UKV's van de week: trouwen en genieten

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep. 

---

Marion Reeuwijk-Remmerswaal - Trouwen

26 mei

Op de stoeprand zitten twee kleuters. Hij heeft zijn arm om haar heen geslagen en ze stippelen samen hun toekomst uit.
‘Later gaan we trouwen en dan gaan we tien kilometer van het dorp wonen,’ zegt Wouter.
‘En dan nemen we tien kinderen en die moeten dan iedere dag naar het dorp lopen om tien kilo aardappelen te halen bij de groenteboer,’ glundert Marion.
‘En tien grote broden.’
Het prille geluk is snel voorbij als een buurmeisje hen jaloers van de stoeprand duwt.
‘Hij is mijn vriendje,’ krijst ze kwaad.
Wouter besluit ter plaatse dat hij nooit zal trouwen.

Mechtilde Meijer - Oefenen

26 mei

We zijn nog maar net wakker, de zon en ik. Met een mokje koffie bezie ik de drukte in de tuin. De koolmeesjes zijn alweer toe aan hun tweede leg en vliegen af en aan. Vanaf de vlierstruik, naar het dak van de schuur en via de jonge perenboom naar hun nieuwe woning; het vogelhuisje van Natuurmonumenten.  Het valt me ineens op hoe kalmerend de vleugelslag van de mussen is. Alsof je zonder je stembanden te gebruiken kort en snel een R laat rollen. Ik probeer het na te doen.
‘Doe maar niet,’ kwettert er een.

Gino Dekeyzer - Zonder kaartje

 25 mei

‘Vier van die rode, vier van die gele en een zevental van die witte.’
Bloemen kan hij alleen aan de hand van hun kleur aanwijzen.
Hij heeft ook nog nooit een stap in een bloemenwinkel gezet.
‘Is het voor je vrouw?’ vraagt de verkoopster.
Hij knikt ingetogen.
Zevendertig jaar geleden zijn ze getrouwd, dit is de eerste keer dat hij bloemen voor haar koopt.
‘Ze zal er blij mee zijn,’ zegt de verkoopster.
Ietwat onhandig neemt hij de ruiker aan.
Een kwartier later knielt hij houterig voor zijn vrouw neer en legt de geurige bloemen op haar grafzerk.

Cora van B - Dichters boodschappen

23 mei

‘Goedemorgen, ik wil een kilo woordenmix, mag ik kiezen? Doe dan maar zes kletskoppen, drie hageljannen, twee stroperige waffels en voor de pit wat bokkige pootjes en bittere mopjes. Een onsje meer is prima.
Geeft u voor de vulling een pondje van dat ronde ritme gelardeerd met pittig rijm, doe er ook wat neologismen en alliteraties door, die kietelen de ziel zo lekker.
Voor de luchtigheid wil ik een zakje spaties, leegregels en punten.
Nee geen hoofdletters en komma’s, die ogen oudbakken. Heeft u voor de garnering misschien achtenzestig kaarsjes?
Inpakken hoeft niet, alles past precies in mijn brein.’

Tja Huizing - Genieten

22 mei

Als ik in het bos loop, zakt mijn geest naar mijn benen. Mijn gedachten worden dan volkomen uitgeschakeld.
Het enige wat ik doe, is kijken en de boslucht opsnuiven. Ik voel me dan helemaal vrij van zorgen.
Ik spreid mijn armen, zing en dans. Het is maar goed dat niemand me ziet en hoort.
Vol bewondering kijk ik naar de hoge bomen en denk: een mens heeft alles nodig om te groeien, een boom heeft voornamelijk regen nodig.
Terwijl ik ontspannen doorloop, verzin ik een verhaal. Er zit nog geen structuur in.
Dat komt later wel. Eerst genieten, toch?