Wat kan je leren van deze 5 metaforen van bekende schrijvers?

Een ijzersterke metafoor schrijven is enorm lastig. Daarom is het fijn om te leren van voorbeelden van bekende schrijvers! We nemen 5 metaforen onder de loep. 

---

1. William Shakespeare

Het leven is maar een wandelende schaduw, een arme speler
Dat stutten en frets zijn uur op het podium
En dan wordt er niet meer gehoord.
-    Macbeth, William Shakespeare

Mooie metaforen vind je in alle werken van Shakespeare, maar dit is er één van. Het leven is iets groots en ongrijpbaars, maar Shakespeare brengt het concept ‘leven’ dichter naar onszelf. Het leven is immers “maar een wandelende schaduw.”

2.  Haruki Murakami

“In de asbak lagen zes lipjes, als de schubben van een zeemeermin.”
-    De olifant verdwijnt, Haruki Murakami

In dit geval gaat het over de lipjes van zes bierblikken die net opgedronken zijn. Een scherpe beschrijving plus een metafoor tussen dialogen door, zorgt ervoor dat de lezer bij de tijd blijft. Wanneer er veel dialoog is, hebben lezers de neiging om korte beschrijvingen tussendoor over te slaan. Maar door af en toe zo’n beeldspraak neer te zetten, zal geen lezer dat meer doen. Daarnaast is de vergelijking met de schubben van een zeemeermin een origineel beeld. En toch: als je nu een handje vol lipjes pakt en deze in een asbak gooit, dan zie je wat Murakami probeert te zeggen. Voor je ogen veranderen de lipjes in schubben. 

3. Elle Eggers

“De hitte hing als een beschonken kerel over ons heen.”
-    Het huis van de zeven zusters, Elle Eggels

Simpel maar effectief. Vooral de vrouwelijke lezer kan zich hier alles bij voorstellen, waardoor het de zintuigen prikkelt. Met zo’n metafoor voelt de lezer de bedrukkende lucht om zich heen. Natuurlijk moet dit dan alsnog passen bij de belevingswereld van het personage. Waarom zou je hoofdpersoon dit denken als deze nooit in een soortgelijke situatie is geweest? 

4. Marieke Lucas Rijneveld

“Troosten was toen nog als inparkeren, het is meten en weten en toch schat je het vaak te krap in.”
-    Kalfsvlees, Marieke Lucas Rijneveld

Rijneveld vertelde zelf over de metafoor in Schrijven Magazine: “De kracht van deze metafoor is dat iets groots als troost bieden, vermengd wordt met een kleinere, tastbaardere vergelijking als inparkeren, waardoor het te interpreteren is, en voelbaar, zonder dat het cliché wordt.”

5. John Green

“De zon was een klein kind dat maar niet naar bed wilde: het was half negen geweest en nog steeds licht.”
-    Een weeffout in onze sterren, John Green

Dit is een herkenbaar beeld voor ouders, maar ook voor mensen die wel eens op een broertje of zusje, neefje of nichtje hebben opgepast. Het kind wil niet naar bed, en de zon weigert ook. Net als de metafoor van Rijneveld geldt: het grootse vermengen met het kleine. Het ontastbare van de zon vergelijken met het tastbare van een klein kind.