UKV's van de week in de schijnwerpers

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights.

Wat moet je?- Brenda Morren

6 juni

Voor een mooie grote toilet sta ik te wachten.
Ik heb hele hoge nood en het duurt lang.
Ik doe het bijna in mijn broek als de deur open gaat.
"Wat moet je!!", Snauwt een zwerver naar me, terwijl hij langs me loopt.
Wat zag die man er uit en waarom vraagt hij wat ik moet?
Wat tref ik daar aan? Een toilet is als heilig huisje voor mij, met mijn infantiele blaas. 
Gek genoeg ruik ik niks, zie ik nergens kak.
"Ik ga pissen"! want dat moet ik

MACHER - Robert van der Meulen

5 juni

Vier keer per jaar gaat hij op vakantie. Hij rijdt in een immer glanzende spierbalbolide. Zijn tuinhuis is groter dan onze twee-onder-een-kapper. Zijn beeldschone vrouw heeft drie bovenmodaal gelukte kinderen gebaard. 
Van hem, uiteraard. 
Alles wat hij aanraakt doet dat wat hij wil. Vanzelf, uiteraard. Dan zegt hij: ‘Weet je dat ik veel zó zou opgeven voor muziek? Ik ben op piano- en drumles geweest. Te vaak heb ik geprobeerd om gitaar te leren spelen. Leraren bracht ik telkens tot wanhoop. 
Ach, alle muziekinstrumenten heb ik in deze handen gehad. En niet één heeft ooit gedaan wat ik wilde.’

Dierenbeulen - Stella Mantel

4 juni

Het poedeltje zag er goed uit, mooie zwarte krulletjes, twee nieuwsgierige bruine ogen.
Zijn roze tongetje hing uit zijn bekje, het was warm. Zo warm dat ie roerloos in de auto lag. De raampjes dicht!
Enkele mensen stonden om de snikhete auto heen.
¨Schande is het, die verdomde dierenbeulen.¨
Een vrouw van middelbare leeftijd had een hamertje bij zich.
Ze sloeg met een flinke tik het raampje stuk.
¨Oh, kijk nou eens, hij is al buiten westen!¨
Voorzichtig haalden ze hem eruit.
De splinters maakten halen in de gehaakte wol.
Zijn oogje hing aan een draadje

Bedreigd - Mirjam Koen Dubbeldam- Druijff

4 juni

Rillend trekt Jasmijn haar jas dicht. De zon schijnt uitbundig dus niemand begrijpt dat ze zelfs met die achterlijke hitte een jas draagt.

"Ik word een plasje alleen al als ik naar je kijk."
Klaas pakt haar bij haar arm en fluistert in haar oor. "Je zorgt er maar voor dat niemand argwaan krijgt anders weet je wat er gebeurt.
Dan fietst hij weer door alsof er niets aan de hand is.
Jasmijn weet zich geen raad. Thuis kan ze er ook niet over praten.

Die avond

"Ik ben van de politie kan ik u binnen even spreken?

Opzij!- Marike van der Raadt

4 juni

Met een verbeten trek om de mond manoeuvreerde de man de rolstoel recht op de lange rij in badkleding gestoken mensen af. Bij zijn luide uitroep "opzij!" weken de badgasten geschrokken uiteen. 
Het hoofd van zijn dochter deinde in de cadans van zijn stappen. Haar rechterarm zwaaide een eigen ritme. Al zo'n veertig jaar trok hij er de eerste zomerdag met zijn dochter opuit. Het waarom begon hem inmiddels te ontgaan. Hij had er ooit iets mee willen bewijzen. Maar in de verzengende hitte sloeg de twijfel onbarmhartig toe. "Opzij!" klonk het opnieuw verbeten. Of was het vertwijfeld?