Tinus Empiricus

De platte wereldbol

‘Weet u zeker of dit werkt?’ vraagt Ikzinay voordat hij de schroefjes aandraait.
‘Wetenschap, jongen,’ zucht Almakius ‘een oneindig doolhof.’
Het gezicht van Ikzinay trekt in een vraagteken.
Almakius geeft hem een tik met zijn meetlat. ‘Er is geen einde. Dus ook geen mislukken!’
Ikzinay zwijgt, kijkt omhoog naar de maan ... 'Ongelooflijk toch, dat de aarde een bol is.’
‘Ja, maar dan wel een platte bol!’ bromt Almakius, en hij tilt een zware steen op een verhoging. ‘Ik meet nu vier komma zestien. Noteer je dat?’
‘Wow, dat is heel plat,’ fluistert Ikzinay terwijl hij naar de horizon staart.