# 546 Keerpunt Wenen

Prachtige weemoed over dit cruciale keerpunt, Angus. Mooie beeldende en veelzeggende details, ook over de typering van het nazisme. Rillingen krijg ik bij de combinatie van Rebecca en de verleden tijdsvorm. De sympathieke HP zal zich ook die middag al bewust zijn geweest van een onuitroeibaar antisemitisme.

Twee kleine imperfecties: "als ik het niet met hem zou zijn geweest," daartussen hoort volgens mij nog een 'eens'; en "De felheid verontruste" is als verleden tijd met dubbel t. Verder leest en ontluikt het erg goed.

Dank voor je reactie, Kruiddnagel.
En ja, Rebecca. Ze is inderdaad essentieel (Welke vrouw is dat niet?)

Of de HP zich al bewust was van... Ik weet het niet. Meer een onbestemd voorgevoel. 'Raar manneke' eigenlijk, misschien met derde zintuig, dat Rebecca al eerder liefdevol had weggelacht?
Dank ook voor het aanstippen van de imperfecties. Ik heb ze aangepast.

Prachtige beschrijving van een keerpunt in de geschiedenis. 

Dank voor je reactie, Job.

Je nam me mee van begin tot eind. Prachtigr zinnen! Ik was zowaar even de opdracht kwijt, tot ik de zin over varkensvlees las. Met terugwerkende kracht ben ik nijdig op die voorzitter. 😉

Dank je, Mechtilde.
Met terugwerkende kracht ben ik nijdig op die voorzitter. 😉 Hij deed gewoon zijn werk. Maar hoe anders zou het misschien allemaal gelopen zijn als...  

Mooi Angus! Het zaadje vol haat dat hier ontkiemd is een vlot lopend verhaal en mooi omschreven. Origineel ook dat je dit essentiële punt uit het hele geschiedenisscala dat WOII omvat kiest.

Dank voor je reactie, KingCharles.

Hoi Angus, mooi gedaan! Bij de eerste zin dacht ik al te weten wat het historische moment was :D. Eerlijk gezegd heb je het zo helder beschreven, dat het jammer was dat de naam Hitler uiteindelijk genoemd werd. Wat mij betreft mag dat eruit. Spannend geschreven dus, mooi taalgebruik, graag gelezen!

Dank voor je reactie, Karel.
En ja, dat noemen van de naam. Ik twijfel daar ook nog steeds over. Maar er zijn net - denk ik - iets te veel mensen die niet bekend zijn met het feit dat hij als 18 jarige naar Wenen trok met de droom om een beroemd kunstschilder te worden en twee keer werd afgewezen voor de kunstacademie.
Vandaar.
En met een limiet van vierhonderd woorden moet ik keuzes maken. Gekozen voor de beleving van de HP.
Het voelt voor mij ook niet lekker om de naam te noemen. De schrijver laat zich dan (impliciet) iets te veel zien naar mijn gevoel. Maar ik denk dan toch dat het noodzakelijk is om de gebeurtenis voor lezers in zijn perspectief te plaatsen. In de kern ben ik het eens met je opmerking. Het (laten) noemen van de naam is eigenlijk een zwaktebod en doet afbreuk aan het verhaal. Prettig dat je dat benoemt want kritiek is altijd welkom.

Ik vind het noemen van deze naam juist weer erg krachtig: het maakt van een begrip een mens, een besef dat dit alles echt kan gebeuren, en bedt het verhaal in in een echte  historische context, wat ik juist vind horen bij een historisch verhaal: dat expliciet zijn over de betreffende gebeurtenis.

Hoi Angus,

hij is weer fijn! Ik had het ook vanaf het begin door. Goed aan de opdracht voldaan denk ik. Goeie dialogen en een mooi afgerond geheel. Erg graag gelezen. 

klein zeurtje. De één na laatste zin loopt niet helemaal.--> Ze glimlachte, toen.

Ik snap wat je bedoelt, maar je maakt de zin zo wel kort. Je kan de komma weglaten, of er "en zei toen" van maken. Maar dat is persoonlijk. 

Voor mij was het noemen van de naam wel nodig, daar viel het kwartje bij mij pas. Ik vind het goed geschreven. Je voelt zowel de spanning van het moment zelf, als die van alles wat erop gaat volgen. Die opmerking van het varkensvlees vind ik echt goed gevonden. 

Dag Kruidnagel,

Ik snap wat je bedoelt, maar het blijft knagen. 

Dag Sonnema,

Dank voor je reactie.
Over die voorlaatste zin. Ik begrijp je punt. Toch laat ik het zo. 
Ze glimlachte, toen. De komma is geplaatst om aan te geven dat Rebecca in die periode nog kon glimlachen, maar dat dat na de Anschluss wel anders werd. Beter was misschien geweest als ik 'Je blijft een raar manneke.' Ze glimlachte, toen. had geschreven. Altijd die dillema's :-)

Dank voor je reactie, Dreaming. Goed te horen dat je die opmerking goed gevonden vindt. Want jawel, ook daar twijfelde ik :-).

Ha Angus
Orginele insteek. Mooi dat subtiele waarmee de HP de hardheid van het andere commissielid tracht te willen verzachten. Een goed gekozen perspectief. Het effect van de klap van de deur zou ik zelf iets anders neerzetten. De klap van de deur wekte vreemd genoeg angst op, alsof er iets onherroepelijk veranderd is. (Zoiets, ik weet zo nog niet precies hoe.) 

Dank voor je reactie, Emmy.
Het effect van de klap van de deur zou ik zelf iets anders neerzetten. De klap van de deur wekte vreemd genoeg angst op, alsof er iets onherroepelijk veranderd is. 
Maar die zin ga ik dus echt niet en nooit aanpassen. Vooral omdat het de spanningsboog zou slopen.

Ha Angus,

ik had mijn feedback te vlug en daardoor slordig geformuleerd. Wat ik bedoelde was dat ik die zin er wel in zou laten staan, maar het woord beangstigend zelf zou weglaten. 😁 Jij mag en moet doen met je eigen verhaal wat jou het beste past. Voor mij is een angst moeilijk oorverdovend te noemen maar kan een deur wel oorverdovend dichtknallen. Ik snap dat de dichtklappende deur belangrijk is voor de spanningsboog. 

Geen probleem.
Voor mij is een angst moeilijk oorverdovend te noemen Voor mij wel. Ooit een lawinepijl voor je deur af horen gaan? Ik bedoel maar. Maar we verschillen mening, Niets mis mee, Emmy.