#434 - Een nieuw geluid

Tom slurpte aan zijn sigaret terwijl hij staarde naar de colonne voorbijrazende taxi’s waarbij elke uitlaat de grijze wolkpluim boven het asfalt krachtiger kleurde. Hij spande zijn buikspieren strakker om de nicotineopname te maximaliseren. Die geweldige molecule activeerde zijn brein alsof hij net de lotto won: een gevoel waarbij stress en angst wegvloog en plaats ruimde voor welbehagen. Waarom wilde Sonja dat hij er morgen mee ophield? Omdat het een nieuw kalenderjaar was? Hij blies een witte wolk rook bij de pluim boven het asfalt.

‘Ik hou van jou en wil niet dat je doodgaat,’ zei Sonja daarnet toen hij de voordeur achter zich dichtsloeg en op de stoep van hun rijhuis op de Kortrijksesteenweg in Gent een rokertje uit zijn jaszak toverde. Natuurlijk wilde ze niet dat hij doodging, hij stofzuigde de cornflakes van de keukenvloer, dweilde de vloer en stak haar vieze ondergoed in de wasmachine terwijl madam weekte in haar bad. Hij spoelde het vuile water weg en hij schrobde de mix van haar chemische troep en plukken haar weg. Hij zoog een lange teug van de smeulende stinkstok. Haar rookverbod was een egoïstische ingeving en puur eigenbelang. De rook streelde zijn longblaasjes. Hij tuurde in zijn pakje. Drie laatste filters lachten hem toe.

Wat hield hij van het tafereel waarbij hij van Sonja afrolde, hij met zijn rechterhand het zweet van haar voorhoofd wreef, haar tepels groette, drie tellen naar het plafond staarde en met een lange puf alle lucht uit zijn longen dreef, tegelijkertijd met zijn linkerhand een saf uit het pak op het nachttafeltje prutste met zijn wijsvinger en ringvinger en met zijn duim de aansteker in zijn handpalm klemde.

Wat hield hij van het onnavolgbare geluid van het wieltje van de aansteker, het korte gesis van het gas dat knetterde wanneer het vlam werd, het gekraak van het papier dat vuur vatte en de opluchting die vervat zat wanneer zijn lege longen hapten naar lucht en door zijn strak getuite lippen om de sigaret pure rook inhaleerden.

Wat hield hij van de rush in zijn brein die zijn orgasme herhaalde en waardoor Sonja’s gekreun opnieuw door zijn oren galmde. De rush die het universum van daarnet lijmde met de werkelijkheid van straks.

‘Weet je dat roken de kans op impotentie ernstig vergroot?’ zei Sonja daarnet.

Zijn sigaret was opgebrand en een straal zonlicht priemde door een scheur in het wolkendek op het asfalt. De witte rookpluim loste op alsof een beetje zonlicht alles kon oplossen.

Hij pietste de peuk op het asfalt, in de zonlichtstraal en pulkte een nieuwe sigaret uit het pak in zijn jaszak.

‘Morgen een nieuw lief zoeken,’ mompelde hij en draaide aan het wieltje van zijn aansteker.

Wat hield hij van dat geluid.