#472 Het had zo mooi kunnen zijn (herschreven)
Herschreven versie
De beer was niet goedkoop geweest, Mia herkent het labeltje aan de zijkant van zijn lijf. Sam gaf haar het pluche beest als een herinnering aan de geweldige tijd samen.
‘Een beetje puberaal, ik weet het,’ verontschuldigde hij zich, ‘maar hij deed me denken aan jouw zachtaardige karakter en ik kon hem niet laten staan.’
Daarna had hij haar verrast met de mededeling dat hij met haar mee naar Nederland zou vliegen.
Ze streelt de zachte stof van het berenlijfje. Het valt haar op dat het labeltje scheef zit en de naad slordig gestikt is. Zelf zou ze daar bij zo’n dure aankoop op gelet hebben. Nou ja, een gegeven beer …
Met een zucht kijkt ze van het beest naar haar overvolle koffer. Hopelijk krijgt ze hem er nog tussen gepropt.
Zodra ze druk op de koffer zet om deze dicht te ritsen, hoort ze iets scheuren. Ze controleert de inhoud en de zijnaad van de beer blijkt de druk niet weerstaan te hebben; zijn zachte vulling puilt naar buiten. Tussen het vulsel ziet ze iets glimmen.
Met haar vingers plukt ze een plastic zakje eruit. Het is gevuld met wit poeder en haar hart staat stil als ze er nog enkele meer vindt. Ineens ziet ze de gedragingen van Sam in een geheel ander daglicht.
Totaal overrompeld zakt ze naast het bed op de grond. Wat als …? Beelden van mensonterende situaties in Thaise vrouwengevangenissen spoken door haar hoofd. Resoluut veegt ze de tranen van haar gezicht. Nee! Dat nooit!
Tijdens de taxirit naar het vliegveld probeert ze zich zo ontspannen mogelijk te gedragen. Ze slaagt er zelfs in verliefd naar hem op te kijken als Sam een arm om haar schouder legt.
In de overvolle vertrekhaal staan ze allebei in een andere rij voor de security check. Volgens Sam zouden ze er dan sneller doorheen zijn. Terwijl ze op haar bezittingen staat te wachten, ziet ze Sam met een grote glimlach naar haar zwaaien.
Ze klemt haar tanden op elkaar als hij aan de beurt is. Vol vertrouwen strekt hij zijn armen opzij om gecontroleerd te worden. De handen van de douanebeambte glijden langs Sams lichaam en blijven steken bij zijn jaszak. Tussen twee vingers haalt hij er iets uit en de ontspannen blik van Sam verandert op slag in wanhoop en paniek.
Mia pakt de koffer van de band en loopt weg zonder om te kijken.
--------------------------------------
Eerste versie
Ze was hem al een paar keer tegengekomen in het hotel. De eerste morgen bij het ontbijt toen hij aan het tafeltje naast het hare ging zitten, daarna op het strand waar hij struikelde over een handdoek en zijn drankje in het zand liet vallen. De volgende avond zag ze hem weer toen het restaurant van het hotel overboekt bleek en hij verlegen vroeg of ze haar tafeltje met hem wilde delen. Hij stelde zich voor als Sam, een Engelsman die eveneens alleen op vakantie was, maar hij was al eens vaker in Thailand geweest.
Hij was niet overdreven knap, maar hij kleedde zich vlot en hij had een aanstekelijke lach. Het werd een onderhoudende, gezellige avond.
Meer dan gezellig, concludeerde ze de volgende morgen toen ze naast hem wakker werd. Ze had zichzelf zo voorgenomen dit niet te doen en al helemaal niet met de eerste de beste, maar hij toonde zich een geduldige minnaar.
De dagen erna spendeerden ze vaak samen en als een ervaren reisleider liet hij haar de mooiste plekjes van Bangkok zien. Hij bleek de ideale man: attent, oprecht geïnteresseerd, had gevoel voor humor, maar bovenal respecteerde hij haar zelfstandigheid. Hij ging zelf ook graag alleen op avontuur, vertelde hij.
Het waren drie fantastisch weken en de dag dat ze weer terug naar huis moest vliegen, kwam veel te snel. Bij het hotel namen ze innig afscheid van elkaar, maar in de vertrekhal van het vliegveld stond hij als verrassing ineens weer voor haar neus. Hij moest nog snel wat regelen, maar daarna zou hij haar treffen bij de gate en met haar terugvliegen.
Zoals ze verwachtte, werd haar bagage bij de security check ertussenuit gelicht. Dat “geluk” viel haar altijd te beurt en daarom had ze deze morgen haar koffers nog een keer met militaire precisie gecontroleerd. Het was niet het nagelschaartje dat ze er nog op tijd uithaalde, maar de schattige beer – Sam had hem haar bij wijze van afscheidscadeau gegeven – die haar onaangenaam verraste. De zijkant bleek opengescheurd toen ze de koffer de eerste keer met overmatig veel kracht moest sluiten.
Als alles weer in haar koffer is gepropt, kijkt ze met gemengde gevoelens naar Sam die nu gecheckt wordt; op zijn gezicht een tevreden glimlach. Die blik verandert snel in ontzetting en ongeloof als de douanebeambte het zakje met bolletjes omhoog houdt dat ze Sam tijdens hun innige afscheid ongemerkt heeft teruggegeven.
Goed bedacht verhaal, maar…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Goed bedacht verhaal, maar wat te weinig spanning naar mijn smaak. Enkele rare situaties zoals het openscheuren van de beer en hoe die bolletjes terug in de koffer van Sam geraakt zijn en het feit dat hij plots in de vertrekhal staat en nog snel wat moet regelen. Wat dan?
Zeurtjes: koffer is een mannelijk woord dus 'de' koffer / in de zin 'Hij moest nog snel wat regelen, maar daarna zou haar treffen...' ontbreekt het woordje 'hij' na zou.
Ha Gi, de koffer moet het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Ha Gi, de koffer moet het natuurlijk zijn. Ik blijf dat een lastige vinden. Het is aangepast, evenals de ontbrekende hij. Zoals ik je reactie lees, heb je het verhaal niet helemaal begrepen. Ik wacht nog even de andere reacties af.
Ik vroeg mij al af hoe deze…
Lid sinds
1 jaar 7 maandenRol
Ik vroeg mij al af hoe deze romance zou eindigen. Goed gevonden. Vierhonderd woorden zijn ook te weinig om in details te treden. Misschien is de inleiding iets te lang en zou je meer spanning krijgen als je tussen de regels door alvast wat twijfels inbouwt over Sam en zijn gedrag.
Hoi Juliamaria, dank voor…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Juliamaria, dank voor het lezen en je reactie. De inleiding is naar mijn idee nodig om de "toevalligheid" van het ontstaan van de romance weer te geven. Dat het te mooi was om waar te zijn. Daarna zijn er een aantal hints dat er te veel toevalligheden zijn.
Ha Fief, Erg gelachen om de…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Ha Fief,
Erg gelachen om de clou. Goed gevonden, goed bedacht! Het zou ook leuk zijn als de hp als grap de beer in zijn bagage stopt en niet in de gaten heeft wat voor schurk het is, maar dat zou een heel ander verhaal worden.
Over de uitwerking van het verhaal ben ik wat minder enthousiast. Ik ben het eens met Juliamaria dat de inleiding (veel) te lang is en ten koste gaat van het verhaal. Op Schrijvenonline staan aardig wat artikelen over het aanpakken van infodump. De moeite waard om deze te bestuderen.
Kijk eens of je meer kan spelen met de volgorde. Mij lijkt het beter om te beginnen in het restaurant of – nog beter – in bed, dan val je meteen in het verhaal.
Verder vind ik dat de beer eerder in het verhaal moet komen. Nu komt deze wat uit de lucht vallen.
Als je zou beginnen met de hp die als ze wakker wordt, wordt aangestaard door de beer en verder te werken met flashbacks, zou het verhaal mijns inziens erop vooruitgaan.
Hey Musonius, wat fijn dat…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hey Musonius, wat fijn dat je er weer bent. Ik ga kijken wat ik met de opmerkingen van jou en Juliamaria kan doen.
Hoi Fief, Je verhaal is an…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Fief,
Je verhaal is an sich niet heel slecht, maar het mist wel de gebruikelijke schwung die ik bij jouw verhalen vaak zie. Je schrijft naar verhouding veel inleiding over de romance. Hoewel het niet bol staat van de actie, kan ik het nog wel het voordeel van de twijfel geven: ik schaar het nog net onder 'rustig kabbelend'.
Maar de onthulling vind ik dan wel een beetje teleurstellend. Het verhaal gaat al over een zomerliefde en als je die dan ook nog in Azië laat afspelen, dan is een bolletjesvangst bij de douane als twist om het 'goed te maken voor de spanning' - even een beetje onvriendelijk gezegd- iets te voor de hand liggend.
Ik voelde het al een beetje aankomen en toen las ik:
Dat “geluk” viel haar altijd te beurt en daarom had ze deze morgen haar koffers nog een keer met militaire precisie gecontroleerd.
Dat maakt dat het er te dik bovenop ligt: deze zin heeft een hint die gezien de veelvoorkomende trope van de drugsvangst bij de douane (in een Aziatisch land), eerder vroegtijdig iets verklapt dan dat het nog een echt echte hint is.
Ik weet niet dat voor andere mensen is, waarschijnlijk is dit een grijs gebied, maar voor mij is die trope een cliché.
Je schrijfstijl zelf is vlot en dat maakt je verhaal geen straf om te lezen en de informatie in de inleiding wat makkelijker door te komen, maar inhoudelijk als geheel is je verhaal (toch ook wel mede door de lange inleiding) wat aan de magere kant, naar mijn idee.
Groet,
Nadine
Oké, Nadine, ik had het al…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Oké, Nadine, ik had het al begrepen: werk aan de winkel. Het verhaal gaat echter niet over zomaar een zomerliefde. Dat is het voor de hp wel, maar het blijkt een doortrapte actie van een Engelsman die een naïef slachtoffer nodig heeft die bij de douane niet opvalt en ongezien zijn drugs de grens over kan smokkelen. Hij moet de ideale man verbeelden om haar aan de haak te slaan. Dat was de opzet en vandaar de uitgebreide info over het ontstaan van de liefde. Daar moeten al vragen naar boven komen, maar blijkbaar wordt het niet door de lezers opgepikt dus moet ik aan de slag.
Hoi Fief, Leuk weer een…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hoi Fief,
Leuk weer een verhaal van je te lezen. In je eentje op reis, naar Bangkok, dan raak je nog eens aan de praat. Wat me opviel was dat de slotalinea in de tegenwoordige tijd staat. Benieuwd naar een eventuele herschrijf.
Hoi Kruidnagel, dank voor…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Kruidnagel, dank voor her lezen. De slotalinea schreef ik met opzet in de tt. Het voorgaande is de terugblik.
Ixie. Te subtiel voor mij…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ixie. Te subtiel voor mij dan.
Hopelijk leest het nu beter.
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hopelijk leest het nu beter.
Dit is het Fief, goede…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dit is het Fief, goede herschrijf.
Eens met Gi. Veel beter zo.
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Eens met Gi. Veel beter zo.
Gi en Musonius, bedankt voor…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Gi en Musonius, bedankt voor het herlezen en de positieve reacties.
Hey Fief, de herschreven…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Hey Fief, de herschreven versie is beter maar ik mis toch wat wat je deed in versie 1. Het voelt als zwart wit. Ik denk dat een grijze versie de perfectie zou zijn.
GG
Jeetje, Tony, nu weet ik het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Jeetje, Tony, nu weet ik het ook niet meer. Ik laat het nu maar zwart-wit, denk ik.