De meest opvallende UKV's van deze week

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn. Ook zetten we het verhaal met de meeste likes in de spotlight. Deze week is dat Bregje van der Steeg met Romantisch.

Bregje van der Steeg – Romantisch

15 augustus

Eigenlijk zouden we romantisch doen, vanavond. Zo van kaarsjes aan, glaasje wijn, toastjes en brie. Zacht geplingelplongel aan zonder al teveel bas. En dan van ‘Kom eens bij me zitten?’ ‘Zo?’ ‘Nee, dichterbij.’ ‘Zo dichtbij genoeg?’ ‘Nee, nóg dichterbij.’ En daarna van ‘mmmm’ en ‘oh jaaaa’.

Maar hij trok een vies gezicht toen ik met de toastjes kwam. ‘Gatverdamme, stinkt die kaas zo?’ Met het licht op standje voetbalveld ontdekten we de schuldige.

En nu zit ‘ie Studio Sport te kijken terwijl ik met een stokje de hondenstront uit de zolen van m’n gympies peuter.

Jorre Vanbaelen - De Schrijver

14 augustus

Een echte ‘Schrijver’ moet ook meedoen aan schrijfwedstrijden, denkt hij. 
Hij vindt er twee, thema’s: ‘erotiek’ en ‘angst’. Moeilijk, maar hij moet en zal bewijzen dat hij een Schrijver is!

Erotiek

Ze draait wulps met haar heupen. Ze ziet er fantastisch uit maar ik hoef dit eigenlijk niet te zien. Ik spoel vijf minuten door en een kwartier later ben ik klaar.

Angst

Ze draait wulps met haar heupen. Ze ziet er fantastisch uit maar ik hoef dit eigenlijk niet te zien. Ik spoel vijf minuten door en een kwartier later ben ik klaar. Iemand klopt op de deur.

Aaltje VanWieringen - Leuter

12 augustus

Na onze vorige afspraken zag ik hem voor het eerst,- het moest er nu maar eens van komen,- in zijn flodderboxershort.
Hij leek eerst best aardig. Maar nu, met zijn behaarde buikje puilend boven het verfrommelde elastiek, stond mijn trek in vrijen zelfs mijzelf tegen.
‘Wil je koffie?’
Mijn nekharen prikten en zweet stond in mijn knieholten.
Ik wil naar huis. Weg! Smoes, verzin een smoes.
Verlegen zat hij wijdbeens in een stoel tegenover mij en wreef over zijn armen waarbij ik vrij uitzicht kreeg op het bengelend klokkenspel in de wijde pijp van dat short.
‘Je krijgt koffie.’

Stella Matula - Is er nog tijd om de balans op te maken?

14 augustus

Op een zomerdag, bij zonsopgang, verzilvert de man zijn wintertijd. 
Hij schudt er minuten mee uit zijn spaarvarken en telt zijn dagen. 
Met de opbrengst vult hij een tijdloze koffer. Hij fietst ermee naar de bank.

‘Ik kom mijn uren opnemen’ zegt hij. 
‘Hoeveel wilt u er?’ vraagt de bankemployé. Wijzers draaien rond in zijn irissen. 
‘Ik wil alle tijd.’
‘Dat kan ik niet zomaar doen, uw termijn is verlopen zie ik. Ik vraag de manager of hij een momentje voor u heeft.’ 
Een zandloper op zijn bureau spat uit elkaar.

Willem Olierook - DUISTER

15 augustus

Het gebouwencomplex zag er somber uit. ‘Desolaat’ was het woord dat hem bij de aanblik ervan te binnen schoot. 
De maan wierp lange schaduwen op bemoste tegelpaden die zwak glommen na de korte, maar heftige bui van zo-even.
‘Wat een plek om af te spreken’, mompelde hij van zich af. 
Zijn ogen begonnen te wennen aan het duister, wat niet kon verhinderen dat hij zich rot schrok van een voor zijn voeten wegschietend beest.
Onwillekeurig klemde hij de tas steviger tegen zich aan.
Hij keek op zijn horloge. Nog tien minuten en dan was hij óf miljonair óf morsdood.