De inspiratie die je op kunt halen uit volksverhalen: De witte wieven

Nederland kent talloze volksverhalen, van de witte wieven tot aan de basilisk van Utrecht. Dus waar is het beter om inspiratie te zoeken dan uit de geschiedenis van je vaderland? In deze mini-serie duiken wij in de Nederlandse volksverhalen voor inspiratie voor jouw volgende verhaal. Deze keer: de witte wieven.

Geschiedenis van de witte wieven

De witte wieven is al een eeuwenoud volksverhaal. Het geloof in de witte wieven komt van origine waarschijnlijk al uit de Germaanse tijd. Spookgedaantes werden beschreven als vrouwen met lange witte kledij aan. Vaak worden de vrouwen neergezet als heksen, spoken of een soort elfen. Ruim vertaald staat witte voor het Engelse woord witty, witte wieven staat dus voor wijze vrouwen. In het begin stonden deze gedaantes dan ook bekend als geesten die bij hun graf bleven ronddwalen en mensen hielpen of dwarszaten met hun wijsheid. Pas later kregen de witte wieven een negatieve connotatie. Dit gebeurde na de middeleeuwen, toen het verhaal speelde dat de witte wieven ’s nachts ronddwaalden en dood en verderf zaaiden. ’s Nachts buiten rondlopen was geen slim plan dus. 

Thriller aspecten 

Op vele manieren kunnen de witte wieven gebruikt worden in een verhaal. Neem bijvoorbeeld alleen al een vrouw in het wit gekleed, neergezet als demon of heks. Of staat in jouw boek wit juist voor wijsheid? En is het een soort gids in het leven van je hoofdpersoon? Je kan ook een moderne twist geven aan de witte wieven, en je verhaal laten afspelen in een psychiatrische inrichting. Het verhaal van de witte wieven is een goede basis om inspiratie uit op te doen voor jouw volgende verhaal, het is natuurlijk van origine al een eng verhaal. Een thriller- of horrorboek zou hier heel goed mee werken dus. Je kan het natuurlijk zo gek maken als je zelf wilt, schrijf bijvoorbeeld een thriller met een romantisch tintje waarin de hoofdpersoon verliefd wordt op een wit geklede dame. 

Boeken waar de witte wieven in voorkomen

De witte wieven, of aspecten van het verhaal, zijn populair om in boeken te gebruiken. Neem bijvoorbeeld De vrouw in het wit (The Woman in White) van Wilkie Collins. Daarin ontmoet de hoofdpersoon een vrouw die gekleed is in het wit, omdat ze uit een inrichting ontsnapt blijkt te zijn. Zij verschijnt als een soort spookgedaante in het verhaal, en later lijkt ze wel heel erg op een nieuwe leerlinge. Ze achtervolgt hem dus als het ware. Ook in het verhaal Waar de witte wieven wonen van Jennine Staring komen de in wit geklede dames voorbij. Dit is een kinderverhaal waar de witte wieven iets vriendelijker in voorkomen. Twee jongens horen het verhaal over de witte wieven van hun meester en besluiten op onderzoek uit te gaan. Ze vinden een witte wieven kuil en uiteindelijk blijken de dames leuke speelmaatjes te zijn. 

Het boek Baron 1898 gaat over de bekende Efteling attractie en het donkere verhaal erachter. Een man genaamd Gustave gaat, ondanks waarschuwingen, een ‘heksenbult’ binnen. Dit zou de ingang zijn naar de wereld van de witte wieven. Gustave vindt er goud en neemt het mee. Later koopt hij de bult en maakt er een goudmijn van, maar iedereen die er naar binnen gaat komt terug alsof ze een spook gezien hebben. Het boek De witte vrouw van Jan Mens heeft ook een vrouw, gekleed in het wit, in de hoofdrol die zich niet de les laat lezen door de kerkelijke wet, en daarom wordt verbrand. Ze wordt in het verhaal neergezet als een heks, evenals de witte wieven dus. 
 

Bronnen: isgeschiedenis