UKV's van de week in de schijnwerpers

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging.

Spiegelbeeld - Helen van der Spek-Kreps

31 juli

In de Face App zie ik mijn afgetakelde gezicht. Oud worden zou mij nooit gebeuren, had ik altijd gedacht. Ik lachte iedereen uit waar de tijd vat op had gekregen. Maar de kiem lag er al voor de vrouw die nu met opgetrokken bovenlip als een valse hond op de foto staat. Heb mededogen met dat oude mens, spreek ik mezelf toe. Onderwijl bedenk ik koortsachtig wat ik moet doen om haar in de toekomst een beter spiegelbeeld te geven.

WABI SABI II - Frans Rymenams

30 juli

Nadat God de hemel van de aarde en het land van de zee had gescheiden en nadat Hij gewervelde en ongewervelde dieren had geschapen, besloot Hij een wezen te creëren naar Zijn beeld en gelijkenis. Omdat er alleen nog maar waterspiegels waren, moest Hij zich regelmatig over de oever van de beek buigen om Zijn beeld in zich te kunnen opnemen. Door het schichtige spel van vissen en waadvogels was het wateroppervlak onrustig en rimpelig. God blies en zo kwam Adam tot leven, als een oud ventje met een zenuwtrek. En Hij zag dat het goed was.

Verloren - Annelies van Bloois

29 juli

Nog steeds geen reacties op haar berichtjes, terwijl de vinkjes blauw waren.
“Goed zo Max!” brulde haar man vanuit zijn stoel voor de tv. “Hij wint!” riep hij, maar hij keek niet eens haar kant op. Haar ogen vulden zich met tranen.
Toen de race was afgelopen, kwam haar man naar de keuken en pakte een stuk worst uit de koelkast.
Hij draaide zich om en vroeg met volle mond: “Wat eten we?” 
Er kwam geen antwoord. De keuken was leeg.

Wortelen - Peter Hautekiet

28 juli 

Hij hield van wortelen. Was eraan verslaafd. Hij vrat ze bij bossen, liefst rauw, meestal ongeschild. En kreeg daardoor een caroteenvergiftiging: wanneer hij in de zon kwam, werd zijn huid niet bruin, maar kreeg een diep- en warmoranje kleur.

Het was die zomer heet geweest en vele uren had de zon geschenen.

Toen hij op een avond langs een bosrand wandelde, werd hij aangevallen door een wild konijn.

Zonder titel - Nieske Lindelauf Den Heijer

28 juli

Mijn schutting is vergroeid met blauwe regen, passiebloem en de rozen van de buren, met zeker vijf jaar achterstallig snoeiwerk. Ik had eindelijk genoeg moed verzameld om deze warboel eens onder handen te nemen! 
Maar nog voor ik de snoeischaar in het groen had gezet, fladderde er een merel langs met een worm in zijn snavel. Diep in de wirwar van takken klonk gepiep, en spontaan zakte de moed me in mijn schoenen. 
Voorzichtig knipte ik de ergste uitlopers bij, maar de Gordiaanse knoop bleef onaangetast. Zodra de kleintjes zijn uitgevlogen doe ik wel een nieuwe poging.