5 redenen waarom je nooit te oud bent om te debuteren

De roep om jong talent kan je de moed in de schoenen doen zakken. Een debutant van 40 wordt al 'oud' genoemd. Heeft het zin om met je manuscript te gaan leuren als je de 40 (ruimschoots) gepasseerd bent? Zeker! En wel hierom.

1. De meeste lezers zijn ook al niet meer piep

Stichting Lezen doet onderzoek naar lezen, leesbevordering en literatuureducatie. In de leesmonitor maakt de stichting inzichtelijk wie er lezen. Wat blijkt, ouderen zijn fervente lezers en besteden fors meer tijd aan lezen dan jongere generaties. 65+ers lezen verreweg het meest. Om de harten van deze lezers te veroveren helpt het juist als je zelf ook levenservaring hebt. Ook vrouwen boven de 40 maken een groot deel uit van de literaire lezers. De thema's waar zij graag over lezen vallen vaak samen met de thema's waar schrijvers van dezelfde leeftijd over willen schrijven.

2. Debuteren kan op elke leeftijd

Literair debuteren is niet aan leeftijd gebonden. Ook al is het te begrijpen dat een uitgeverij liever investeert in een veelbelovend jong talent, toch zijn er genoeg debutanten die de 20 al lang achter zich gelaten hebben. Een artikel in NRC van een aantal jaren terug spreekt zelfs van een lawine aan laatbloeiers. De gemiddelde leeftijd van de huidige genomineerden van de ANV Debutantenprijs is 41.

3. Tijd om te schrijven

Wie jong debuteert heeft nog een heel leven om te schrijven.Maar dat je ook op latere leeftijd nog heel productief kan schrijven bewijst Marianne Fredriksson. Zij debuteerde op vijftigjarige leeftijd en schreef in totaal nog 15 boeken. Juist op latere leeftijd kan je putten uit je levenservaring. En als het goed is, heb je meer tijd om te schrijven.

4. Bestverkopende Nederlandse boek geschreven door debutant op leeftijd

De dagboeken van Hendrik Groen mag je gerust bestsellers noemen. Lang werd gezocht naar de ware identiteit van Hendrik Groen. En, nee, achter dit pseudoniem gaat geen gevestigde auteur schuil, maar de 61-jarige bibliothecaris Peter de Smet.

5. Wat er in zit moet eruit

Steeds opnieuw komt dat woord naar boven: noodzaak. De meeste schrijvers schrijven niet omdat ze het zo leuk vinden (al helpt dat natuurlijk wel) of omdat ze rotsvast overtuigd zijn van hun literaire talent (uitzondering daargelaten) maar omdat ze het moeten. Ze voelen een dringende noodzaak om hun verhaal te vertellen. Als je dat gevoel hebt, moet je gewoon gaan zitten en schrijven. Of je nu 20 bent, of 55.