Languit op de bank en keihard aan het werk

Als schrijver leer je het meest van lezen. Dus als je ontspannen op de bank ligt met een boek, ben je ook druk aan het werk volgens Iris Boter. Lees hieronder haar tips.

Elk boek geeft je inspiratie

Neem Karin Slaughter als voorbeeld, ze heeft een zeer rijke en beeldende stijl. Wat zij heel goed doet is haar figuren niet zomaar ergens neer planten, maar ze laat hen altijd iets doen. De hoofdpersoon logeert  bij haar ouders: die scene begint ermee dat ze het kraanleertje vervangt. Daarmee zie je die hele scene in één keer voor je en zet je meteen de karakters neer. Franca Treur daarentegen heeft een fijne, kleine manier van schrijven met prachtige observaties. Er gebeurt weinig, maar toch is het een boek dat snel wegleest.

Stel jezelf tijdens het lezen ook de vraag: wat maakt dit boek zo goed? Als je bij het schrijven dan vastzit, kun je één van je schrijvers en hun boek in gedachten nemen en bedenken hoe hij of zij je verhaal zou schrijven. Vaak vind je dan de goede toon. Wees gerust, het is geen jatwerk, want je schrijft niet zoals die auteur, je stelt je alleen voor hoe zij je verhaal zouden schrijven. Bovendien is het een aanzetje, als je eenmaal bezig bent, volg je jouw eigen spoor weer.

Lees ook slechte boeken

Tijdens het lezen leer je ook wat je niet moet doen tijdens het schrijven en wat niet goed is aan sommige teksten. Een voorbeeld hiervan is het boek Liefde heeft geen hersens van Mensje van Keulen. Het is een goed geschreven boek, maar de onafgebroken tirade van de zoon van anderhalve pagina over vlees eten heeft geen functie. Het lijkt alsof de schrijfster aan het woord is in plaats van de zoon. Bedenk dus dat je bij het schrijven zelf als auteur niet aanwezig moet zijn in het verhaal, maar je personages aan het woord moet laten.

Onthoud ook dat je personages geloofwaardig moeten zijn. Als een personage onverwacht heftig reageert, dan moet dit op de een of andere manier geloofwaardig overkomen. In Elle van Rijns Het vergeten gezicht bijvoorbeeld koopt de hoofdpersoon nieuwe kleren. Vervolgens vraagt een verkoopster: ‘Waar bent u naar op zoek?’ De hoofdpersoon reageert dan met: ‘Gaat je geen reet aan.’ Deze reactie komt uit de lucht vallen, omdat er nergens vooraf een reden voor dit humeur aangegeven staat. Slechte boeken lezen hoort ook bij je ontwikkeling als auteur. Je leert hierdoor wat je stoort en ergert en wat je dus niet in je eigen verhaal moet verwerken.

Ik lees dan ook altijd met twee boeken op schoot. Een volle en een lege. En een pen.

Door Iris Boter
www.boterletters.net
www.irisboter.nl