UKV's van de week: Stil en draak

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep. Vanwege de feestdagen omvat deze week de verhalen van 17 tot en met 20 mei.

---

Andrea Bos - Draak

18 mei

‘Billie is de draak, jij bent de prinses en ik ben een ridder die jou komt redden van de draak.’ Hij zwaaide met zijn zwaard.
‘Nee hoor zei Julia, ik ben geen prinses, ik ben een heks en ik zal jou wel redden van de draak.’
Ze pakte een potlood en zwaaide daarmee.
Billie dacht, ik een draak? Nou, dan zal ik eens vuurspuwen met mijn kont. De zwaveldampen verspreidde hij door te zwaaien met zijn staart.
De ridder en de prinses/heks ontvluchtten de kamer. Billie kroop in zijn mand en krulde zich op. De draak had gewonnen.

Asko De Vries Robles - Zachte kracht

18 mei

In elk gebaar, elk woord dat zij spreekt of
zwijgt, voel ik haar, voel ik
onze handen verstrengeld in elkaar.
Al staat nu vaker dan voorheen het
huilen ons nader dan het lachen, toch
slaat zij haar arm om mij heen;
wij samen zijn nooit alleen.
Ik graaf in onze herinneringen, diep uit
onze dromen sprankjes hoop op want
hand in hand zijn wij nooit bang, al wandelen
wij tussen de schaduwen van de dood.
Mijn huis, mijn rots, zo trots
ben ik op haar op ons
mijn lijf is niet meer ongeschonden
toch zijn wij meer dan ooit verbonden

Laura van der Linde - Draak?

17 mei

De kartels op mijn rug draaien als ik mij opricht. Het raspende geluid in mijn keel vermengt zich met een sissend uitstoten van gas waardoor een hete vlam uit mijn bek spuit. Alles dat door het vuur wordt aangeraakt, gloeit, knispert, brandt en rookt. Ik ontspan, de vlam flakkert nog eenmaal en dooft. Ietwat lauw trek ik mij terug in mijn hol…
Ik troost mij met de gedachte dat dit gênante en zinloze bestaan – dat nu eenmaal het lot van een wegwerpaansteker is – mogelijk nog een eervol einde krijgt. Misschien mag ik op de begrafenis de kaarsen aansteken…

Carlijn Selten - Stil

19 mei

Dat ik altijd verdrietig ben, klopt niet. Meestal leef ik. Mooie herinneringen vliegen als caleidoscopische splinters door de dagen. Het is zíjn schaterlach, die ik hoor als ik langs een schoolplein fiets. Zíjn lievelingsliedje op de autoradio, waardoor hij opeens op de achterbank zit. Dat ik dat ene moment steeds herbeleef, is ook niet zo. Hij was twaalf jaar meer dan ‘toevallig die ene seconde op de verkeerde plek’. Ik meander glimlachend voorbij klappertandende zwemdiplomatrots, langs het yellende voetbalteam, tot ik onvermijdelijk bots op de stilte die ons leven omfloerst. In zijn allesomvattende aanwezigheid, overvalt dat me steeds opnieuw.

Jingopuff Auteur - Melkboer

18 mei

Hij bracht zijn product van deur naar deur
en deed zijn werk zonder gezeur
Vrijgezel en gewild bij de vrouwen
had hij nooit echt hoeven te trouwen
Als een eega zich stierlijk verveelde
en incognito met iemand de lakens deelde
was hij steevast het zwarte schaap
en kreeg de schuld van de onechtelijke daad
Want was er weer een kindeke geboren

vernam iedereen die het wilde horen
oud en jong, groot of klein
het zal wel weer van de melkboer zijn