# 546 Keerpunt Wenen
'Weet u? Het is allemaal niet onaardig, maar het ontbeert toch bezieling.'
Ik was het eens met de woorden die de voorzitter van onze toelatingscommissie sprak. En eerlijk gezegd, als ik het niet met hem eens zou zijn geweest zou ik mijn mond hebben gehouden. Ik vond het al een eer dat ik na een jaar docentschap lid van de commissie was. Maar toen ik de woede in de ogen van de jongeman die tegenover ons zat meende te zien, voelde ik een aandrang om die weg te nemen; om onze beoordeling te verzachten.
'Ik zou u willen aanraden om uw vleugels uit te slaan naar de architectuur,' zei ik. 'Uw weergave van gebouwen is heel precies. En uw werk toont bepaald een goed gevoel voor exacte en geometrische verhoudingen.'
Mijn woorden leken niet te landen. Integendeel. Zijn donkere blik leek nu nog meer te vlammen, gevuld met nauwelijks ingehouden haat.
'Hoe bedoelt u? U noemt het exact en heeft het over de juiste verhoudingen. Dat is toch wat mensen willen zien?'
Onze voorzitter hief zijn hand op als signaal naar mij dat hij de leiding weer overnam.
Ik knikte deemoedig, me bewust van mijn gebrek aan anciënniteit.
'Maar het is geen kunst wat we zien, jongeman. De gebouwen geeft u inderdaad exact weer, maar uw werken zijn kil en missen emotie. U mist het talent om mensen te beroeren.'
Er sprak wel degelijk emotie uit de reactie die volgde. De felheid verontrustte me op een manier die ik lang niet heb kunnen duiden.
'Dus eerst word ik niet toegelaten omdat ik te jong zou zijn en nu zegt u dat ik geen talent heb? Als ik tot uw volk zou behoren, dan zou het wel anders zijn. U eet wellicht geen varkensvlees, maar dat is wel precies wat u bent.'
Ik bewonderde de wijze waarop de belediging werd beantwoord. 'Mijnheer Hitler, onze beslissing is unaniem. U bent niet toegelaten tot de opleiding aan de kunstacademie. We wensen u veel succes.'
'Dank u,' klonk het smalend, maar vooral hautain. Hij maakte een lichte buiging nadat hij was opgestaan. De klap waarmee hij daarna de deur achter zich dichtgooide, was oorverdovend beangstigend.
'Hoe was je dag vandaag?' vroeg Rebecca, terwijl ze het lamsvlees aansneed.
'Heel vreemd,' zei ik. 'Ik kan er de vinger niet op leggen. Alsof ik deel uitmaakte van iets onomkeerbaars, terwijl het toch alleen maar ging over de toekomst en ambitie van een jongeman zonder talent.'
Ze glimlachte, toen. 'Je blijft een raar manneke.'
Prachtige weemoed over dit…
Lid sinds
8 jaar 4 maandenRol
Prachtige weemoed over dit cruciale keerpunt, Angus. Mooie beeldende en veelzeggende details, ook over de typering van het nazisme. Rillingen krijg ik bij de combinatie van Rebecca en de verleden tijdsvorm. De sympathieke HP zal zich ook die middag al bewust zijn geweest van een onuitroeibaar antisemitisme.
Twee kleine imperfecties: "als ik het niet met hem zou zijn geweest," daartussen hoort volgens mij nog een 'eens'; en "De felheid verontruste" is als verleden tijd met dubbel t. Verder leest en ontluikt het erg goed.
Dank voor je reactie,…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Dank voor je reactie, Kruiddnagel.
En ja, Rebecca. Ze is inderdaad essentieel (Welke vrouw is dat niet?)
Of de HP zich al bewust was van... Ik weet het niet. Meer een onbestemd voorgevoel. 'Raar manneke' eigenlijk, misschien met derde zintuig, dat Rebecca al eerder liefdevol had weggelacht?
Dank ook voor het aanstippen van de imperfecties. Ik heb ze aangepast.
Prachtige beschrijving van…
Lid sinds
7 maanden 3 wekenRol
Prachtige beschrijving van een keerpunt in de geschiedenis.
Dank voor je reactie, Job.
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Dank voor je reactie, Job.
Je nam me mee van begin tot…
Lid sinds
7 jaar 4 maandenRol
Je nam me mee van begin tot eind. Prachtigr zinnen! Ik was zowaar even de opdracht kwijt, tot ik de zin over varkensvlees las. Met terugwerkende kracht ben ik nijdig op die voorzitter. 😉
Dank je, Mechtilde.Met…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Dank je, Mechtilde.
Met terugwerkende kracht ben ik nijdig op die voorzitter. 😉 Hij deed gewoon zijn werk. Maar hoe anders zou het misschien allemaal gelopen zijn als...
Mooi Angus! Het zaadje vol…
Lid sinds
1 jaarRol
Mooi Angus! Het zaadje vol haat dat hier ontkiemd is een vlot lopend verhaal en mooi omschreven. Origineel ook dat je dit essentiële punt uit het hele geschiedenisscala dat WOII omvat kiest.
Dank voor je reactie,…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Dank voor je reactie, KingCharles.
Hoi Angus, mooi gedaan! Bij…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Hoi Angus, mooi gedaan! Bij de eerste zin dacht ik al te weten wat het historische moment was :D. Eerlijk gezegd heb je het zo helder beschreven, dat het jammer was dat de naam Hitler uiteindelijk genoemd werd. Wat mij betreft mag dat eruit. Spannend geschreven dus, mooi taalgebruik, graag gelezen!
Dank voor je reactie, Karel…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Dank voor je reactie, Karel.
En ja, dat noemen van de naam. Ik twijfel daar ook nog steeds over. Maar er zijn net - denk ik - iets te veel mensen die niet bekend zijn met het feit dat hij als 18 jarige naar Wenen trok met de droom om een beroemd kunstschilder te worden en twee keer werd afgewezen voor de kunstacademie.
Vandaar.
En met een limiet van vierhonderd woorden moet ik keuzes maken. Gekozen voor de beleving van de HP.
Het voelt voor mij ook niet lekker om de naam te noemen. De schrijver laat zich dan (impliciet) iets te veel zien naar mijn gevoel. Maar ik denk dan toch dat het noodzakelijk is om de gebeurtenis voor lezers in zijn perspectief te plaatsen. In de kern ben ik het eens met je opmerking. Het (laten) noemen van de naam is eigenlijk een zwaktebod en doet afbreuk aan het verhaal. Prettig dat je dat benoemt want kritiek is altijd welkom.