'Wat goed is komt snel'

‘Wat goed is komt snel,’ hoor ik dichter des Vaderlands Anne Vegter zeggen. Ze citeert Michaël Zeeman in een radioprogramma en sluit daarmee het interview met Else Kemps af, winnares van de Turing gedichtenwedstrijd. In het voortraject blijkt Kemps een ervaren slamdichter, een opleiding creatief schrijven te volgen en altijd al geschreven te hebben.

Langzaam of snel groeien

Ik wilde een artikel schrijven over de voordelen van gestaag en langzaam je schrijfcarrière opbouwen. Meteen daarna won ik een eerste prijs bij een columnwedstrijd en kwam ik met een gedicht in de top 100 van de Turing gedichtenwedstrijd. Heel plezierig, maar duizelingwekkend. Vooral over dat gedicht was ik verbaasd, bijna verontrust. Ik had een langzame groei voor ogen. Eerst top 1000, dan top 100 en daarna, wie weet, winnen. Al lerend me ontwikkelen met kleine stappen; ik word nu door de feiten ingehaald en merk dat ik in korte tijd anders ben gaan schrijven en dat ik een vlucht maak. Het valt weer samen met een schrijfcursus waarin ik de lat voor mezelf hoog durf te leggen en veel diverse stukken heb geschreven, zoals tipartikelen, blogposts, dagboekfragmenten, een paar gedichten, veel korte verhalen en een NaNoWriMo-boek. Ik reflecteer ook veel over het schrijven. Als ik een tipartikel schrijf, is het voor mij een soort herkauwen, waarbij ik iets uitwerk wat mij bezighoudt, vaak gedreven door emoties, nieuwsgierigheid of iets waar ik bij het schrijven tegenaan loop. Als ik weet hoe het zit, kan ik verder.

Rustig veel schrijven

Als je langzaam vooruit gaat, heb je de tijd om te oefenen met schrijven en om veel verschillende schrijfproblemen te leren oplossen. In ieder verhaal maak je keuzes: hoe begin je het verhaal? Hoe ontwikkelt het personage zich? Hoe eindig je deze plot? Welk tijdsverloop gebruik je? Je maakt ook filosofische keuzes. Door heel veel verhalen te schrijven, word je vaardiger en je schrijfstijl vlotter, mooier. Ik combineerde dat met schrijfboeken lezen en de schrijfcursus ‘Ontdek je schrijfstijl’ te volgen.

Door aan wedstrijden mee te doen ontdekte ik dat ik talent had en van feedback leerde ik waar mijn sterke en zwakke kanten liggen. In vier jaar tijd ben ik behoorlijk vooruit gegaan door telkens me te richten op mijn zwakke punten, ze te veranderen in sterke punten en zo mijn sterke punten verder uit te bouwen. Bovendien heb ik een groeiend aantal korte verhalen liggen, waarvan een deel gepubliceerd is. Het voordeel van gelegenheid en rust is dat je ongestoord kunt werken aan een verzameling verhalen. Naar prijsuitreikingen gaan kost tijd en energie die afgaan van je schrijftijd. Toegegeven, het is inspirerend. Het voordeel van af en toe succes, verspreid over het jaar, is dat je kalm een schrijf-cv opbouwt waar je later iets mee kunt doen. Door in alle vrede te bezinnen over wat schrijven voor mij is, hoe ik schrijf, wat mijn ideeën zijn, mijn thema’s, mijn stijl, is het gemakkelijker tegenover de pers iets zinnigs over mijn schrijven te zeggen. Je kunt ook veel lezen. Kortom, het is een zegen als je je langzaam ontwikkelt.

De bamboe die je plant, geef je eerste vijf jaar water zonder dat je op de aarde een plant ziet groeien. Na vijf jaar schiet de bamboe ineens meters uit de grond. Het wortelstelsel eronder is dan krachtig genoeg om voor de snelle groei te zorgen.

Door Odile Schmidt-Nouhan

Odile Schmidt-Nouhan (1965) is veelvuldig genomineerd en winnares van schrijfwedstrijden. Naast korte verhalen schrijft ze weleens winnende columns en staat ze in de top 100 van de Turing gedichtenwedstrijd 2015. Wil je meer weten over Odile? Kijk dan op haar website.