfkatten. Vanwege de penetrante geur van kattenpies krijgt ze nooit bezoek. Daarnaast is ze nogal sportief ingesteld en geeft les. Ze schijnt heel lenig te zijn en kan alles met haar benen. Als u begrijpt wat ik bedoel.... Nee, ze geeft geen yoga. Dus beste redacteur, een volmondig ja van mijn kant voor het gebruiken van haar foto. Tegen zo'n mooie en ervaren vrouw ben ik bij lange na niet opgewassen. Tja