Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (28)

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende verhalen die deze week gedeeld zijn.

Gijs Smit - Raam

19 augustus
Op een ochtend waren er opeens allemaal werklieden in huis met hamers en spijkers en houten planken.
'Gaan ze alle ramen dichtspijkeren?' vroeg ik.
'Deze blijft open,' wees vader.
Ik keek hem vragend aan.
'Het is beter,' zei hij. 'Straks komt de wereld maar door één raam ons huis binnen. Dan begrijpen we elkaar weer, dan hebben we het weer over dezelfde wereld.' Hij glimlachte.
Vanaf die dag zat mijn vader altijd op zijn luie stoel bij het raam de wereld in de gaten te houden, en speurde ik in het huis naar vergeten gaten en spleten.

Steef Schaap - Flessenpost

19 augustus
Mijn hart,
Nu ik ben gestrand, kan ik alleen maar aan jou denken. Gek, dat ik me nooit heb beseft hoe veel ik van je hou, totdat het schip in tweeën brak en ik moest vechten voor mijn leven. Het koude water probeerde mij te verlammen, maar mijn hart verwarmde en bleef pompen op die pure vreugde te beseffen dat ik iets had om voor te leven. En ondanks dat ik nu niet bij je kan komen, zal ik altijd het moment koesteren waarop jou lippen zo liefdevol de mijne raakten. Jij bent mijn anker.
Vol liefde, de jouwe.

Frans van der Eem - Schaduwkapitein

20 augustus
Hij zit alleen aan een tafeltje, zijn gezicht verborgen onder een breedgerande hoed. Ik loop erheen met een fles en twee glazen.
'Kan ik hier gaan zitten?'
Ik schenk de glazen vol en schuif er eentje naar hem toe. Hij kijkt op. Zijn ogen zijn doods.
'Weet je wel wie ik ben?'
'Je schip verging met man en muis. Alleen jij overleefde het. En nu zit je hier, in de schaduw van je verleden.'
'Wat wil je van me?'
'Dat je meegaat, terug naar het licht.'
Hij pakt zijn glas op.
'Dat wordt een lange reis, mijn vriend.'

Pien Wolf - Zondag

21 augustus
Ik laat mijn hoofd thuis.
Als een Pien zonder kop loop ik naar de kroeg.
Ik neem een borrel of twee of meer.
Ik praat, ik lach, ik dans.
Ik versier
de mooiste man van het dorp.
Samen dansen, drinken en praten we de zondag uit.
Roddels gaan rond in het dorp.
'Wie is die vrouw zonder kop?'
Niemand zal het weten.
Thuis komend zet ik hem er weer op.

Annegrit Schuurmans - Engerd

22 augustus
Gekriebel. Rillingen over mijn lijf. Van de dubbele kruin tot aan mijn kleine teen. Zowel de linker als de rechter. Doodsangst. Snel terug. Want stel, stel dat jij het bent. Via de passagierskant ingestapt. Murwend naar de stoel achter het stuur. Pook tussen de benen, mijn hoofd gestoten en het rokje hoog opgetrokken. Gelukkig geen toeschouwers. Behalve jij waarschijnlijk. Rap afscheid nemen door het gaspedaal flink in te trappen. Een paar kilometer verder op zie ik je vanuit mijn ooghoeken onverstoorbaar zitten. Gekruld tot een propje. Een windsnelheid van 80 km per uur doet je niets.
Jij, akelige spinnekop.

Voor meer ultrakorte verhalen en om je eigen verhaal te delen: ga naar de Facebookgroep.