Afbeelding
Pixabay
Pixabay
In films wordt er weleens gebruik gemaakt van voedselbeelden. Een shot van de meest overheerlijke gerechten, of een acteur die een grote hamburger naar binnen werkt. Maar ook in boeken kun je gebruik maken van voedsel. Maar wat is het nut ervan? Hoe gebruik je voedsel als ‘middel’ in je verhaal?
‘Je bent wat je eet’. Het is een welbekend gezegde. Voor een personage in je verhaal neemt dit misschien een iets minder letterlijke vorm aan, maar voedsel in je verhaal kan zorgen voor personagevorming. Stel dat je niet zo goed weet hoe je de persoonlijkheid of de eigenaardigheden van een personage moet verwerken, dan kun je gebruik maken van voedsel. Bijvoorbeeld: je personage is een ontzettende snob. Laat hem of haar dan met lange tanden en een ontevreden blik een hapje peperdure foie gras eten. Is je personage een onbehouwen en nuchtere boer, laat hem gretig in zijn hutspot scheppen. Kortom, je kunt genoeg persoonlijkheid laten zien door iemand enkel te laten eten. Ook kun je hiermee bepaalde eigenaardigheden uitvergroten. Stel dat iemand in je verhaal een rare vogel is, dan kun je om dat te illustreren diegene bijvoorbeeld stroop op zijn frietjes laten doen. Dat zegt al genoeg.
Het kan moeilijk zijn om symboliek te gebruiken in een verhaal, maar ook eten kan hiervoor een goed middel zijn. Een onaangeroerd bord oesters dat op een zijtafel staat in het huis van een zakenman, kan symbool staan voor rijkdom en verspilling. Een verschimmeld stuk brood kan symbool staan voor armoede, en wanneer een slager verwoed in een stuk vlees hakt, kan dit symbool staan voor woede of frustratie.
Stel dat je tijdens het schrijven een personage een verhaal laat vertellen, of in dialoog laat gaan met iemand anders, dan kun je hier een eetmoment van maken. Tijdens een ontbijt, lunch of een diner kan er bijvoorbeeld een heleboel dialoog plaatsvinden, terwijl er ondertussen ook gegeten wordt. Je kunt hierbij denken aan een beladen etentje met een ex, of koffiedrinken met een vage kennis, aan wie de personage zich erg stoort. Je kunt dan beschrijven dat het personage zich alleen al ergert aan de manier waarop de kennis een stuk taart eet, of koffie slurpt.
Tot slot kan eten in je verhaal veel zeggen over de setting. Je hoeft geen ellenlange beschrijvingen te geven van het interieur van een sjiek restaurant, als je enkel beschrijft wat voor gerecht er op het bord ligt. Kreeft met kaviaar, en een bedje van de duurste groenten. Of stel dat je de personage is een mysterieus en ver land wil laten zijn, dan kun je hiervoor de geur en de smaak van voedsel gebruiken. Bijvoorbeeld: Ze liep door een smal marktstraatje, terwijl haar neus gevuld werd met de doordringende geur van specerijen en sojasaus. Het is misschien een vage beschrijving, maar het beeld van een verre en Oosterse stad is gezet.
Abonnees profiteren van extra voordelen.
Door ervaren, professionele redacteuren. Goed én betaalbaar!
Elk nummer een nieuw schrijfthema.
55% korting voor abonnees van Schrijven Magazine!