Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#414 - De bezoeker in de nacht

 

Ik word wakker van het geluid van een fles die op grond valt. Ik heb barstende hoofdpijn. Op de grond ligt een lege fles whisky. Ik denk dat ik die in mijn slaap van de leuning heb getikt. Het is donker en koud en ik kijk tevergeefs naar de gaskachel. Ook deze maand heeft de drank gewonnen van de energierekening.

Sinds Sarah weg is, ben ik teruggevallen op mijn vloeibare dieet. Zij was het tegenwicht tegen mijn donkere gedachten. Zonder haar is Vietnam weer overal. Achter bewegende struiken, in het kraken van het dak, in de kelder, maar vooral in nachtmerries. Zonder haar zachte lijf tegen me aan zijn die zo realistisch dat ik niet nuchter durf te gaan slapen.

Ze is alweer een paar jaar weg. Ze zou weer terugkomen wanneer ik hulp ging zoeken. Ik wil geen hulp. Ik wil vrede, rust, vergeten. Zelfmoord komt dagelijks langs, maar daar ben ik te schijterig voor. Dus werd het drank.

Dan wordt er op het ruitje van de deur getikt.

“Hij is open.” brom ik.

De deur zwaait langzaam open en in het donker zie ik een zeis glinsteren.

Eindelijk

“Welkom, kom binnen.”

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Taco, 

Kort maar krachtig!

Je zet meteen de toon: zeer ongelukkig en uitzichtloos. Daarom is je laatste zin een prachtige afsluiter. Misschien nog wel het meest omdat je personage zegt zelfs voor zelfmoord te schijterig te zijn. 

Geen fijn of prettig einde, maar (misschien) wel een voor een personage dat echt geen geluk meer had. Mooi hoe je daarmee kan spelen. 

Knap gedaan!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Taco,

Mooi verhaal. Je hebt duidelijk omschreven wat er aan de hand is en het welkom er goed in verwerkt. Ik stoor mij wel een beetje aan de opening. 

'Ik word wakker van het geluid van een fles die op grond valt.'

En kort daarop:

'Op de grond ligt een lege fles whisky.'

Het ligt er te dik bovenop. Ik zou dan liever zien dat de eerste zin iets was van:

'Ik word wakker van het gerinkel van glas.'

Lid sinds

1 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat goed geschreven. 
Je komt direct op het probleem, wat duidelijkheid schept. 
Het uitzichtloze leven geef je zo mooi weer dat de laatste zin erg krachtig overkomt. Eindelijk komt zijn wens uit. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Gitaartje erbij en hij kan zo de Great American Songbook in, Taco, deze After Vietnam Blues. Inclusief bevrijdend einde aan alle illusies en onheil. Veel drama in weinig woorden. Mooie actuele verwijzing, die gasrekening. Hopelijk zonder de tragiek.