De 80-jarige Noor de Vries Robbé schrijft geschiedenis en brengt boek uit in eigen beheer

De tachtigjarige Noor de Vries Robbé-Corwin schreef onlangs het boek Haagse dames in de makelaardij. In 2010 bracht ze haar eerste boek uit in eigen beheer: Er zit gevaar in de lucht, ik ruik het. Dit boek wordt op scholen gebruikt als lesmateriaal over de Tweede Wereldoorlog. In haar tweede boek schrijft De Vries Robbé over de oprichting van de eerste Nederlandse makelaardij in 1973 waar alleen maar vrouwen werkten, én over hoe de makelaardij daarna veranderde. Waarom koos ze voor uitgeven in eigen beheer bij U2pi? 

Kunt u vertellen waar Haagse dames in de makelaardij precies over gaat?

‘Ik ontmoette iemand met het idee om een makelaardij op te richten waar alleen maar vrouwen zouden werken. Dat leek me uitdagend, ik wilde daaraan bijdragen en greep mijn kans. In 1973 werd zo in Den Haag het eerste vrouwenkantoor van Nederland opgericht. Het boek is een kijkje achter de schermen bij de Nederlandse makelaardij van de periode 1973 tot 2000. Hoe de branche veranderde en hoe menselijk het beroep eigenlijk is, laat ik onder andere zien door verschillende situaties die ik meemaakte: grappige, leuke, ontroerende, leerzame, teleurstellende en uitputtende. Het was nooit saai. Tegelijkertijd speelt het verhaal zich af in de jaren tachtig waarin de tweede feministische golf plaatsvond. De makelaardij was nog een mannenberoep, het vrouwenkantoor heeft de branche geopend voor werkende vrouwen.’ 

Waarom vond u het belangrijk om dit boek te schrijven?

‘Het is zoiets bijzonders hoe de makelaardij is veranderd in Nederland, het is een stukje geschiedenis. Makelaars werden in de jaren tachtig gezien als snelle jongens op hippe scooters die uit zijn op geld. Maar zij waren vaak geen rijke mensen. Ik wil de lezer laten zien dat het minachtende imago in de loop der jaren veranderde, mede door de vrouwen die in de makelaardij kwamen werken. Vrouwen bieden andere waardevolle kwaliteiten dan mannen. Vrouwen zijn bijvoorbeeld over het algemeen goed in het onderhouden van relaties met cliënten.’

Waarom heeft u ervoor gekozen uw boek in eigen beheer bij U2pi uit te geven?

‘Ik hoorde van iemand die daar een boek heeft uitgegeven dat je daar aardig begeleid wordt, ook met presentaties. Ik heb toen niet verder gekeken naar uitgeverijen. Bij een gewone uitgeverij moet je wel een halfjaar wachten, dat duurt lang. Ik vond U2pi praktisch en het liep als een trein. Er werd me daar ook door Jeroen van der Starre geadviseerd om een redacteur het boek te laten lezen. Dat heb ik gedaan en die heeft me geholpen. Dat vond ik heel prettig.’

Wat voor reacties heeft u van lezers mogen ontvangen?

‘Ik heb veel reacties mogen ontvangen. Van collega’s, maar ook van concurrenten. Mijn grootste collega-concurrent stuurde me via de mail een bericht. “Hartstikke goed,” zei ze. Andere collega’s vertelden van “Eindelijk staat het in een boek.” Ja, ook van anderen, vrienden, kennissen, familie, ook vreemden.’

Wat heeft het boek u opgeleverd?

‘Tegenwoordig hebben we het geluk dat een drukker niet zoveel meer kost. Ik heb in totaal zeshonderd tot zevenhonderd boeken verkocht. Ik word er niet rijk van, maar het is het waard geweest. Zo mocht ik bij boekhandel Paagman mijn boek introduceren, daar waren veel mensen aanwezig en dat was heel leuk. U2pi hielp met de presentatie, al moest ik het wel zelf presenteren natuurlijk. Maar dat was wel fijn. Later ook nog met kennissen en vrienden erbij, pakten we helemaal uit met plaatjes en cartoons.’

Heeft u verder iets aan promotie gedaan?

‘Facebook vind ik zelf te veel gedoe. Ik heb wel LinkedIn, maar ik weet niet of dat heeft geholpen. Een boekpresentatie mocht ik wel doen, dat vond ik heel leuk. Mijn vorige boek heeft ook wel wat aandacht gekregen in de media van recensenten. Daar heb ik nu niet naar gekeken. Soms leg je een ei en dan ben je ergens klaar mee.’

Heeft u een tip voor andere schrijvers die een boek willen schrijven?

‘Ik zou zeggen: “probeer contact te leggen met mensen. Wees niet al te bescheiden, vertel waarom jouw boek zo interessant is voor een groter publiek.” Dat moet je echt zelf doen en contact met mensen is daarvoor belangrijk, je wilt toch dat die mensen jouw boek gaan lezen.’

Over Haagse dames in de makelaardij

Auteur: Noor de Vries 
Auteursbio: Noor de Vries Robbé-Corwin (1939) volgde jarenlang opleidingen met een kunstgeschiedenis richting. Daar vond ze niet wat ze zocht. Ze wilde iets praktisch met meer interactie met andere mensen. De makelaardij had in de jaren negentig een slecht imago. Daar hoopte De Vries Robbé met een vrouwenkantoor verandering in te brengen. Dit en meer beschreef ze in haar tweede boek Haagse dames in de makelaardij. Noor de Vries Robbé-Corwin schreef in 2010 al haar eerste boek: Er zit gevaar in de lucht, ik ruik het. Dit intense levensverhaal van haar vader Henri Max Corwin wordt wel gebruikt op scholen als lesmateriaal over de Tweede Wereldoorlog. 
Genre: Non-fictie
Uitgever: U2pi 
Verschijningsdatum: oktober 2017
Aantal pagina's: 207 


Door: Deborah de Meijer