Jeugdliteratuur, hoe pak je dat aan?

Jelmer Soes is schrijver van twee jeugdboeken. Hoe pak je dat eigenlijk aan, een jeugdboek schrijven? En wat zijn de plus- en minpunten van het schrijven van jeugdliteratuur?  

Jeugdliteratuur: waar begin je?

Bij Jelmer Soes begon het heel klein, het begon bij een schrijfvak wat hij aan het volgen was op de schrijfopleiding van HKU, en daar begonnen ze met een scène. En die scène is uiteindelijk de opening van het boek Risk geworden. Iedereen zei dat het lekker las en dat hij er aan door moest schrijven. Het begint heel klein bij een klein stukje verhaal. Maar waar het op door gaat is dat je het met mensen deelt, en laat lezen. ‘Ikzelf heb dat ook gedaan, iedere keer als ik wat nieuws had liet ik dat aan mij docenten of medestudenten lezen. En ik heb in die beginfase heel veel feedback gehad, en daar is het denk ik een beetje begonnen.’

Hoe kies je een onderwerp?

Zijn tweede boek Lichaam van licht was de vraag van de uitgeverij. Ze zeiden; ‘we hebben een aantal maatschappelijke onderwerpen waar we jeugdboeken over zouden willen hebben, zou je er eentje uit willen kiezen en daarmee bezig willen gaan?’ En bij die optie zat dus gameverslaving. Hij vond het makkelijker om zo te beginnen. Hij had richtlijnen voor een thema, en het verhaal moest op waarheid gebaseerd zijn. Hij moest dus een jongere gaan zoeken wiens verhaal hij moest omzetten naar een boek.

Waar loop je het meest tegen aan bij het schrijven van jeugdboeken?

Jeugdboeken schrijven is een bepaalde schrijfstijl. Jelmer Soes is een verhaal gaan schrijven en het bleek dus een jeugdboek te zijn. Het bleek dat de toon van zijn verhaal het beste past bij jongeren, dus in die zin kost dit genre hem het minste moeite. Hij zou het veel moeilijker vinden om een bijvoorbeeld een roman te schrijven voor een totaal andere doelgroep. Dat zou veel minder dicht bij hem liggen. ‘Het enige waar ik tegen aan liep was dat ik moest accepteren hoeveel schrijfrondes er overheen moeten gaan voordat het goed is. Iedereen heeft wensen en feedback en dat moet je allemaal verwerken, en dat moet je accepteren. Dat je op een gegeven moment aan je 16^de versie toe bent is iets wat je dan moet accepteren.’

Het leukste aan het schrijven van jeugdboeken

‘Het leukste aan het schrijven van jeugdboeken is dat je er mee langs scholen gaat en dat je jongeren ontmoet die je boek hebben gelezen en voor wie het iets heeft betekent. Jongeren zijn kwetsbaarder, en met name bij mijn tweede boek over gameverslaving merk je dat dat een heel gevoelig onderwerp is. Als iemand dan naar me toe komt en zegt: dit boek heeft veel voor mij betekent, of ik herken me er in. Dan doet mij dat meer dan als het van een volwassene komt.

Auteurskader:

Jelmer Soes is schrijver, docent, recensent en (online) redacteur/corrector. Hij schrijft proza en poëzie voor jongeren, doet redactie- en correctiewerk voor verschillende opdrachtgevers, en geeft les op de Schrijfopleiding van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Hij publiceerde Lichaam van licht, in de Slash-serie van Querido Kinderboeken en Risk bij Gottmer Uitgevers.