UKV's van de week: Lieveheersbeestje en Neptunus

Iedere week lichten wij vijf ultrakorte verhalen uit die ons deze week zijn opgevallen. Dit zijn de verhalen van deze week. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Trudy Pas - Het lieveheersbeestje

24 april
 
Het tweeëntwintigstippenlieveheersbeestje vloog weg op zoek naar een vrouwtje met wie hij zich kon voortplanten. Zij mocht ook niet minder dan tweeëntwintig stippen hebben anders kon de liefde niet ontbranden, op een eikenblad trof hij een hitsig zesstippenlieveheersbeestjesvrouwtje.
Snel maakt hij de som van 22 + 6 : 2 = 14 volgens de wetten van Mendel. ´Daar neem ik genoegen mee,´ zei hij, stopte met zoeken en vermenigvuldigde zich.
Het resultaat was verrassend: het achtentwintigstippenlieveheersbeestje.
´Denk ruim´ was vanaf toen zijn lieveheersbeestjeslijfspreuk.

Thijs Hanrath - code zwart

26 april

Het zat er al vroeg in. Code geel.  En al probeerden we met aanmerkelijk meer knuffelen, luisteren en aandacht onze relatie op pijl te houden, toch werd het ongemerkt code oranje. We hebben ons toen onmiddellijk aangemeld voor een cursus mindfullness en ook heel veel aan quality-time gedaan. Maar het was alsof de duivel met ons speelde. Zonder dat we het wilden, was code rood opeens een feit. Toen zijn we allebei in therapie gegaan en hoe het uiteindelijk  code zwart is geworden, beseffen we nog niet. We zijn uit elkaar geknald, zonder dat iemand ons nog kan redden.

Remke Jansen - Chimaera

26 april

'Mam ...'
Ik kijk op mijn wekker. 'Wat is er?'
'Er zit een chimaera onder mijn bed.'
'Nee, alweer? Zeg maar dat je wil slapen. Dat hij moet vertrekken, dat hij stoort.'
'Dat heb ik al gezegd, maar hij gaat niet.'
Zuchtend stap ik mijn bed uit en gebaar mijn zoon dat hij mee moet komen. Op zijn kamer is niets te zien. Ik kijk onder het bed. Alleen een paar sokken. Ik hou ze omhoog. 'Het zijn er zelfs twee,' zeg ik lachend en knipoog. Toch enigszins opgelucht, eerlijk gezegd.
Dan word ik hard in mijn nek gebeten.

Andra Bakker - Neptunus

28 april

‘Love you!’ ligt al op mijn lippen. Toch besluit ik eens anders. Ik zwaai de slaapkamerdeur open, spring zijn kamer in, spreid mijn armen en roep: ‘Ik hou van jou, tot de maan en terug!’ Oei, dat klinkt zoetsappig. En iedereen zegt het tegenwoordig. Toch lichten zijn ogen op. ‘Mama, ik hou van jou tot Saturnus en terug, want die is verder dan de maan!'                                                                  
 ‘Ach, wat lief.’ Ik smelt en knuffel hem. Dan grijnst hij.                
 ‘Ja, maar niet tot Neptunus, die is het verst. Af en toe ben je namelijk ook vervelend.’

Froukje Postma - Mag ik mij voorstellen

25 april

Ik ben je muzikant, de troubadour van je leven, en ik speel voor jou, iedere dag.
Helaas gaan mijn mooiste melodieën ongemerkt aan jou voorbij, overstemd door je luidruchtige gedachten. Verdoofd door verlangen hoor je mijn waarschuwende tromgeroffel niet, en mijn vrolijke deuntjes dissoneren met de angst en wrok die in jou ronddolen.
Maar heel af en toe, wanneer je
stilstaat
loslaat
en verrukt naar de zonsondergang kijkt, of aan een bloem ruikt
hoor je mijn zuiverste gezang.
Mijn muziek
die er altijd is maar alleen jij kunt horen
als je heel goed luistert,
diep in je hart.