Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#434 - Een nieuw geluid

Tom slurpte aan zijn sigaret terwijl hij staarde naar de colonne voorbijrazende taxi’s waarbij elke uitlaat de grijze wolkpluim boven het asfalt krachtiger kleurde. Hij spande zijn buikspieren strakker om de nicotineopname te maximaliseren. Die geweldige molecule activeerde zijn brein alsof hij net de lotto won: een gevoel waarbij stress en angst wegvloog en plaats ruimde voor welbehagen. Waarom wilde Sonja dat hij er morgen mee ophield? Omdat het een nieuw kalenderjaar was? Hij blies een witte wolk rook bij de pluim boven het asfalt.

‘Ik hou van jou en wil niet dat je doodgaat,’ zei Sonja daarnet toen hij de voordeur achter zich dichtsloeg en op de stoep van hun rijhuis op de Kortrijksesteenweg in Gent een rokertje uit zijn jaszak toverde. Natuurlijk wilde ze niet dat hij doodging, hij stofzuigde de cornflakes van de keukenvloer, dweilde de vloer en stak haar vieze ondergoed in de wasmachine terwijl madam weekte in haar bad. Hij spoelde het vuile water weg en hij schrobde de mix van haar chemische troep en plukken haar weg. Hij zoog een lange teug van de smeulende stinkstok. Haar rookverbod was een egoïstische ingeving en puur eigenbelang. De rook streelde zijn longblaasjes. Hij tuurde in zijn pakje. Drie laatste filters lachten hem toe.

Wat hield hij van het tafereel waarbij hij van Sonja afrolde, hij met zijn rechterhand het zweet van haar voorhoofd wreef, haar tepels groette, drie tellen naar het plafond staarde en met een lange puf alle lucht uit zijn longen dreef, tegelijkertijd met zijn linkerhand een saf uit het pak op het nachttafeltje prutste met zijn wijsvinger en ringvinger en met zijn duim de aansteker in zijn handpalm klemde.

Wat hield hij van het onnavolgbare geluid van het wieltje van de aansteker, het korte gesis van het gas dat knetterde wanneer het vlam werd, het gekraak van het papier dat vuur vatte en de opluchting die vervat zat wanneer zijn lege longen hapten naar lucht en door zijn strak getuite lippen om de sigaret pure rook inhaleerden.

Wat hield hij van de rush in zijn brein die zijn orgasme herhaalde en waardoor Sonja’s gekreun opnieuw door zijn oren galmde. De rush die het universum van daarnet lijmde met de werkelijkheid van straks.

‘Weet je dat roken de kans op impotentie ernstig vergroot?’ zei Sonja daarnet.

Zijn sigaret was opgebrand en een straal zonlicht priemde door een scheur in het wolkendek op het asfalt. De witte rookpluim loste op alsof een beetje zonlicht alles kon oplossen.

Hij pietste de peuk op het asfalt, in de zonlichtstraal en pulkte een nieuwe sigaret uit het pak in zijn jaszak.

‘Morgen een nieuw lief zoeken,’ mompelde hij en draaide aan het wieltje van zijn aansteker.

Wat hield hij van dat geluid.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je bent wel heel snel, Tony. Ik heb er dagen voor nodig. Jaloersmakend dat je in zo'n korte tijd een prachtig verhaal weet neer te zetten met geloofwaardige hoofdpersonen, een ode aan de sigaret die je bijna aan het roken zet (gelukkig nooit aan begonnen) en een prachtig slot. Heel fraai!

Puntjes:

  • Tom slurpte aan zijn sigaret > bedoel je niet lurkte?
  • voorbijrazende, voorbijzoevende > deze twee termen vlak bij elkaar vind ik niet mooi

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hahaha, geweldig! Lyrisch, scherp geschreven, geestig en toch ook (een beetje) gevoelig. Of juist niet. Het mag dan enigszins overdreven zijn dat de rush van tabaksrook het gevoel van een orgasme evenaart, maar soit, artistieke vrijheid, het beeld dient het verhaal. Wat je naar mijn mening goed neerzet is het egoïstische/narcistische van je hp, wat een typerend kenmerk is van verslaving.

Erg goed verhaal, met veel plezier gelezen!

Cheers,
Martin

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een verslaving aan nicotine ( of iets anders) al niet bij iemand teweeg kan brengen. Sterk verhaal, veel plezier gelezen.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

@mus: ik paste het tweemaal zoeven aan. Het slurpen is wat vlaams, ik laat het voorlopig zo, al is lurken uiteraard juister. Dank. Ik schrijf graag snel :) dit floepte er in een halfuurtje uit.

@manmetpen: dankje

@mercedes: dank!

@elrie: dankje!

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, ik zag het einde niet aankomen en las het met een grote glimlach. Heel mooi gedaan. Ja, het geluid van een aansteker is onmiskenbaar, maar je moet een roker zijn om het zo te waarderen dat je er je lief voor wil inruilen. Ik vind het idee briljant.

Bij slurpen denk ik ook aan iets vloeibaars en sluit me aan bij het "lurken" van Musonius.

de grijze wolkpluim  ---> voor mijn gevoel is wolkpluim dubbelop, zoiets als schietgeweer.

Die geweldige molecule ---> moet het niet "moleculen" zijn? Nicotine bestaat niet uit een enkele molecule of bedoel je dat hier niet zo? 

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijke taal dat aan de rook hangt. Een narcist zou de plakkerige rommel van zijn vriendin niet opruimen. Het is juist grappig dat hij zijn luie vriendin niet verlaat omdat hij alle huishoudelijke taken op zich neemt maar vanwege de sigaret.

Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Tonycoppo, ik heb weinig toe te voegen aan de eerdere complimenten. Hilarisch verhaal, strak en bijzonder beeldend geschreven, onverwacht maar prachtig einde. Het was een feest dit te lezen!
Wat slurpen/lurken betreft: ik heb jaren pijp gerookt, dat werd lurken genoemd maar het klonk ook af en toe wel als slurpen ... ;-)

De groeten van Chezz