Publiceren in literaire tijdschriften, poging 2

Nou gooi mij dan maar bij het klootjesvolk, ik vind je gedachtegang nogal curieus. Wil toch nog een poging wagen. Ik denk (maar kan dat nergens anders mee 'staven' dan mijn eigen boerenverstand) dat literaire bladen, net zoals de meeste uitgeverijen, best openstaan voor bijdragen van onbekende auteurs en daar op een serieuze manier aandacht aan besteden mits de kwaliteit daarnaar is. Met andere woorden het is (in eerste instantie) de aard en kwaliteit van de bijdrage die bepaald of 'men' geïnteresseerd is, en pas in tweede instantie de naam van de schrijver. Mag duidelijk zijn dat reeds gevestigde schrijvers zich wat minder zullen hoeven te bewijzen. Dat het nummer van Deus Ex een themanummer is, wil toch niet zeggen dat daar nooit een bijdrage van een beginnend schrijver tussen kan zitten. Als diens bijdrage aansluit bij de thema's die de redactie aan het voorbereiden is, kan dat toch wel degelijk, lijkt mij. Wat let je om het gewoon te proberen? Dat levert wellicht meer inzicht op.

Voor er weer iemand is die zich aangesproken voelt, als ik zeg klootjesvolk dan heb ik het over een stempel die op mezelf is gedrukt.

Dat het nummer van Deus Ex een themanummer is, wil toch niet zeggen dat daar nooit een bijdrage van een beginnend schrijver tussen kan zitten. Als diens bijdrage aansluit bij de thema's die de redactie aan het voorbereiden is, kan dat toch wel degelijk, lijkt mij.

Meestal is een verhaal al geschreven als je het opstuurt. Dan is het ook te laat om het te laten aansluiten bij een thema. Maar goed, laat ons niet van gouden pad afdwalen. Wat het verschil dan is tussen een uitgeverij en een blad? Waarschijnlijk niets. Alleen is een verhaal wat vlugger geschreven dan een roman. En bovendien vlugger te lezen. En bij de bladen staat er minder poen op het spel als het verhaal niet aanslaat bij het publiek.

Ik vind je reactie nogal veel open deuren intrappen en langzamerhand steeds verder wegdrijven van waar ik veel liever over 'praat': schrijven. Ik wens je veel succes op je zoektocht naar een literair blad dat voor jou openstaat. Begin er desnoods zelf één, dan weet je zeker waar de redactie haar prioriteit legt :D

Laat anders maar. Misschien moet ik wat minder zeiken en wat meer schrijven en opsturen. groetjes, Dr.

Aangezien ik nog nooit fictie heb opgestuurd naar literaire tijdschriften, kan ik ook geen mening geven. Maar ik overweeg het wel, en vind dit dan ook een interessante vraag. Zitten 'ze' er nu op te wachten of niet? Er wordt altijd geroepen dat de gang via de literaire tijdschriften een makkelijker gang is dan via de uitgeverijen. Is dat werkelijk zo? Wie kan er iets over vertellen?

Ik weet alleen dat een in Turkije gespecialiseerd blad mijn verhalen niet wilde opnemen. Wel mocht het op hun website staan en daar ben ik niet op ingegaan. Later zijn de verhalen een boek geworden en plaatsen ze een pagina groot artikel over het boek en de toch o zo leuke verhalen. :confused:

De manier waarop je je berichtje verwoord, maakt mij al helemaal kriebelig. Ik ben echter wel benieuwd naar de reacties.

Dus ik denk dan: Stuur eerst eens iets op naar de bladen. Als het goed genoeg is, heb je meteen al een beetje naam, en wordt je manuscript wél serieus genomen op die derderangs uitgeverij waar je je eerste roman naartoe stuurt. Wordt het niets, dan weet je dat er nog werk aan de winkel is.

Ik richt mij niet op literaire bladen, maar ik ben het er zeker mee eens dat publicatie in bladen een goed ding is. Als oefening, als tussendoortje om even uit die evt. roman te zijn en... ook als aanvulling op je CV (waardoor de uitgeverijen wellicht ook sneller geïnteresseerd zijn. Wie staan er voor open? Dat is voor mij ook een moeilijke vraag. Eerlijkgezegd stuur ik niet zomaar iets in, maar richt ik me meestal op schrijfwedstrijden die worden gehouden (en waarbij dus uitdrukkelijk om kopij wordt gevraagd). Is er een onderwerp dat me aanspreekt (en waarmee ik kans denk te maken), dan stuur ik het in. Wat voor blad het is, maakt me niet zoveel uit (nou ja, er zijn natuurlijk grenzen... ;) ), vandaar dat mijn eerste publicatie in de Opzij was (tja, vriendlief moest me nog vertellen dat dit geen spin-off van de Okki was, maar een feministisch tijdschrift... ;) ). Dat sommige mensen mij nu als Opzij-lezeres zullen zien, maakt mij niet zoveel uit; als schrijfster is het belangrijkste voor mij dat mijn verhaal is gepubliceerd (de gewonnen boekenbon was ook erg leuk!) en wordt gelezen. Ik begreep dat jij in bepaalde bladen juist niet wilt staan, maar is het geen uitdaging om juist zoveel mogelijk te worden gepubliceerd? (denkt aan 'CV-opbouw'). Dat je een winnend verhaal voor de Opzij, Flair oid kunt schrijven (als man een, naar mijn mening, extra goede prestatie), zou toch een bevestiging (en een goede oefening) zijn om iets gericht op een bepaalde doelgroep te kunnen schrijven? Daarom raad ik aan om ook de schrijfwedstrijden niet te vergeten (al dan niet voor bladen, want er zijn ook genoeg andere wedstrijden). Als je graag in het door jou genoemde blad wilt staan, zou ik er eens een telefoontje aan wagen om te vragen met wat voor verhaal je een goede kans maakt (vragen staat vrij, toch?). Heel veel succes gewenst met deze zoektocht èn met toekomstige publicaties!

lava deus ex machina op ruwe planken passionate probeer die eens. ik zelf ben bezig met iets voor de Revisor. ik heb een ingang gevonden om een verhaal voor te leggen. en lijkt me mooi om in dat blad te debuteren. dus de komende twee, drie maanden ga ik daar aan werken.

Merkwaardig, Ellis. Ze laten zich wel in de kaart kijken zo, zeg. :confused: Leuk, lucatero. Zeker een heel mooi blad om te debuteren. Succes ermee.

Ik vraag me nogmaals af waarom die CV van de verhalenschrijver toch steeds zo belangrijk wordt gevonden door die tijdschrift redacteuren, belangrijker dan de ingestuurde literaire tekst zelf, lijkt me. @ Dr. Nebogipfel Je hebt gelijk: ik ben jou niet, ik ben iemand anders.

ik moest heel hard lachen(, niet om de achterliggende discussie, maar) om de curieuze zin: je hebt gelijk, ik ben jou niet, ik ben iemand anders @ RP och die literaire tijdschriften zijn de speeltuin van uitgeverijen/redacteuren/liefhebbers. Die willen ook liever een grote naam dan een beginneling. Op die enkele onbekende na die een geweldige tekst heeft afgeleverd. Zo is het nu eenmaal.

@ RP och die literaire tijdschriften zijn de speeltuin van uitgeverijen/redacteuren/liefhebbers. Die willen ook liever een grote naam dan een beginneling. Op die enkele onbekende na die een geweldige tekst heeft afgeleverd. Zo is het nu eenmaal.

Op die enkele onbekende na die een geweldige tekst heeft

Maar daar kan toch ook zomaar iemand van hier voor in aanmerking komen? Volgens mij moet je als je zelf ervan overtuigd bent dat je tekst goed is, juist insturen naar literaire tijdschriften. Wie weet ben jij wel een van de onbekenden die daar tussen komt.

ik ben het helemaal met je eens Jeanet. alleen niet iedereen moet hopen op die plaatsing. ik probeerde juist te zeggen dat er ook hier maar weinig onbekende schrijvers de mogelijkheid krijgen.

Hai, zou het niet zo kunnen zijn, dat er ook veel meer (ongevraagd) werk naar die tijdschriften wordt opgestuurd :? Een kort verhaal schrijven (als potentiele schrijver, met ;) of zonder talent) is veel 'gemakkelijker'. Bij het schrijven van een heel boek met een goed en spannend/degelijk verhaal zul je toch in eerste plaats al heel gedreven moeten zijn. Persoonlijk denk ik dat er dan al een grote groep wannabee's afhaakt. groetjes,

wat vaak gebeurt bij korte verhalen, dat de schrijver na drie herschrijfsessies (of minder) al meent het licht te hebben gezien. korte verhalen moeten stilistisch gewoon nog perfecter in elkaar zitten als je opgemerkt wilt worden - een klein foutje is in een kort verhaal al snel een grote fout. En ik denk inderdaad dat de ruimte om te publiceren kleiner is, terwijl er toch veel schrijvers inzenden. Of dat meer is, durf ik niet te zeggen. Ik heb stapels binnen zien komen bij uitgevers...

Ik herhaal hier iets wat ik eerder op de site van Trouw.Schrijf! plaatste (ik ben daar verbannen na een verhaaltje over Rouvoet, Maxime Verhagen en een aangetroffen levenloos lijk van een helaas te jong gestorven morsdood studentenmeisje). Quote: Op deze site vindt u enige bijzonder boeiende, veelgelezen (3000 kliksels in 22 weken!) verhalen van de schrijver Rudolf Paul. Uitgevers en tijdschrift reacteuren kunnen deze lezen en daarna de schrijver vragen of ze gepubliceerd mogen worden bij hun uitgeverij of tijdshrift. Even wat nuttige tips voor uitgevers en redacteuren: Schrijf een keurige brief zonder schrijffouten naar De schrijver Rudolf Paul Kloosterstraat 3 9717 LA Groningen Uw brief komt dan wel op de slush pile binnengekomen brieven terecht maar toch maakt u een kans. Vermeld in uw brief wie u bent, waarom u Rudolf Paul zo graag wil uitgeven, uw uitgeversideeën, uw huidige werk- en leefomstandigheden, uw opleiding, leeftijd en iets wat u bijzonder maakt ten opzichte van andere uitgevers (bijvoorbeeld: 'ik ben 2 meter 12 lang en heb een lul van 28 cm'). Stuur een foto als u vindt dat u er interessant of leuk uitziet. Blijf niet e-mailen, schrijven of bellen als u 6 tot 8 maanden niets of nooit meer iets hoort van de schrijver. Succes! Bovenstaande was een reactie op: Quote: In het tijdschrift Schrijven - Voorbij de slushpile, 10 tips om bij een uitgever binnen te komen - (Februari - Maart 2006, blz. 33) lezen we het volgende: '[Schrijf] een begeleidende brief waarin je jezelf voorstelt: je schrijfideeën, literaire ambities, je huidige werk- en leefomstandigheden en iets wat je bijzonder maakt ten opzichte van de rest van Nederland ("Ik ben 2 meter 10 lang"). Een foto is niet nodig, maar als je vindt dat je er leuk uitziet, moet je dat zeker gebruiken.'

Vaak staat een literair tijdschrift niet op zichzelf, maar is verbonden aan een publicatiemedium. Als je binnen weet te komen bij een literair tijdschrift, is de drempel bij een literaire uitgever lager en omgekeerd. Alleen is er telkens één heel hóge drempel: je moet een goed verhaal hebben geschreven, ongeacht of dat lang of kort is. Maar hoe kom je erachter of je een goed verhaal hebt geschreven? Bijvoorbeeld door (fragmenten) hier te laten lezen. Maar het kan ook op andere sites, bij een cursus, of bij professionele lezers, zoals een literair agent.

@ Dr. Nebogipfel Je hebt gelijk: ik ben jou niet, ik ben iemand anders.

Je weet pas zeker dat je hem niet bent als jullie samen online zijn en tegelijkertijd posten :D Ik lees nu pas trouwens de toevoeging van Dries in de openingspost, niet dat ik iemand ergens van verdenk/verdacht. En nu weer ontopic.

Ajstinad ik vind je lief.

Ik begreep dat jij in bepaalde bladen juist niet wilt staan, maar is het geen uitdaging om juist zoveel mogelijk te worden gepubliceerd?

Nee. Ik schrijf wat in me zit. Misschien zou ik met veel moeite een verhaal kunnen neerpennen over een vrouw die een avontuurtje heeft met de klusjesman en tijdens het klaarkomen plots tot het besef komt dat ze haar man toch echt gaarne ziet maar dan is het te laat en blablabla. Maar daar is het me niet om te doen. Ik snap best dat het een leuke vingeroefening kan zijn, maar ik zie niet in waarom ik die ook zou insturen.

De manier waarop je je berichtje verwoord, maakt mij al helemaal kriebelig.

Vertel.

Mijn dag is weer helemaal goed, Dr.Nebogipfel ;). Maar bedenk ook dat niet alleen 'avontuurtjesverhalen' in zulke bladen staan. Ik weet niet wat je precies schrijft, maar ook thrillers en waarschijnlijk andere verhalen kunnen het goed doen. Voor Schrijven Online werd bijv. laatst een winterse vertelling gevraagd en er zijn ook wedstrijden met andere thema's (eentje over regionaal erfgoed meen ik me zelfs te herinneren ;) ). En er zijn natuurlijk veel bladen, meer dan alleen de typische vrouwenbladen (gek trouwens, dat je die wel voornamelijk ziet als je langs de schappen loopt ;) ), die een 'doelgroepgericht' verhaal weten te waarderen (denk aan spoorwegbladen, fanclubbladen van Michael Jackson, etc.) Evt kan je ook een (lokale) krant vragen of ze je verhalen wekelijks/maandelijks willen plaatsen (doe eens gek ;) ).

(doe eens gek wink )

Beste advies dat ik hier al gelezen heb. Thanks. meloveyoulongtime, Dr. N.

Kom op, Dr. N: gebruik je fantasie. Het door jou genoemde voorbeeld van de vrouw met haar klusjesman kan een prachtige opmaat tot een literair hoogstandje zijn als je er door jouw manier van schrijven in slaagt het banale van het onderwerp te ontstijgen. Niet het onderwerp bepaalt of iets literair is of niet, maar wat de schrijver er met zijn woorden mee doet.

Applaus voor debutant. Vind het raar dat er zo denigrerend over sommige tijdschriften/bladen wordt gesproken. Alsof schrijven voor dergelijke bladen 'minder' is dan voor andere.

Niet het onderwerp bepaalt of iets literair is of niet, maar wat de schrijver er met zijn woorden mee doet.

Dat zal dan wel zo zijn, maar als het onderwerp mij niet interesseert, dan heb ik geen zin om er iets mee te doen. Er in slagen het banale van een onderwerp te ontstijgen... is dat dan literatuur bedrijven? Klinkt als zo'n verkoper van kunstwerken die 20.000€ vraagt voor een drol in een handdoek en daarmee wegkomt door verkooppraatjes als "het voorwerp uit de banaliteit van zijn context halen om het te herschapen tot een verheven object". Dan hoeft het voor mij niet.

Vind het raar dat er zo denigrerend over sommige tijdschriften/bladen wordt gesproken.

In principe geef ik je gelijk. Het is ook belachelijk om iets te schrijven met het idee "ik ga een een stukje literatuur neerpennen". Verschrikkelijk oppervlakkig en bekakt is dat. Daarom heb ik ook mijn bedenkingen bij het eerste citaat. Het idee of het onderwerp is mijns inziens net iets belangrijker dan de taal waarin het geschreven is. De taal moet natuurlijk kloppen, want één en ander moet ook interessant zijn om te lezen. Maar over iets schrijven dat me niks zegt, lijkt me verschrikkelijk. Dat betekent wel dat mijn houding tegenover de bladen een beetje hypocriet kan overkomen. Het lijkt me inderdaad, met dank aan sommige reacties, ook leuk om een stukje te kunnen plaatsen in een magazine DAT AANLEUNT BIJ JE INTERESSESFEER. Maar dus niet in de Flair, de Joepie, De libelle, De Story, de Fancy en ga zo maar door. Daarom dat ik in eerste instantie vroeg achter literaire bladen. Spreekt voor zich dat je daar terecht kan met een breed gala aan onderwerpen, stijlen etc. zolang het eindproduct maar enige kwaliteit bezit. Ook het publiek heeft de intentie om je shit tenminste te lezen. etc.

Dr. N, wat ik bedoel is dat je in principe over elk onderwerp literair kunt schrijven omdat jouw manier van schrijven, in combinatie met de inhoud uiteraard, het niveau van het verhaal bepaalt. De situatie die jij schetst kan wel degelijk de basis van een interessant verhaal zijn. Het is maar wat je met het gegeven doet en of je dat zo uit kunt werken dat het resultaat de middenmoot ontstijgt.

Maar over iets schrijven dat me niks zegt, lijkt me verschrikkelijk.

Dat is inderdaad een straf, en het zal naar mijn mening ook zelden succesvol zijn. Hierover zijn we het dus eens. Nogmaals, ik wens je veel succes (en dat meen ik echt). Een flink aantal postings naar boven is al een aantal bladen genoemd. Ik heb daar niets aan toe te voegen, behalve dan dat ik hoop dat het je lukt om daar binnen te komen. Hou je ons op de hoogte?

In Januari wil ik het af hebben. Als ik, en mijn kritische proeflezers, het eeeeeenig vinden, dan stuur ik het in. In ieder geval ben ik wel benieuwd geworden of ze überhaupt (kl-kl-klotewoord) zitten te wachten op nieuw spul, die bladen. Moet nog bedenken hoe ik dat ga aanpakken. Bellen vind ik zo halfmongools. En mailen is dan weer te makkelijk. Staan ze niet op de boekenbeurs, die bladen? En nee ik zie het al dan niet publiceren van mijn verhaal heus niet als bewijs voor of tegen. Als je begrijpt wat ik bedoel. Ben niet zo sterk in schrijven namelijk. Als eversleeping dan nog even wil zeggen waar het precies begint te kriebelen na het lezen van mijn berichtje, dan zijn we klaar hier.

Ik lees zojuist het volgende in 'De wonderen van de heilbot" van Oek de Jong (blz. 100): "Op publicaties in 'De Revisor' krijg je meestal geen enkele respons. Het blad wordt door schrijvers en critici niet of nauwelijks gelezen." Door wie dan wel, vraag ik me af? Nogal ontmoedigend, vinnik.

Door lezers, gewone mensen die geen schrijver zijn? Ik gok ook maar wat. Dat lijkt me de doelgroep. Niet de schrijvers en de critici.