Waarom veel lezen als je goed wilt leren schrijven?

Jeri, wat je daar schrijft, dat is me uit het hart gegrepen. Ja, al die schrijfboeken zeggen het: veel lezen. Maar waar moet je dan op letten, bij al dat lezen? Je kunt eindeloos kaas eten zonder er ooit achter te komen hoe kaas wordt gemaakt. Niet iedereen gaat het eens zijn met wat ik nu ga zeggen, maar hier zijn een paar tips waar ik zelf wat aan gehad heb. Ze komen uit verschillende schrijfboeken, of ik heb ze zelf bedacht, maakt niet uit. Toen ik begon met "lezen als een schrijver", ging ik eerst maar eens korte verhalen lezen. Dat is niet wat ik op den duur wil gaan schrijven, maar zo'n ding is te overzien. Die duizend woorden site, daar heb ik eindeloos gegrasduind. De eerst vraag die ik me stelde, was: raakt het me? Waarom wel, waarom niet? Meestal was het het onderwerp. Sommige onderwerpen raken je nu eenmaal meer dan andere. Dat is belangrijk om te weten: als je dan toch gaat schrijven, kun je maar het beste schrijven over iets dat je raakt. De tweede vraag was: waardoor raakt dit me? Hoe zit het in elkaar? Wat zou ik er aan kunnen veranderen en wat voor effect zou dat hebben? En heel eigenwijs: zou ik anders willen schrijven? Zou er iets weggelaten kunnen worden? Zou ik iets willen toevoegen? Dit was soms een beetje deprimerend ;) , want die verhalen zijn stuk voor stuk behoorlijk goed, anders waren ze daar niet terechtgekomen. Er viel niet echt veel aan te verbeteren. Later heb ik een poosje stationsromans gelezen, van die boekjes die je voor €2,10 koopt bij de supermarkt. Dat was nogal opbeurend ;) na al die winnende verhalen. Hier vond ik regelmatig iets dat ik anders, en naar mijn bescheiden mening ;) beter had kunnen doen. Tegelijkertijd had ik bewondering voor de structuur die de schrijvers in hun verhalen aanbrachten. Het zijn ambachtelijk geschreven verhalen. Voorlopig is zoiets mij niet gelukt, (heb het eerlijk gezegd ook niet geprobeerd, ik schrijf andere dingen) maar ik kon me wel voorstellen dat ik zo zou kunnen leren schrijven als ik me er op zou toeleggen. Als je nog weer verder bent, kun je op bepaalde aspecten gaan letten. Bijvoorbeeld: hoe doet deze schrijver dialoog? Wat is het effect van de manier waarop zij dat doet? Ik heb ook eens een hele stapel boeken gehaald en overal de eerste bladzijde van gelezen. Sommige zijn echt meesterlijk. En dat zie je het beste als je het boek al kent. Dan kun je je afvragen: hoe trekt de schrijver me in het verhaal? Wie leren we meteen kennen en wie pas later? Is er meteen een conflict, en zo ja, welk? Hoop dat dit een paar tips zijn waar je wat aan hebt.

Er zijn schrijvers die niet lezen zolang ze bezig zijn met hun eigen verhaal. Om niet beinvloed te worden, om niet afgeleid te worden en zo kan je nog veel meer redenen verzinnen. Ik lees heel erg veel maar wel met vlagen. Ook ik ben momenteel gegrepen door de schrijvershandboeken maar daarin lees je ook dat niet één antwoord bestaat om je schrijversprobleem op te lossen. Veel lezen helpt mij om mijn woordenschat te vergroten, om mijn verbeelding te stimuleren en ook om meer inzicht te krijgen in mijn eigen schrijfproces. Toch levert enkel het lezen van andermans teksten mij niet voldoende op om zelf een goed boek te schrijven. Ik luister ook gesprekken af in trein of tram :o :o , ik observeer mensen en probeer ze in mijn hoofd te beschrijven. Het is een complex geheel van allerlei facetten maar uiteindelijk gaat het om het schrijven zelf, schrijven, schrijven. Ik leer veel van het lezen over het schrijfproces van anderen maar ik lees ook romans, daar steek ik ook veel van op, zelfs als het mijn genre niet is. Eindelijk begin ik te beseffen dat het schrijven echt een vak is, dat het niet met de Franse slag kan worden afgedaan. Dat ik er keihard voor moet werken.

Ik kan niet goed lezen als ik schrijf en ik schrijf bijna altijd, dus lees ik nauwelijks. Als ik lees, dan lees ik als lezer, niet als schrijver. Gewoon om te genieten van een boek, zonder kritisch te zijn. Ik leer vooral schrijven door het lezen van mijn eigen teksten, na die een tijd te hebben weggelegd. Maar ik kan me er wel iets bij voorstellen dat veel lezen je helpt bij leren schrijven. Verschillende stijlen herkennen, de verhaallijn leren ontdekken, dat soort dingen. Noodzakelijk vind ik het echter niet.

Wat mij naar mijn eigen gevoel heel veel geholpen heeft zijn schrijfsites. Dan niet zoals deze (ook wel, maar op een andere manier ;) )maar sites die bedoeld zijn om verhalen te publiceren. Lees zo'n verhaal eens kritisch door, bij voorkeur meerdere keren. Ikzelf heb een tijd heel veel kritiek gegeven, deze was dan altijd lang. Kijk een verhaal zin voor zin na. Zou jij het ook zo opschrijven? Loopt die zin wel lekker, klinkt het natuurlijk, moet die flashback niet eerder? Enzovoorts. Ga iedere komma na! Ik heb erg veel geleerd van de discussie aangaan met de originele schrijver. De meeste schrijvers die op internet publiceren staan namelijk zeer open voor kritiek, maar verdedigen ook hun eigen ideeen. Zo is de discussie niet alleen leerzaam, maar ook erg leuk! (Overigens kun je hiervoor beter niet werk van een te goede kwaliteit uitkiezen. Het is een stuk lastiger als je meegesleept wordt door een verhaal of je het idee hebt dat het perfect is. Kijk zelf maar hoe jij het perfect zou maken.) Nadat ik dit een tijd lang heb gedaan, kreeg ik wel meer moeite met boeken lezen. Ik had iedere keer de neiging om bij wijze van spreke de rode pen tevoorschijn te halen. :D

Hoi Folen, Kun je een aantal van die schrijfsites noemen? Jeri

Lezen helpt je ook je blik te verruimen (je weet dan wat er al op de markt is), en je vocabulaire te vergroten zonder dat je het echt merkt ;) En ik denk niet dat je daar een speciale blik voor moet gebruiken, zoiets gaat onbewust. Oh, en het verbetert je spelling en grammatica (als je steeds maar weer het goede voorbeeld krijgt, gaat het vanzelf beter).

Waarom veel lezen als je goed wilt leren schrijven? *Je leert over hoe de wereld in elkaar zit.(en het kan je inspireren) *Je verbetert je taalvaardigheid. (en misschien in sommige gevallen ook wel je schrijfvaardigheid)

Hoi Folen, Kun je een aantal van die schrijfsites noemen? Jeri

Ik zat vooral op www.basicpublishing.nl maar als je even googled kun je er veel meer vinden. Ook genre-speciefieke sites, bijvoorbeeld.

Je leert het inleven in anderen omzetten in woorden.

Ik zou lezen om inzicht te krijgen in hoe een andere schrijver de opnieuw en stijl aanpakt. De zinsbouw enzovoort. Natuurlijk kun je ook lezen om te zien hoe de wereld in elkaar zin, om met anderen mee te voelen etc. Maar zulk leer je toch echt voornamelijk in de praktijk. Men voelt nooit wat een ander voelt tot men het zelf meemaakt. Suggestie meeleven is geheel wat anders. Inspiratie ligt op de hoek van de straat. Analyseer daarvoor gewoon het dagelijks leven. Hoef je mijn inziens niet voor te lezen. De omschrijven van Mara: 'Je leert het inleven in anderen omzetten in woorden' vind ik wel een toepasselijke omschrijving. In minder mooie bewoordingen geef ik dat weer in mijn eerste zin.

Ik lees veel en heb daarbij veel aandacht voor de verhaallijnen. Ik heb een opleiding filmcameraman gehad, dus denk ik veel in beelden. Ik probeer in elk geval mijn eigen stijl te ontwikkelen.

Lezen helpt je ook je blik te verruimen (je weet dan wat er al op de markt is), en je vocabulaire te vergroten zonder dat je het echt merkt ;) En ik denk niet dat je daar een speciale blik voor moet gebruiken, zoiets gaat onbewust. Oh, en het verbetert je spelling en grammatica (als je steeds maar weer het goede voorbeeld krijgt, gaat het vanzelf beter).

Hier ben ik het voor de volle 100% mee eens! :thumbsup: Je laat je onderbewustzijn voor je werken... zonder dat je er bewust moeite voor hoeft te doen.

Sinds ik pogingen doe om te schrijven, lees ik anders. Ik let voornamelijk op de zinsconstructie en op woorden die een ander gebruikt. Zo lees ik tegelijk het boek voor mijn amusement en tegelijk lees ik kritischer dan dat ik eerst deed. Soms, als ik een mooie omschrijving van iets lees, heb ik de neiging om hem op te schrijven. Dat vergeet ik want ik heb nooit pen en papier bij me als ik in een stoel plus boek zit gedoken. Daarna probeer ik hem in mijn hoofd op te slaan wat op een gruwelijke manier mislukt omdat er met mijn korte termijngeheugen iets niet in orde is. Nee, geen dementie gelukkig. Kortom: ik lees anders maar daarom niet met minder plezier.

Ik verslind boeken en haal daar heel veel inspiratie uit voor mijn schrijfsels. Het is niet zo dat ik ideeën jat, maar gewoon door het lezen van verhalen komt mijn ideeënmolen op gang. De ideeën die ik opdoe tijdens het lezen lijken vaak in de verste verte niet op wat ik op dat moment lees. Op een of andere manier stimuleert een goed verhaal mijn creativiteit, net als het kijken naar een goede film of tv-serie. Verder leer je veel over schrijven door te bekijken hoe andere schrijvers 'het' doen. Een goed boek lees ik in een ruk uit, daarna ga ik analyseren hoe de schrijver mij zo ver heeft gekregen dat boek te verslinden. Hoe steken de dialogen in elkaar? Hoe geeft de schrijver de gedachten van de hoofdpersonen weer zodat de personages niet van karton lijken. En, voor mij het belangrijkste: hoe 'showt' de schrijver in plaats van dat 'ie 'tellt'? Want dat blijft toch moeilijk, hoor: to show and don't tell...

Maar een goede film zit anders in elkaar dan een goed boek. Dialogen kunnen letterlijk overgenomen worden maar de sfeer, het gevoel en de tastbaarheid moet je anders overbrengen. Iets wat ideaal zou zijn voor een film, is bijvoorbeeld (vaak) niet te filmen en andersom. Films maken ook vaak gebruik van meerdere invalshoeken en perspectieven. Boeken haperen zo als er zomaar staat: "Colin vertelt." Of: "Korte inhoud tot zover." Dat moet je langzaam invullen, niet er tussenin gooien en maar hopen dat het shockeert of zo. Dan schiet het zijn doel voorbij.

Hebben jullie het ook wel eens dat je een boek leest en na afloop denkt: Ik stop acuut met schrijven; ik bak er helemaal niks van. Je merkt dat je mijlenver verwijderd bent van het niveau van de schrijver. Ik had dit eens na het lezen van een bundel fantastische verhalen van Bel Campo. Mijn god, wat kan die man schrijven!

Ik denk dat het een mix is van alledaagse realiteit op de straat en veel lezen. Het eerste kun je gebruiken om originaliteit toe te voegen. Het tweede vanwege vocabulaire, stijl, verhaallijn etc. En Chissy; dat is geen reden om het schrijven dan maar op te geven. Ook Bel Campo (ik ken helaas niets van zijn werk) stuntelde waarschijnlijk eerst voordat hij langzamerhand de slag te pakken kreeg.

Ik heb nu niet alles gelezen wat hier boven staat. Maar zelf kan ik wel heel goed merken dat ik niet zou kunnen schrijven als ik niet zou lezen. Het is voor mij een soort vervanging van de taalcursus die ik nooit heb gehad. Hoe zou ik anders moeten weten hoe je iets schrijft en hoe je jezelf uit moet drukken. Alleen praten is niet genoeg en het taalgevoel alleen brengt je ook niet zo heel ver. Tijdens het lezen kijk ik naar het verhaal, vraag me af waarom me iets boeit en probeer ik erachter te komen hoe de schrijver het voor elkaar heeft gekregen een bepaalde sfeer te creëren etc. Daarnaast kijk ik naar de zinnen, hoe ze geschreven zijn, vraag me af wat ik ervan vindt, kijk er ook soms na recensies om te zien wat anderen ervan vinden om mijn beeld compleet te maken. Kortom ik vind dat het lezen helemaal bij het schrijfproces hoort. Hierbij bedoel ik dan niet alleen een boek of een tijdschrift maar alles wat je leest en dat is volgens mij meer als je jezelf vaak realiseert, waarschijnlijk denken er heel veel mensen ook veel meer over na als dat ze het zelf bewust weten.

Voor mij is lezen ook een motivatie om te schrijven: - boeken waar ik van geniet : dat wil ik ook leren/kunnen!! - boeken waar ik van baal : hoe zou ik het doen, zodat het wel wat is? Ik kan me overigens ook echt geen schrijver voorstellen die niet/ nooit leest. Voor mij is het onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Jeri, het is natuurlijk heel persoonlijk, wat voor de een geldt is niet van toepassing op ons allemaal. Schrijvers die hun eigen kunsten bekendmaken hebben zo weer hun eigen stijl en uitgangspunten. Ken je het boek van Renate Dorrestein, Het geheim van de schrijver? Heel abstract gezien bestaat het boek uit 3 basiswaarden waarom ze de pen hanteert. Voor een ander kunnen dit weer verschillende waarden zijn. Tips en adviezen van ervaren schrijvers probeer ik te zien als richtlijnen in plaats van criteria. Zelf denk ik dat veel lezen je wel helpt, mits je werken van verschillende schrijvers leest. Ik kan weleens in een stijl van een bepaalde schrijver blijven hangen, twee boeken tegelijk lezen houd je scherp. Hopelijk kun je er iets mee. Groeten!