Op wie valt je personage?

Als je een personage gaat schrijven, biedt een personagebiografie een handig overzicht van diens doen en laten en geschiedenis. Als je weet op wie je personage zou vallen, kom je heel veel over diens persoonlijke psychologie te weten.

Wanneer kan dit relevant zijn?

Vergis je niet: niet alleen in het romantische genre zijn relaties in het verhaal verweven. Je hoeft een romance niet te forceren of te overdrijven, maar het is wel handig om over ‘het perfecte type’ na te denken. Voorkeuren van je personage op romantisch gebied kan je veel vertellen. Hoe je personage nog kan groeien, omdat het iets aantrekkelijk in een ander vindt wat het zelf niet heeft, wat het fijne karaktereigenschappen vindt, hoe het personage overgehaald kan worden…
Kort gezegd: alles wat je personage aantrekkelijk vindt, vertelt je ook over diens voorkeuren. Zodra je van de voorkeuren van je personage weet, kan je de personagebiografie heel veel verder aanvullen.

Staat een romance in een verhaal vast?

Natuurlijk hoeft het type op wie je personage valt niet per se in het verhaal voor te komen, ook vrienden of andere belangrijke personen in het leven van je protagonist kunnen die op een positieve manier beïnvloeden. Maar een ideale Romeo of Julia bedenken – al is het maar voor op papier-  kan je helpen om eens goed na te denken over wat het zegt. Over je personage, maar ook over jezelf.

Wat kan je te weten komen?

Je schrijft zaken op in een personagebiografie met een achterliggende reden. Enkele voorbeelden:

• Personage valt op sportieve types, omdat ze gespierde lijven aantrekkelijk vindt.
• Personage durft niet te zeggen dat ze verliefd is op de sportieve jongen, want ze is introvert.

Dat geldt voor alle zaken in de personagebiografie, maar als het gaat om wat voor eigenschappen je personage op romantisch gebied wel ziet zitten, zijn dat vaak wel dingen die – in de romantische zin of niet- op verschillende manieren terugkomen in het verhaal. Het is de moeite waard om extra op het volgende te letten:

Sommige van deze beslissingen hebben een logische oorzaak en gevolg. Neem het voorbeeld dat liefde bekennen een kernmerk kan zijn van een introvert persoon. Andere keren laat je je ongemerkt leiden door wat je zelf vindt, of wat dicht bij je eigen leven staat. Je personage valt op spierbundels omdat je zelf ook graag sport. Of je schrijft dat op omdat die aanname erg makkelijk is: gespierde mannen worden over het algemeen aantrekkelijker gevonden dan mannen die slungelig zijn, dus is ook de vlam van jouw personage goed getraind. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?

Op zichzelf er niets mis met snelle aannames, makkelijk inzetbare tropes, eigen voorkeuren of privé met fictie verweven, maar het is wel handig om goed na te denken over waarom je juist dít opschrijft en niet iets soortgelijks.
Kan je personage bijvoorbeeld ook op iets anders vallen dat jij/ de maatschappij met mannelijkheid associeert? Graag willen presteren, bijvoorbeeld? Dan kan je ook een carrièretijger als sexy bestempelen.

De klus van een lijstje van aantrekkelijke eigenschappen maken kan je afraffelen voor je het goed en wel doorhebt dat je dat doet. Daarmee loop je het risico dat je het personage oppervlakkig maakt. En daarmee ook – als die in je verhaal voorkomt-  de romance. Neem gerust de tijd om je personage een uitgewerkte gedroomde romantische partner te geven.

Over de auteur

Nadine van de Sande is freelance copywriter en schrijfster. Op verhaalentaal.blog post ze wekelijks een uitgebreide tip voor creatief schrijven. Daarnaast doceert ze een cursus autobiografisch schrijven bij de Ondernemersschool. Als manuscriptredactrice en schrijfcoach helpt ze schrijvers het beste uit hun werk te halen.