#542 - De smaak van vrijheid

Hoi Laura, mooi hoe je die eerste keer weer zelfstandig op pad hebt beschreven. Vooral de eerste zin vind ik erg mooi. Graag gelezen.

Hoewel ik oordopjes in heb, klinkt het gekwetter van de vogels alsof ze door een megafoon tetteren. Een oorverdovend spektakel is het, ik heb het enorm gemist.  --> de volgorde in de tweede zin zou ik anders doen. Het leest nu als uitleg van de megafoon. Misschien: Ik heb het oorverdovend spektakel gemist.

Bij de fietsersrotonde, met het afzichtelijke kunstwerk in het midden dat mij zelfs vandaag niet kan bekoren, sla ik rechtsaf.  ---> de eerste komma zou van mij weg kunnen. Leest vlotter.

Aan mijn linkerhand weet ik de snelweg, die weg loopt omhoog over een brug.  --> dit leest niet lekker. Misschien: Aan mijn linkerhand loopt de snelweg omhoog over een brug. 

Onmiddellijk treft het schouwspel van de zonnestralen die tussen de bladeren door vallen me recht in mijn hart. ---> deze zin leest ook niet fijn. Hier zou een komma een komma achter zonnestralen en vallen de zin beter leesbaar maken. Een andere volgorde zou ook kunnen:
De zonnestralen die tussen de bladeren door vallen, vormen een schouwspel dat me recht in mijn hart treft. 

Dag Laura,

Met veel plezier gelezen. Alhoewel ik moet toegeven dat de reactie van Fief (altijd boeiend) me pas bewust maakte van de invulling van het 'eerste keer' thema. Maar dat ligt dan aan mij. De zes maanden niet goed geproefd :-(.
Ik heb wel een dingetje. Het gebruik van de komma's inderdaad.
In de loop der jaren zijn er flink wat hobbels in het wegdek ontstaan, ze doen me stuiteren en meermaals heb ik het gevoel dat ik kantel. Volgens mij kun je achter ontstaan beter een . plaatsen.
Aan mijn linkerhand weet ik de snelweg, die weg loopt omhoog over een brug. Idem achter snelweg.
Dat zou volgens mij in ieder geval voor een mooier ritme zorgen. Maar het is maar een detail.
Met heel veel plezier deze mooie invulling van de opdracht gelezen. Het slot, waaruit blijkt dat de HP op een scootmobiel rijdt, vind ik een mooie 'ontknoping' die de beschreven emotie en waarnemingen rond maken. 

Oh ja: Aan het eind van de weg sla ik een brede klinkerweg het bos in. Ik kan niet goed aangeven waarom, maar deze zin schuurt voor mij. Misschien omdat er twee keer weg wordt gebruikt of omdat ik een woord meen te missen. Ik bleef even hangen in ieder geval. Als je over of via voor een brede klinkerweg plaatst, denk ik dan?

Favoriete zin? Deze: Ik voel me als op een feestdag, de geparkeerde auto's lijken me toe te lachen. Als je daar al blij van wordt :-) En dat bedoel ik dus niet cynisch, maar waarderend. Treffend, en in de context invoelbaar. Top! 

Bedankt Fief en Angus, ik heb jullie opmerkingen verwerkt.

Hoi Laura,  Je raakte me met je verhaal recht in mijn hart (om jouw woorden ook maar even te gebruiken).  Zeker ook door je laatste zin, daarin zeg je heel veel, in weinig woorden...  Knap! Heel graag gelezen dus. 

Dank je wel, Lia!

Hoi Laura,

Volgens mij heb je aardig herschreven sinds de versie die er net stond. Ik vind deze echt een stuk beter. In de vorige was ik wat in de war (wanneer gaat ze nou voor het eerst het bos is - leek eerst na de klinkerweg te zijn, daarna bij Lemstervaart rechtsaf), maar nu heb ik die verwarring niet meer. Ook leest deze versie veel actiever, bij de vorige had ik het idee dat het wat afstandelijk was en de beschrijvingen wat algemeen. Dus goede verbetering, graag gelezen, en mooi einde :)!

Ha Laura,

Knap hoe je de jeugdige en levendige ervaring overrompelend verbindt aan de scootmobiel. Het lange woord 'zonnestralen' zou je in de slotalinea nog kunnen vervangen door bv. 'zonlicht': 'Het zonlicht dat tussen de bladeren door valt...'

Graag gelezen!

Dank je wel Karel. Ik heb alleen de opmerkingen van Fief en Angus overgenomen. Dat waren dan ook goede opmerkingen.
En Kruidnagel, bedankt ook voor jouw feedback. Ik laat zonnestralen staan; dat geeft mij net een ander gevoel dan zonlicht.

Mag ik dan zo brutaal zijn om... 'Ik strek mijn arm uit, reik naar het zonlicht op het jonge lentegroen' te suggereren? Omdat die twee zonnestralen daar zo dicht bij elkaar staan vermeld.

Ha Laura,
Graag gelezen! Je verwoord heel mooi de enorme impact die het weer naar buiten kunnen heeft op de HP. Ik had nog een suggestie voor de snelweg die over een brug loopt, je zou daar ook kunnen kiezen voor het woord een viaduct. Bij de eerste zin zou ik zelf niet voor drinken kiezen, maar dat is een smaakkwestie denk ik. Ik zou eerder gaan voor iets als: De zonnestralen neem ik gretig in me op/ de zonnestralen warmen mijn gezicht/wat heeft mijn lijf naar dit zonlicht gesnakt/ Elke porie in mijn huid lijkt zich te openen om zo veel mogelijk van het zonlicht op te nemen. Zoiets. :-) 

Dank je Kruidnagel, ik zie wat je bedoelt. Je suggestie is overgenomen.

Dank je voor je feedback Emmy. Het is een viaduct, die eerst over het Lemstervaart gaat en dan over de snelweg. Maar omdat ik naar de Lemstervaart doorrijd, leek het noemen van de brug mij logischer. 
De eerste zin lijkt me inderdaad een kwestie van smaak, want Fief was er juist over te spreken. Ik zelf ook, dus ik laat hem zo.

Mooi geschreven verhaal en met plezier gelezen.

Hoi LauraWattel,

Leuk verhaal. Goed dat je in eerste instantie niet doorhebt waarom de hp zoveel vrijheid ervaart. Mooie beschrijvingen ook. Gewoon graag gelezen en geen opmerkingen 

Bedankt voor het lezen en de feedback, Matthijs en Job!

Hoi Laura, heel mooi verhaal! De laatste zin van de eerste alinea vind ik mooi gevonden en die gaf me op een of andere manier het gevoel dat het om iemand in een rolstoel ging, maar het bleek een scootmobiel te zijn. Je beschrijvingen vind ik ook heel mooi, alsof ik er echt bij ben. Graag gelezen!