Namen

Namen vind ik heel heel belangrijk.
In eerste instantie heb ik een gevoel over een personage-naam, maar ik zoek wel altijd in een namenboek op wat de werkelijke betekenis is.

Over de achternamen van mijn personages heb ik heel lang nagedacht, maar de meesten zijn uiteindelijk van het Journaal afgeplukt.
Voor mijn werk neus ik vaak in de DBNL, digitale bibliotheek nederland, waar zeer oude boeken digitaal beschikbaar zijn. Als ik aparte of inspirerende namen tegen kom schrijf ik ze altijd op.

Waar ik wel bang voor was: als je een naam gebruikt die ook werkelijk van een persoon is - ik heb, toen ik eindelijk helemaal tevreden was over de voor-en achternaam van een personage, deze ingetikt in Google, en er bleek zowaar 1 Nederlander te zijn die zo heet... - kan zo iemand geen rechtzaak tegen je aanspannen, wegens bijv. schade toegebracht aan imago? Weet iemand dat?

Dat intikken in Google is sowieso wel heel grappig om te doen: zie je ineens wat voor alternatief leven jouw personage heeft.
Zo blijkt mijn pianist een Hifi-groothandel te besturen, en mijn celliste een bloemschikkunstenaresse te zijn...!

Volgens mij kan dit niet. Vrijwel alle bestaande namen bestaan namelijk ook echt. Dus dat zou onbegonnen werk zijn, wanneer het gewoon om voornaam + achternaam gaat.
Geen zorgen dus!

Nee, hierin ga ik met Kim mee. Dat kan niet.

Groet,

Het valt me de laatste tijd wel steeds vaker op, als ik een boek opensla dat er soms zo’n regeltje staat met dat alle personen bedacht zijn en gelijkenis berust op puur toeval.

De manier, om een rechtzaak in ieder geval te kunnen voorkomen.

Oh absoluut. Zo'n stukje tekst moet je gewoon hebben voorin. Dat heb ik ook. Uit voorzorg.

Ah, dat is al één zorg minder... bedankt!

< off-topic> En nu is Kim ook een meubelstuk geworden!! </ off topic>

8)

Nu hebben we dus Griseo, Kim en Eufdrie als meubilair. Of mis ik er nog een paar? Het wordt al een beetje een aangekleed huis.

(Ook hartstikke off-topic, oeioei)

T/m 249 berichten ben je een stamgast

Vanaf 250 berichten een meubelstuk.

Groet,

leuk, dus we eindigen allemaal als een meubelstuk. Ik dacht dat ik dat alleen thuis maar was :wink: wasmachine en vaatwasser, om over de stofzuiger maar te zwijgen...

Iets wat ik heel storend vind, is dat personages in verhalen vaak moderne namen krijgen. Een vrouw van 50 die Sanne of Lisa heet, om maar een lukraak voorbeeld te geven.
Erg leuk bedacht, maar dat zijn namen die de laatste jaren pas in zijn. Vijftig jaar geleden werden meisjesbaby's Yvonne, Trudy, Marjan etc. genoemd.
Ik vind dat je daar als schrijver best rekening mee mag houden.

Precies Eufdrie!

Daar probeer ik ook altijd op te letten.
Een jong personage kun je bijvoorbeeld gemakkelijk een Engelstalige naam meegeven. Dit moet je niet doen bij een ouder persoon. Dan sla je de plank volledig mis.
Gek genoeg kan ik vaak bij het horen van een naam inschatten van welke generatie dat iemand is. Natuurlijk niet precies, maar enig idee heb ik meestal wel.

Dat is niet zo gek hoor. Adverteerders gebruiken dat, als ze een bepaalde leeftijdsgroep willen bereiken.

Ik vind dat je daar zelfs rekening mee moet houden. Het is zo storend als dat soort dingen niet kloppen. Zeker als het om je hoofdpersoon gaat, dan heeft de lezer het constante gevoel dat er iets niet klopt. Dat is jammer en volkomen onnodig.

Bovendien vind ik zo'n naam vaak niet passen bij een ouder iemand, dus zou ik me nooit zo 'eigen' kunnen voelen met mijn hoofdpersoon omdat er iets niet klopt. Daardoor zou het weer onmogelijk voor me zijn de hoofdpersoon zo neer te zetten als bedoeld... Kortom; een kloppende naam is verschrikkelijk belangrijk voor mij om goed neer te kunnen zetten wat ik bedoel.

Set

Even een vraagje: Ik schrijf een verhaal over een 24-jarige vrouw en ik vraag me nu af wat tegenwoordig gangbare namen zijn voor vrouwen van in de 20. Ik ken er zo weinig, helaas.

Tussen de twintig en eind twintig ken ik een:
Sandra
Karien,
Sanne,
Elles,
Fenna,
Lindy,
Maartje,
Wendy,
Marjolein,
Suzanne,
en de rest kom ik niet zo snel op.
Zit er al iets tussen?

Badankt, Zjors! Daar kan ik wel wat mee.

Pff... ben ik toch niet de enige. Het moet bij mij dus ook goed klinken. Maar meestal heb ik al eenvoor naam op het moment dat ik een idee voor een boek heb. Achternamen zijn wat moeilijker... maar dan pak ik weer het telefoonboek :roll:

Wat die kabala site betreft, mijn roepnaam klopte eigenlijk wel aardig.

Als er niet tijdens het schrijven een naam bij mij bovenkomt dan pak ik meestel een voornamenboek erbij en ga gewoon zitten bladeren. Ook vraag ik wel eens advies aan vrienden als ik voor mezelf al wat namen heb opgeschreven. Zelf vind ik het wel belangrijk dat een eventuele betekenis "klopt' bij het personage. (of een beetje)

Er stond laatst een artikel over voornamen in de krant. Iemand had in een onderzoek in de burgerlijke stand 25 jaar aan voornamen gekoppeld aan adresgegevens.
Het blijkt dus echt zo te zijn (dachten wij natuurlijk al :wink:) dat bepaald soort mensen hun kinderen bepaald soort namen geven. Villa-buurt-mensen noemen hun dochters Linde of Stéphanie (neiging naar Franse importnamen), terwijl Volkshuisvesting-buurt-mensen kiezen voor Linda of Stefany (neiging naar Engelse importnamen). Jongens heten bij de eersten Olivier of Michiel, bij de laatsten Wesley of Michael.

Handig om rekening mee te houden bij het vormen van personages. Heet je Haagse kakker Didier, dan was zijn bedje gespreid vanaf zijn geboorte, maar heet je Haagse kakker Jeremy, dan heeft hij vast hard geknokt om te komen waar hij is.

Wat ik ook wel grappig vond is dat het gebruik van oudere Hollandse namen als Teun en Klaartje op het platteland een resultaat is van "braaf vernoemen", terwijl dit in de stad een hippe vondst van ouders betekent.

En nog even over die kabala-site, als ik 'm probeer te vinden is ie altijd uit de lucht (paar keer geprobeerd). Adniloc, welke site heb jij gebruikt?

bij mij komen namen spotaan op of zie ik een woord staan, waarmee ik ga fantaseren. Vandaag zag ik bijv een duits kentekenplaat met de letters B-O-R-K in staan. Gelijk een naam voor een irritante goblin..

Beroepsmatig kom ik veel met namen in aanraking. Soms zijn er wel namen die ik zo mooi vind dat ik ze opschrijf. Over het algemeen verbaas ik mij er over wat ouders hun kinderen aandoen.
De Priscilla's en Elvissen zijn in de iets minder gegoede buurten niet van de lucht.

Naar Belgische gewoonte wordt eerst de familienaam geschreven en dan de voornaam, maar die gewoonte is aan het veranderen. Jammer voor die ene man die Peter heet en Selie als achternaam heeft...

En bij sommige namen heb je al gelijk een idee van hoe oud iemand is. Daar moet je dus ook mee oppassen. Leg maar eens uit dat een Ans nog iedere week in de disco hangt en houdt van Hiphop. Wat niet vreemd is, omdat ze 20 is of zo.

(Ik ken dus daadwerkelijk een Ans die de twintig nog niet gepaseerd is. Ze baalt nogal van haar naam, kan ik je vertellen.)

Toen ik de leerlingenlijst voor de brugklas voor het eerst zag stonden er een Grietje en een Brechtje op. Nooit gedacht dat die namen (nog) bestonden. Ik had meteen een heleboel vooroordelen klaar, die allemaal niet terecht waren :oops:

Geeg je je personages dergelijke namen, dan zal de lezer waarschijnlijk ook zulke vooroordelen hebben. En dan kun je dat soort dingen weer allemaal recht gaan zetten. En op zich kan dat ook leuk zijn, maar in sommige gevallen is het denk ik gewoon beter om een relatief "neutrale" naam te kiezen.

Man! Grietje, Brechtje, Rixt, Aaltje, Stijntje zijn tegenwoordig weer hartstikke in. Vooral in de grote steden schijnen deze namen weer steeds meer gegeven te worden. Ook blijven mensen hun kinders vernoemen naar grootouders en daar komen soms de meest onwerkelijke (lees ouderwetse) namen uit voort. En gelukkig, smaken verschillen. Zo zou ik mijn kinderen voor geen goud op willen zadelen met namen als Chantal, Jacqueline, Vivienne of Bernadette, maar er zullen veel mensen zijn die de namen van mijn kinderen niet kunnen waarderen.
Natuurlijk blijft het een feit dat je bij elke naam zult moeten bedenken of die past bij je karakter, maar aan de andere kant hebben mensen soms namen, die op het eerste gezicht helemaal niet bij ze passen.

Dat ik die namen voor het eerst zag, was tien jaar terug. Ik vond het echt heel raar. Maar inderdaad; tegenwoordig is het weer helemaal in. Blijft wel belangrijk dat je de tijd waarin je boek speelt en de namen die je de karakters geeft, goed op elkaar afstemt, want je ziet hoe tijdgebonden het is!

Set

Nog een andere tip wat betreft het zoeken van een geschikte naam (vooral voor fantasy en historische verhalen), zijn de namengenerators op diverse gamesites. Denk daarbij aan games als World of Warcraft III, Runescape, Magic the Gathering of Ages of Empires. Natuurlijk zitten ook hier weer 'geijkte' namen tussen, maar je vindt er ook juweeltjes.

Soms haal ik ook namen uit de bijbel. Klinkt misschien wat gek, maar in het oude testament staan veel geslachtsregisters met vaak de meest uitzonderlijke namen. Het handige is dat er bij die namen vaak ook een betekenis staat, of een korte omschrijving van de persoon. (Denk aan de naam Elazar, hij was een van de drie grote helden uit de tijd van David; Sisera, een listige krijgsoverste of Sifra, een Egyptische vroedvrouw.)

oke
jullie moeten eerst even weten dat we met 5 mensen proberen zo'n slecht boek proberen te schrijven dat het goed is
en dit zijn de namen van de personages

melvin steenstra: een autistisch jongetje van een jaar of 10 dat in een looprek loopt.
cindy steenstra: een ontzettend domme doos, gescheiden, blond haar, paardestaarts en een voorliefde voor linedancen
pim de vries: een veearts met een voorliefde voor linedancen, maar mét een spatader, vrijgezel
tim smit: bouwvakker, homofiel, zielig, huilebalk, en een voorliefde voor linedancen, vrijgezel
hennie en harrie: twee mensen met een parkiet en een voorliefde voor linedancen
eli: allochtone vuilnisman, en een voorliefde voor linedancen
annie: receptioniste en begeleidster van linedanceclub samen sterk, en een voorliefde voor linedancen