Afbeelding
Foto: Ivonne Wilken
Foto: Ivonne Wilken
Twee weken geleden gaf ik al allerlei tips om spanning in je verhaal te krijgen. Juist omdat spanning zo essentieel is, deze week nog drie tips om de lezer de spanning tot op het bot te laten voelen.
Verander van perspectief als het net heel spannend is. Daardoor blijft het antwoord uit en leest de lezer als een sneltrein verder naar die zo felbegeerde afloop.
Bijvoorbeeld zo:
Dan verrast Alex me: plotseling richt hij zich op en graait wanhopig naar het wapen dat voor hem ligt. Zijn vingers zoeken schrapend over de vloer tot ze in aanraking komen met het kille metaal, en met de vechtlust van een roofdier trekt hij het naar zich toe.
Alex
Op het moment dat zijn vingers het wapen voelen, weet hij dat de moordenaar in hem geboren is. Niets kan hem nu nog stoppen om zijn dochter te beschermen, hij zal zonder aarzelen de trekker overhalen. Is hij dan net zo bloeddorstig als de moordenaar waar hij al die tijd naar op zoek is geweest? Al die maanden heeft hij zich afgevraagd …’
uit: Instinct
OK, Alex heeft het wapen, maar wat nu? Door van perspectief te wisselen moet de lezer in spanning afwachten. Alex gaat eerst even lekker filosoferen of hij al dan niet net zo bloeddorstig is als de moordenaar. De climax wordt uitgesteld en de lezer gedwongen om verder te lezen.
In iedere editie van tijdschrift Schrijven Magazine delen we tips, trucs & adviezen van bekende auteurs en schrijfdocenten. Leerzaam!
Nog geen abonnee? Meld je aan!
JA GRAAG GEEF CADEAU
Iedereen ken het. Het poppenkastspel waarbij de kinderen de boef achter Jan Klaasen al lang hebben ontdekt, maar Jan Klaasen zelf in heerlijke onwetendheid verkeerd. Naïef, onbevangen. Waarom ziet hij het niet? Pas nou op!
Dit kun je ook in je verhaal gebruiken. Als de lezer meer weet dan het personage, creëert dat extra spanning.
In de onderstaande scène hebben de moordenaar en een jongetje samen een auto gerepareerd. Alleen was de auto helemaal niet kapot … En het jongetje moet zeker niet bij de moordenaar instappen! De lezer weet dat, het jongetje niet …
‘'We hebben hem gemaakt!' Vol trots kijkt hij naar de als een zonnetje lopende motor.
'Ja, we hebben hem gerepareerd.’ Om onze kameraadschap te benadrukken, houd ik mijn hand in de lucht voor een high five. Trots slaat hij zijn hand tegen de mijne.
Als ik de motorkap sluit vraag ik: 'Hoe heet je?'
'Guus,' antwoordt hij eenvoudig. Hij blijft mijn handelingen volgen.
’Goh, dat is ook toevallig, ik ben op weg naar die eerste woning daar, huisnummer één, om op een jongen te passen die ook Guus heet. Zijn moeder moet vandaag langer werken dan normaal en vroeg of ik even langs wilde gaan, zodat hij niet alleen thuis zou zijn. Ken je hem toevallig?'
'Dat ben ik!' roept hij verrukt uit, om er vervolgens nieuwsgierig aan toe te voegen: ‘Wie ben jij dan?'
'Ik werk samen met je moeder.’ Zodra ik over zijn moeders werk begin, interesseert het hem al niet meer. Mijn toneelstuk heeft gewerkt en ons bondgenootschap is al bezegeld. Beiden enthousiast over het resultaat - hij over de gerepareerde auto en ik over mijn plan, dat zoals gewoonlijk perfect werkt - nodig ik hem uit in de auto, en zonder omhaal stapt de kleine man in.’
Uit: Instinct
Bij foreshadowing geef je alvast een stukje prijs. De lezer weet dat er iets is gebeurd (of gaat gebeuren), maar weet nog niet precies wat. Je prikkelt zijn nieuwsgierigheid. En met de nieuwsgierigheid neemt de spanning evenredig toe.
‘Proloog
Ragnar schudde de inhoud van het zakje wiet over de reling in het water, voelde hoe de wind het in zijn greep nam en er genadeloos mee speelde. Net als met zijn haardos, die zout was van de zee. Toen de wind was uitgespeeld, landde het mossige vodje op het water om door de golven te worden opgeslokt. Het verdween in de draaikolken die de boot veroorzaakte. Nooit meer. Hij trok zijn blik los en keek op. Het eiland werd steeds kleiner. Kleiner en kleiner, tot het uiteindelijk uit het zicht en hopelijk ook uit zijn herinnering zou verdwijnen. Hij lachte schamper, want wie hield hij nou eigenlijk voor de gek? Natuurlijk kon hij het niet vergeten; hij moest leren leven met wat hij daar te weten was gekomen.’
Spannend! Wat is er op dat eiland gebeurd? Waar moet Ragnar mee leren leven? Wie is hij?
Of deze:
‘Dit is de proloog van mijn nieuwe thriller Verstrikt.’
‘Je nieuwe thriller?!’
‘…’
Ivonne Wilken is schrijver. In april verscheen haar psychologische thriller Instinct. Instinct staat in de top 50 van best gerecenseerde vrouwenthrillers en is genomineerd voor de Beste Nederlandse vrouwenthriller van 2021. Verstrikt is haar volgende nagelbijtende thriller. Ze is afgestudeerd in criminologie, antropologie en journalistiek en woont in Noorwegen. Vanuit haar woonplaats Tromsø laat ze zich inspireren door de wondere wereld van sneeuw, ijs, het noorderlicht, de middernachtzon, bergen en fjorden.
Instinct is o.a. hier te koop.
Ivonne is te volgen op:
- Facebook
- Instagram @ivonne.wilken
Dit nummer niet missen? Neem vóór 24 januari 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!
Ervaren redacteur Maria Genova deed voor Schrijven Online meer dan dertig manuscriptbeoordelingen. Lees haar tips in het komende nummer!
Mariken Heitman geeft tips! Meld je aan en ontvang dit nummer.
Topauteur Herman Koch geeft naar aanleiding van het verschijnen van zijn nieuwe boek advies aan jonge schrijvers. Meld je aan!