De meest opvallende UKV's van deze week

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn. Ook zetten we het verhaal met de meeste likes in de spotlight. Deze week is dat Bregje van der Steeg met Te kort

Bregje van der Steeg - Te kort

31 juli

Als ik van huis wegfiets heb ik al spijt. Best lastig, met je knieën tegen elkaar fietsen. Op mijn werk ben ik blij met alle vergaderingen. Dan blijven die benen tenminste onder tafel. De tijd tussen de vergaderingen is lastiger. Terwijl ik door de gang loop waakt mijn linkerhand, klaar om een en ander naar beneden te trekken.

Hij kijkt. Ik bloos als zijn ogen naar beneden glijden. Hij glimlacht. In de toiletten doof ik mijn rode wangen met koud water. De spiegel toont de ware oorzaak van zijn glimlach: ik heb twee verschillende schoenen aan.

Mechtilde Meijer - HAAST 

1 augustus

Hij zucht luidruchtig, maakt voortdurend geïrriteerde geluiden en lijkt boos te zijn op iedereen. Terwijl ik mijn boodschappen op de band leg probeert hij me zelfs voort te drijven. Veel te dichtbij hoor ik zijn ongeduld: ritmisch ontsnappende lucht van tussen opgebolde wangen. 
Mijn emmer loopt over:
“Sta toch niet zo irritant te doen, man. Als je zoveel haast hebt dan vraag je toch gewoon of je even vóór mag?”
“Ja!” Hij wil zich al langs mijn karretje wurmen. 
“Wat ja?”
Zware zucht à la Hans Teeuwen: “Ja, mag ik even voor dan?”
“Nee.”

Aaltje VanWieringen - 1945

2 augustus

Na de oorlog geeft Het Rode Kruis haar een grijze jas.
‘Pas op je nieuwe kleren hoor!’ zegt moeder.
Ze speelt niet met de kinderen op het schoolplein. Leunt tegen het hek. 
‘Daar heb je haar weer.’
Treiterend staan ze voor haar.
‘Hé sproetenkop, ben je wel gewassen vandaag, je hebt poepspatten op je kop!’
Ze schuift langs het kapotte hek opzij . 
Een lang meisje komt tegen haar aan staan en begint sarrend te duwen. 
Angstig klemt ze haar rug tegen het kapotte hek, er steekt een stuk draad uit.
Haar rug wil niet verder. 
Het scheurt.

Ypie Haitsma Bakker - Borderline

1 augustus

Als een bungeejumper schiet ze op en neer. Ze stuitert van ultiem geluk naar doodsangst in luttele seconden. De afgrond dreigt, maar het zijn de hoogtes die me angst inboezemen. In piekmomenten overschrijdt ze grenzen. Dit grensloze gedrag wordt steevast gevolgd door een enorme zelfhaat. Hoe hoger de pieken des te dieper het dal. Ik golf met haar mee en kan alleen maar hopen dat ze blijft terugveren en dat elastiek niet knapt.

Gijs Smit

2 augustus

De vrouw die er altijd is zegt: ‘geef hem maar een hand, dat vindt hij fijn.’

De man vraagt: ‘waarom beweegt hij zo als hij loopt?’
De vrouw die er altijd is zegt: ‘waarom vraag je dat aan mij? Vraag het hem zelf.’
De man zegt: ‘hij begrijpt me niet.’
De vrouw: ‘dan stel je de verkeerde vraag.’

‘Ik kan het niet,’ zegt de man, en hij gaat weg.

De vrouw die er altijd is heeft druppels op haar wang.
Ik wrijf met mijn hand over haar rug.
Ze kijkt me aan en glimlacht.