#549 – Het ambacht van de geest

[Mijn moerstaal voelt al meteen zo alledaags dat ik alvast een paar woordjes Engels wil leren om dan maar in mijn geest te ontsnappen aan het platteland. Een paar jaar later kom ik erachter dat ik de popliedjes op de radio niet versta, zelfs niet na een foutloos eindexamen. En wat ik allemaal in de wereld kan en wil vinden en maken, weet ik niet,]

***

[Mijn moerstaal bevalt me niet, cijfers liggen me niet en de handel trekt me niet, dus ga ik Engels studeren, want die tovertaal trekt me. Zo ontdek ik zelfs academisch dat de Nederlandse taal en literatuur never nooit kunnen tippen aan de hoeveelheid woorden, wereldwijde resonantie en het aantal literaire meesterwerken, nee, zelfs niet aan de diepe manieren van denken van het geschreven Engels.]

***

Om den brode ben ik boekvertaler.

Zodoende typ ik boeken vol Nederlandse teksten waarvoor ik mijn verafgode Engels min of meer moet verneuken voor ik er werkelijk schitterend Nederlands van kan maken – en blijkt juist uit dat verraad ineens mijn ambacht. Tandenknarsend ga ik houden van Nederlandstalige liedjes en spijker ik de finesses van 's volks grammatica bij. Die existentiële ommezwaai maakt natuurlijk spannende gevoelens los. Ik wil voortaan zelf verhalen schrijven maar ben en blijf geen Brit, dus moet die exercitie plaatsvinden binnen de beperkingen van mijn pedante, platvloerse, provinciale moerstaal. In een gevaarlijk hoekje van mijn geest begin ik onbewust te boren naar mijn bloedeigen woorden voor verbanden, beelden en zinnen.

Blindelings tuin ik in de beginnersfouten en pas na jaren therapie ontwaar ik een poëtische, cerebrale, bloemrijke stijl in wat ik graag lees en schrijf. Nog steeds kom ik niet tot de door God voorbestemde daden, knippert de cursor in mijn lege Word-vel intimiderend naar me en verruil ik te gemakkelijk oprechtheid voor de lusten en lasten van een stijlbloempje of quasi-intellectuele bezwering; maar ooit, al is het jaren later, zal het me lukken die stijl, die moerstaal en al mijn eigenschappen te bedwingen en dat zootje ongeregeld te laten uitmonden in een spartelend, levensvatbaar boek.