De meest opvallende UKV's van deze week

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn. Ook zetten we het verhaal met de meeste likes in de spotlight. Deze week is dat Remke Jansen met Muziek.

Remke Jansen - Muziek

9 augustus

We lopen over een groot, druk plein in München. Er speelt een accordeonist. Onze twaalfjarige bink wordt ernaar toe getrokken en blijft als betoverd staan luisteren. Na een paar minuten loopt hij ervan weg.
'Moet je huilen, lieverd?' vraag ik, als ik zijn gezicht zie. 
'Ja,' zegt hij zacht. 'Door die muziek. Ik word er verdrietig van. Ik moet denken aan toen ik een baby was. Ik weet het ook niet.' 
Ik sla mijn arm om hem heen en trek hem tegen me aan. Er komen nog meer tranen.
17 maanden was hij toen hij onze pleegzoon werd.

Cora van B - Thermiek van een liefde

9 augustus

Toen het ochtend werd vloog je weg
volgde Jonathan langs wijkende 
wolken en verdween uit mijn zicht.

Ik bleef hier. Leef door met anderen maar 
zelden zonder jou, onzichtbaar passeer je
me rakelings op straat, kietel je mijn 
mijn voeten in bad, zucht in mijn oor: 
ga door, je raakt me naakt in bed.

Zo, zonder sleur en onbegrip, lief ik je lichter 
dan toen je leefde. Lach eindelijk om je 
zweetvoeten, zaai sterrenkers in je asbak 
geniet van zondagen zonder Grand-Prix gekrijs.

Of wij levend gelukkig waren gebleven, blijft 
de vraag, dood blijven we het voor altijd.

Mechtilde Meijer - ANTAGONISTAS

6 augustus

“Lieverd, wat een prachtige jurk is dat toch, hij gaat je elk jaar beter staan,” kweelde de vrouw van de voorzitter. 
Vals kreng, dacht Toos, wat is er mis met een beetje zuinigheid? Ze zon op wraak.
In haar nieuwe Taminiau wist ze dit jaar alle blikken op zich gericht. 
“Lieverd, wat zie je er geweldig uit!” Het monster kuste drie keer in de lucht.
“Jij ook,” zei Toos. 
“Vind je?” Koket draaide ze een rondje om zich te laten bewonderen.
“Ja, jammer dat ze je maat niet hadden.”

Nancy Bastiaans - Eindpunt

3 augustus

Zijn woorden verkleven mijn gedachten. Wat zei hij precies? Speeksel maakt de brok in mijn keel week. ‘We praten straks, oké? We moeten gaan.’ Ik stift mijn lippen en trek mijn jas aan. ‘Kom je?’ 
In de auto zoek ik naar gespreksstof. Haar naam blokkeert mij, ons, alles, behalve mijn woede. Ik concentreer me op het kalmerende klikken van de richtingaanwijzer. ‘Gek, dat we dit allebei zo’n fijn geluid vinden.’ 
De man die me ineens als een vreemde voorkomt, knikt. Er rolt een traan over zijn wang. 
‘Bestemming bereikt’ zegt de TomTom.

Stella Matula - Genot in het frietkot

6 augustus

In frietkot de Ontaarde Aardappel gooit Jaap, roepnaam He, een portie patat in het vet.

Naast de bak patat bubbelen vrolijk een schnitzel en een kaassoufflé in de olie. Jaap let goed op dat de schnitzel, de kaassoufflé en de patat tegelijkertijd klaar zijn.

Zoals de kaasboer op de hoek – zijn naam is Anton, men noemt hem Jaap (wat verwarrend is, want waar haalt men de kaassoufflés, bij Jaap of He?), er een sport van maakt zijn pondje Leidse Boeren op de gram precies af te snijden – beleeft Jaap daar veel genoegen aan.