Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (22)

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende verhalen die deze week gedeeld zijn.

Ema Sindelarova - 't Graf

30 juni
Betrapt! Ik kniel op het graf en wil een kaarsje aansteken. Ik heb veldbloemen in een colaflesje gestopt, dan lijkt het alsof de kinderen dat hebben gedaan. Ik mag het niet doen. Ik mocht ook niet op zijn begrafenis komen. Ze heeft onze brieven gevonden onder de stapel overhemden toen zij zijn kast aan het opruimen was na dat ongeluk. Stomme verstopplek ook! Nu staat ze ineens twee meter voor mij. Ik sta op. Zeg zachtjes gedag en wil weggaan. Maar zij doet een stap naar voren.
"Steek je dat kaarsje nog aan of zal ik 't doen?"

Thijs Hanrath - Geen titel

2 juli
Ik zit in de trein, maar alle mensen slapen, ik moet in slaap gevallen zijn en allang voorbij mijn eindbestemming, denk ik. Ik heb behoefte aan een praatje, een kop koffie... ik wurm me uit de coupé. Ook in het gangpad hangt iedereen slapend tegen het raam. Tot het moment dat ik een verpleegster ontwaar in beroepskledij, met zachte vriendelijke ogen...
'Waar zijn we hier ergens? vraag ik.
'U hebt een treinongeluk gehad,' zegt ze.
Ik open mijn ogen en de zuster zet koffie voor me neer
'Langzaam opdrinken', zegt ze

Stella Matula - Geen titel

3 juli
Ik moest er vanaf. De hele wéreld was beter af zonder hem. En nu, nu had ik hem eindelijk in de tang. Goed in de tang. Vluchten kon niet meer.
Veel te lang had hij het bloed onder mijn nagels vandaan gehaald. Hij maakte me giftig. Des duivels was ik.
Hij lag daar op zijn rug en schreeuwde spartelend om genade de lafbek.
Ik kon er alleen maar om lachen. Het liefst trok ik zijn walgelijke kop van zijn romp.
We waren helemaal alleen, niemand zou het merken...
Ik besloot hem door het afvoerputje te spoelen, dat was makkelijker.

Monique de Rooij - Onomkeerbaar

3 juli
Ze weet het, door zijn zwijgen. De manier waarop hij de kamer rondkijkt maar haar ogen vermijdt. Adem haalt om iets te zeggen, maar vervolgens de lucht met een nauwelijks hoorbare zucht weer laat ontsnappen. Zoekend, zo lijkt het, naar woorden die haar zo min mogelijk zullen kwetsen.
Zeg het niet, denkt ze. Alsjeblieft, zeg het niet. Laat het voorbijgaan. Dan kijken we straks een filmpje. En daarna gaan we naar bed. Dan kussen we elkaar welterusten en vallen samen in slaap. En morgen is alles weer gewoon zoals het was.
Zijn stem doorklieft de stilte.
Hij zegt het toch.

Mili van Veegh - Beestachtig

4 juli
Zou ik naar urine ruiken, vraagt zij zich af? Zij zit aan tafel met een man die bij het minste of geringste zijn krullen schudt en haar op flemerige toon vertelt hoe bijzonder zij wel is. Zou hij een leeuw zijn, aangetrokken door een krols wijfje dat overloopt van feromonen?
Onbehaaglijk kijkt zij naar zijn behaarde handen terwijl hij wildpaté als entree neemt, gevolgd door spareribs à volonté. Zelf is zij van het vegetarische genre.
Een vettige hand grijpt de hare terwijl hij kreunt tussen zijn vlezige tanden. Kalm staat zij op en stort haar pompoensoep over zijn haren.