10 eigenaardige schrijversrituelen

De een moet een rondje lopen voor hij kan schrijven, de ander schrijft bij voorkeur midden in de nacht. Iedere schrijver heeft weer andere gewoontes die helpen om hun verhaal op papier te krijgen. We hebben tien van de eigenaardigste schrijfrituelen voor je op een rijtje gezet.

Foetushouding

Patricia Highsmith, die het bekende personage Tom Ripley in het leven riep, was bij het schrijven het liefst zo comfortabel mogelijk. Ze lag bijna in foetushouding op haar bed, omringd door cigaretten, koffie en donuts - als het maar niet deed denken aan discipline.

Stoppen zodra het lekker gaat

Je zou zeggen dat je doorschrijft als de woorden uit je pen lijken te vliegen, maar voor Nelleke Noordervliet, auteur van romans als Vrij man en Aan het eind van de dag, is dat juist het teken om te stoppen. Ze gelooft niet in 'flow' en schrijft liever in twijfel en worsteling.

Bidden tot de Muze

Steven Pressfield, auteur van historische fictie en non-fictie, heeft een vast ritueel voor hij begint met schrijven: hij citeert de aanroeping van de Muze uit het begin van de Odyssee van Homerus. Het schijnt dat William Shakespeare hetzelfde deed, dus wie weet zit er iets in.

Niet meer douchen

Wanneer Alma Mathijsen, auteur van Alles is Carmen en De grote goede dingen, in een echt goede schrijfperiode zit, doucht ze het liefst niet. Ze zit dan zo in een andere wereld dat ze ook geen andere mensen kan zien. Na een dag of vijf hard werken voelt het als een beloning om zich te kunnen wassen.

Slapen naast je manuscript

Joan Didion, auteur van Het jaar van magisch denken en Blauwe nachten, legt haar manuscript naast haar bed als het zijn voltooiing nadert. In 1968 zei ze in een interview dat het boek haar niet loslaat als ze ernaast ligt te slapen.

Eerst een banaan

Er was een tijd dat Arjen Lubach - schrijver, caberatier, televisiepresentator en muziekproducent - altijd een banaan at voor hij aan het werk kon gaan. Als ze op waren, moest hij eerst naar de supermarkt. Tot op een dag de winkels dicht waren en het ook zonder bleek te gaan.

Een kale hotelkamer

Maya Angelou, auteur van Ik weet waarom gekooide vogels zingen en Een lied aan de hemel, schrijft het liefst zonder afleiding. Iedere ochtend gaat ze vroeg naar een hotelkamer, waar ze het personeel geïnstrueerd heeft om alle decoratie van de muren te halen.

Nagels lakken

Als het schrijven niet vlot, gaat Karin Amatmoekrim, auteur van De man van veel en Tenzij de vader, haar nagels lakken. Zo voorkomt ze dat ze aan haar nagelriemen pulkt, en het ziet er goed uit als ze met fel gelakte nagels op haar toetsenbord tikt.

Dialogen uitspelen

Het kan goed zijn om je in je personages in te leven, maar Aaron Sorkin, scenarioschrijver van films als The Social Network, gaat er soms wat ver in. In 2010 liet hij zich zo gaan bij het uitspelen van een heftige scène dat hij zijn spiegel een kopstoot gaf en daarbij zijn neus brak.

Naakt schrijven

Er zijn allerlei manieren denkbaar om jezelf voor afleiding te behoeden. Victor Hugo schreef zowel Les Misérables als De klokkenluider van de Notre-Dame in zijn blootje en vroeg zijn bediende zelfs om zijn kleren te verbergen. Op die manier kon hij niet tussendoor even de straat op gaan. Jammer genoeg zou die methode tegenwoordig, met social media als gevaarlijkste afleiding, niet meer werken.