Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#565 Een mooie dag

3 juli 2025 - 0:06

Een mooie dag

Vader had de kust al vlot gevonden 
met de navigatie aan, dat wel.
Eerst parkeren, daarna gingen snel
de deuren vooraan open voor de honden.

Mijn moeder, ik, mijn kleine broertje Arie,
zaten roerloos op de achterbank.
Hitte, zweet, een walgelijke stank.
Een kinderslot! O jongens, de penarie.

Maar moeder stak haar arm kordaat naar buiten,
tastte rustig met haar vingers rond
tot zij gelukkig toch de handgreep vond.
Ze kon op die manier ‘t portier ontsluiten.

Vader was allang uit ‘t zicht verdwenen.
We pakten alle spullen bij elkaar
en zetten deze bij de vloedlijn klaar.
Ons tentje werd verankerd met wat stenen.

Eindelijk kwam vader aangelopen
en eerlijk dit is waar hij zelf om vroeg,
toen hij zomaar weer mijn moeder sloeg:
Hét moment om hem voorgoed te slopen 

Ik brieste, schold hem uit voor slechte vader.
Ik bukte, greep voor elke vuist een steen.
Ik mepte, sloeg er keihard om me heen,
zo werd ik van een jongen nu een dader.

Toen kwamen plots de honden naar me draven.
Ze groeven met hun poten diep een kuil,
en vergeef me dat ik hierom echt niet huil,
daarin hebben wij hem maar begraven.

We besloten een kasteel te bouwen,
boven op de plek waar vader lag.
Zo werd het toch een hele mooie dag.
Ik zag de toekomst nu eens vol vertrouwen.

Soms ga ik weleens samen met de honden
terug en zoek de plek van het kasteel,
daar is het dat ik hen opnieuw beveel:
‘Vandaag wordt hier geen enkel bot gevonden!’

Lid sinds

4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juli 2025 - 8:40

Favrieten: Het wrange plot. Het cynische met dat 'mooie dag' – Ik zat halverwege af te vragen hoe loopt dit nog richting mooie dag – wordt bijna komisch als een soort satire. De accenten in het vertellerspectief met 'en eerlijk dit is waar' en 'vergeef me dat ik hierom echt niet huil' vond ik ook fijn.

Minder fan: In de eerste helft, tot en met 'Ons tentje werd verankerd met wat stenen.' komt het iets teveel over als een Sinterklaas gedichtje.

----

Is dit een interpretatie van Bløf? Die laatste regel in dat lied heb ik nooit aangenaam gevonden, maar hier is de twist wel leuk.

Lid sinds

2 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juli 2025 - 9:04

Ik volg Tinus. Niet zo'n fan van het eerste deel (de eerste drie strofes gaan over de deuren van de auto), maar dan erg genoten van de donkere twist in het midden en wat volgt.

We besloten een kasteel te bouwen. Want wat moet je anders na het vermoorden van je vader. Graag gelezen.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juli 2025 - 10:48

Haha, Hadeke, dit is een lekker gruwelversje van je! Door de lalala-sfeer in de eerste strofen is het geweld een volslagen verrassing, afgewerkt met absurdisme en een mooie slotgrap.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juli 2025 - 15:32

 

Hallo Hadeke, heel leuk verhaal. Begint als een klassiek familieuitje tot die plotse ommezwaai. Dat kasteel bouwen is top!
Zeurtje: ik zou eerder “greep in elke vuist een steen” zeggen.

 

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 juli 2025 - 22:53

Dank jullie wel. 

Het begin was wel een beetje zo bedoeld. Tussen de opgewekte, bijna kinderlijke, Sint-rijm-achtige regels door, wordt de vader al wel neergezet. Ik hoopte dat je achteraf als lezer denkt: Ja, vreemd, wel aandacht voor de navigatie, maar niet voor de inzittenden? Waarom zitten de honden voorin en mogen die als eerste de auto uit? Wordt de rest van het gezin met een kinderslot gevangen gehouden? Wel fijn dat de moeder  Jordaan handelt.

Maar goed een gedicht moet werken en niet uitgelegd worden. 😀

Verder heb ik expres ook wat met rijmdwang gespeeld.

Tegelijkertijd ben ik over de cadans en het verhaal nog niet helemaal tevreden.

Lid sinds

4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2025 - 0:13

Ja, vreemd, wel aandacht voor de navigatie, maar niet voor de inzittenden? Waarom zitten de honden voorin en mogen die als eerste de auto uit? 

O, dat was mij in een tweede lezing zeker opgevallen. Erg ongemakkelijke situatie.