# 421 – Doorbraakpoging

Hoi Kruidnagel. Mooi verhaal, het begin vind ik erg beeldend, het maakt ook nieuwsgierig om door te lezen. Ook mooi hoe de link hier subtiel in is verwerkt :). Arme man, en ja, de pagina bestaat nog steeds ;).

Wat ik niet snapte was "eigenlijk was ik dat meisje". Ik dacht "welk meisje?". Want de jonge fijnproevers is meervoud, dus verwijst dat naar iets buiten het verhaal? Misschien ligt het aan mij en snappen andere lezers het wel, maar ik kan het niet helemaal plaatsen. Het algemene idee, dat ze een relatie hebben gehad en dat zij het verlies van relatie betreurt, terwijl ze maar een soort betaalde mantelzorger is geworden, is overigens een mooi gegeven en mooi uitgewerkt. En sterke laatste zin trouwens.

Hoi Kruidnagel, 

Heel leuk bedacht! Ik hoop niet dat jij binnenkort zelf aan de pillen moet ;).

Ik heb het verhaal twee keer moeten lezen, maar in dit geval is dat een compliment. Je schrijft iets wat zo absurd in opzet is, dat het even duurde voordat ik alle gegevens in mijn hoofd kon 'koppelen'. Schrijvers die wegkwijnen door schrijversfora en een doorbraakpoging en daardoor in een instelling terechtkomen... 
Maar zodra het kwartje viel, las je verhaal erg vlot, juist door die originaliteit! Het helpt ook dat je ikfiguur zo emotioneel betrokken is bij Louis en een onverwachte geschiedenis met hem heeft. Dat help om het ietwat absurde toch weer vanzelfsprekend te maken. 
Auke heeft ook een mooie plaats in het verhaal. Hij is niet zomaar toeschouwer, hoewel hij die 'rol' wel heeft. Ook met hem heeft je ikfiguur een relatie opgebouwd. Dat is bij dit verhaal broodnodig, anders zouden de omstandigheden ontzettend uit de lucht gegrepen lijken. 

Goed gedaan! 

Groet, 

Nadine  

Ha Karel, bedankt voor het lezen en je compliment! Het 'ik was dat meisje' verwijst naar 'Hij nam er zelfs een keer een mee naar bed – die privacy hebben ze hier' in dezelfde zin als 'Er waren wel jonge fijnproevers, hoor.'

Hoi Nadine! Bedankt weer voor je reactie, zo snel en sterk, en voor deze leuke opdracht. Ik kon de verleiding niet weerstaan: zo'n beetje de eerste zin na de opdrachtinfo was iets van: 'Klik op deze link om je verhaal in te voeren,' dus toen besloot ik uit te gaan van een gebroken schrijver. Een beetje gebaseerd op de popcultuur en wat onverwachte roem, of juist gebrek daaraan, en/of de blootstelling aan critici, met je kan doen. En gelukkig is er dan een engel die voor je zorgt, juist omdat je als schrijver een sterke identiteit had opgebouwd die ze is gaan liefhebben. Mooi vind ik ook altijd de rol van tijdelijke vrienden: dat je alles tegen elkaar zegt, ook omdat er geen lange termijn aan vastzit. En dat stagiairs heel collegiaal en amicaal mogen zijn bij een echte zorg-engel, als die klik er is. De ik worstelt met het verlies van die relaties. Ik denk zelfs dat ze hoopt op een tijdelijke opleving van Louis' geheugen, en dat iets van de liefde dan weer eventjes terug is. Louis is doorgebroken als schrijver via dat forum, niet middelmatig, wel onsterfelijk, en lijdt nu aan korsakov.

Hoi Kruidnagel, intrigerend verhaal. Ik moest het wel een paar keer lezen, maar ieder keer viel er weer een stukje op zijn plek. Mooi gedaan. Graag gelezen. 

De Herman Brood van de literatuur. Te slim voor het leven.  --> mooi!

Dank je, Fief!

Hoi Kruidnagel, ook ik las je verhaal twee keer. Er zit zoveel in wat ik pas bij de tweede keer echt besefte. Dank voor het mogen  lezen van jouw verhaal.

Hey Elrie, bedankt voor al dat moois!