Herkomst van ‘iemand links laten liggen’

Wanneer je geen aandacht besteedt aan iemand kun je dit in het Nederlands uitdrukken door te zeggen dat je hem ‘links laat liggen’. Dit komt omdat links oorspronkelijk werd gezien als ‘de slechte kant’, de term ‘links’ stond voor onhandigheid of zelfs ongeluk.

Oorspronkelijke betekenis

De oorspronkelijke betekenis van het woord ‘links’ in het Nederlands is volgens de etymologen ‘onhandig’. Pas later werd het gebruikt als een term om het verschil met ‘rechts’ aan te duiden. Omdat de meeste mensen rechtshandig waren, werd vroeger waarschijnlijk gedacht dat handelingen die je met links moest uitvoeren minder goed werden gedaan. Het woord ‘links’ heeft dus van oudsher een negatieve connotatie gehad.

In de Romeinse tijd

Dit gaat zelfs terug tot aan de Romeinse tijd. Het Latijnse woord voor links luidt ‘sinister’, wat later een negatieve bijklank kreeg en in het Nederlands nog steeds gebruikt wordt om iets lugubers of bedreigends uit te drukken. De Romeinen beschouwden het als een slecht voorteken als iets of iemand aan de linkerkant verscheen, dit werd namelijk gezien als de kant van het kwaad.
Vanuit een dergelijke negatieve betekenis van het woord ‘links’ is ook de uitdrukking ‘iemand links laten liggen’ ontstaan. Omdat iemand die ‘links ligt’ zich eigenlijk aan de verkeerde kant bevindt, werd deze persoon genegeerd. Vroeger was overigens ook de uitdrukking ‘iemand links laten lopen’ bekend.

Dit artikel is een bewerking van een artikel dat eerder verschenen is op IsGeschiedenis.