# 415 Op de rooster gelegd
Wie het bedacht heeft mag Joost weten, maar dit is het eerste jaar dat afgestudeerden in een maturiteitsexamen moeten slagen alvorens een hogere studie te mogen aanvatten. Gelukkig heb je de keuze uit een van de hoofdvakken die je het afgelopen jaar hebt gestudeerd.
Ik kies de Franse taal, al was het maar uit respect voor de nieuwe jonge leraar die mij echt aanmoedigt, zin geeft mij in deze taal te verdiepen, meer nog dan in het populaire Engels of het miskende Duits. In twee jaar tijd heeft mijn interesse voor het Frans een boost gekregen.
Na het lezen in de doeltaal, ondervraagt de vijfkoppige jury mij uitvoerig over het thema, de gebruikte stijl en de schrijver van een boek naar keuze.
De jonge leraar is voorzitter van de jury, links van hem zit mevrouw Michèle Delpèche, bekende uitbaatster van een chique boetiek in de stad. Rechts zitten respectievelijk de heer Mertens, directeur van een schildersbedrijf, tevens oud-leerling van de school en mevrouw Tulla Hoefkens, pianolerares. Als laatste in de rij zit, o hemeltje, La Peste , bijnaam van onze vroegere klastitularis en leraar Frans. Die ziet er nog steeds even geniepig klein en zelfingenomen uit.
Er wordt uiteraard enkel Frans gesproken. Mevrouw Delpèche vraagt of ik ooit in Parijs ben geweest.
“Neen, helaas niet, mevrouw. Ik ben één keer vijftien minuten in Frankrijk geweest,” antwoord ik, “toen ik op mijn twaalfde met de jeugdbeweging in de Ardennen op kamp was. Als we een riviertje overstaken, bevonden wij ons op Franse grond.”
“Mooi,” zegt de overigens bloedmooie vrouw, “ik hou wel van uw accent.”
Andere vragen worden op mij afgevuurd vanuit alle hoeken, maar uiterst rechts blijft het oorverdovend stil. De licht spottende blik vanuit de hoogte verstijft. De mond van dit jurylid valt langzaam open.
In het boek speelt een motorrit een belangrijke rol. Mijnheer Mertens vraagt mij waarvoor in het Frans de afkorting ‘c.c.’ staat. Ik antwoord dat het over de cilinderinhoud gaat en in het Frans staat voor centimètre cube.
“Het staat uiteraard ook voor conjugaison complète”, ga ik verder terwijl ik mijn oud-leraar doordringend aankijk.
De heer Mertens begrijpt meteen de steek onder water. Tenslotte is ook hij vroeger leerling geweest van de man aan het rechteruiteinde van de jurytafel.
De voorzitter vraagt aan La Peste of hij nog vragen heeft. Verbijsterd antwoordt hij: “Non, merci.”
Leraren die je op straat tegenkomt hoor je te groeten. Wie dit vergeet staat een fikse uitbrander te wachten. Sinds ik zijn klas verliet, had La Peste mij bij elke begroeting systematisch genegeerd.
Na de proef, kom ik hem tegen. Hij bekijkt mij met bewondering, groet mij onderdanig. Ik gun hem geen blik, loop door. In mijn binnenste weerklinkt de stem van Edith Piaf: Non, rien de rien, non, je ne regrette rien.
Dag Gi, Bedankt voor je…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Dag Gi,
Bedankt voor je inzending. Je vertelt een verhaal vanuit het belevende ‘ik’ perspectief. Dat maakt het verhaal erg prettig om te lezen, en daarnaast is het op sommige punten erg geestig (denk aan: Als laatste in de rij zit, o hemeltje, La Peste [...]). Hier dan mijn tips:
Ik denk dat er nog aardig wat zinnen en woorden geschrapt kunnen worden. Dat de heer Mertens de steek onder water begrijpt, kunnen wij al opmaken uit zijn uitbundige lach. Ook weet ik niet of het afgaan van alle juryleden nodig is, aangezien ze niet allemaal een (grote) rol spelen in het verhaal. Dit lijkt overbodig en zo wordt de spanning in het verhaal weggehaald.
Dan nog wat grammaticale opmerkingen: op een aantal plekken heb je (mijn inziens) iets te lange zinnen, waar een komma gebruikt kan worden of waar de zin opgesplitst kan worden in twee delen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de zin ‘De jonge…acedemie'.
‘Op twee jaar tijd’ is geen goed Nederlands, dit moet ‘In twee jaar tijd’ zijn.
Ook vind ik dat je vrij vaak het woord ‘en’ gebruikt. Dat wekt snel irritatie op bij de lezer, dus ik zou dat zoveel als mogelijk proberen in te perken.
En; ‘verbijsterd’ moet hier ‘verbijstert’ zijn.
Ten slotte zou ik zeggen dat je aardig wat kan schrappen in het verhaal. Laat de juryleden waar het niet om draait een nog kleinere rol spelen en vergroot de verstandhouding met La Peste. Dat zal het verhaal sterker maken. Door de onnodige informatie te schrappen, ontstaat er meer ruimte voor de wrijving tussen La Peste en het hoofdpersonage. Dit maakt het verhaal spannender en boeiender.
Succes!
Groetjes,
Anna
Dank je Anna voor de…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dank je Anna voor de feedback. Ik heb een aantal 'ennen' verwijderd, komma's toegevoegd en zinnen ingekort. Verbijsterd heb ik niet gewijzigd.
Ha Gi, heel leuk om dit…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ha Gi, heel leuk om dit verhaal te lezen! Maturiteitsexamen, klastitularis, conjugaison complète – andere tijd (?), andere plaats, lekker exotisch. Prettige verteltoon. Is dit verhaal de metarevanche op je eigen leraar Frans? Was het boek Traité du Camus et de l'entretien des motocyclettes?
Ha Gi, Je stuk leest alsof…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Ha Gi, Je stuk leest alsof je het gisteren hebt meegemaakt, dat vind ik knap. De hoeveelheid namen verwarde me wat. Het personage van 'La Peste' kwam heel goed uit de verf.
Mooi stuk, leest lekker,…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Mooi stuk, leest lekker, ondanks dat sommige zinnen wat lang zijn naar mijn smaak. Waar ik moeite mee heb is dat ik de zich opbouwende verbijstering van La Peste niet begrijp. Er worden vragen op de kandidaat afgevuurd, maar dan? Zijn de antwoorden zo briljant, liggen de andere juryleden in katzwijm, ... ? Ik lees het niet. Tenslotte komt wat de klap op de vuurpijl moet zijn. Nou is mijn Frans knap brak, maar zelfs als ik conjugaison complète in Google Translate invoer ben ik verloren (complete vervoeging is het resultaat). Ik kan gaan gissen natuurlijk, wat ook de bedoeling is van de opdracht. Maar zelfs dan kom ik er niet echt uit, vrees ik.
Nogmaals, dit kan ook echt aan mij liggen hoor!
O ja, mini toevoeging: is het niet op HET rooster?
Fijn verhaal, Gi. Natuurlijk…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Fijn verhaal, Gi. Natuurlijk moet het verbijsterd zijn. Heerlijk voor de hp om het laatste woord te hebben. Goed gedaan.
Evenals ManmetPen dacht ik dat het "op het rooster" moest zijn, maar het blijkt inderdaad met "de" geschreven te moeten worden. Weer wat geleerd.
Kruidnagel, Elrie, MMP, Fief…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Kruidnagel, Elrie, MMP, Fief: dank jullie voor de reacties. De of het rooster zijn beiden goed, al is er een verschil in betekenis. In dit geval is het "de". Het gaat inderdaad over een revanche op de vroegere leraar Frans. De opdracht getrouw wordt er niet uitgelegd waarover het gaat maar het heeft inderdaad iets te maken met de volledige vervoeging van een werkwoord.
Leest lekker weg Gi. En goed…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Leest lekker weg Gi. En goed dat Peste koekje van eigen deeg krijgt.
hier had ik graag gehad dat je meer mee deed. Moest lachen bij overigens.
GG!
Hi Tony. Tja, ik wilde ook…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hi Tony. Tja, ik wilde ook wel wat meer kwijt over de lichaamsbouw van Michèle of de gemanicuurde lange pianovingers van Tulla, maar dat zou de aandacht van La Peste hebben weggetrokken. Dank voor de GG rating.
@ Gi: Grappig, die namen,…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
@ Gi: Grappig, die namen, vooral die van de dame uit de boetiek met de gefeminiseerde naam van een Franse zanger.