Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#386 Second Love

‘Ben je hier wel eens eerder geweest?’
‘Nee, ik kende dit restaurant niet. Normaal ben ik altijd degene die moet kiezen. Ik hou ervan als een man initiatief neemt.’

Hij weet niet zeker of de blik die ze hem toewerpt flirterig bedoeld is.
‘Dat is goed om te weten’, glimlacht hij. ‘Ik vind het leuk om je eindelijk in het echt te zien. Je ziet er prachtig uit.’
‘Dankjewel, jij hebt ook duidelijk je best gedaan. Je ruikt erg lekker’, gniffelt ze.
Terwijl ze zich probeert te herinneren wanneer ze haar man voor het laatst in een pak zag, vraagt Mister Aftershave haar waar ze zin in heeft. Even later bestelt hij voor hen allebei. Hij leert snel.
‘Heb je een drukke dag gehad?’
Langzaam roert hij zijn soep. ‘Ik was vandaag vroeg op kantoor. Nu met corona en de hoge grondstofprijzen valt het niet mee om de moed er bij iedereen in te houden. Soms voel ik me meer sociaal werker dan bedrijfsleider.’

‘Dat lijkt me stressvol.’
‘Ik ben wel wat gewend, maar de laatste tijd kost het me veel energie. Iedereen kijkt naar mij en ik moet mijn eigen peptalk maar verzorgen.’
Ze staart naar haar carpaccio. ‘Mijn man is altijd aan het werk, maar ik heb geen idee wat hij doet. Soms lijkt het alsof het hem niet uitmaakt waar hij is, zolang hij maar niet thuis hoeft te zijn.’
‘Dat klinkt ongezellig.’
‘Dat is het ook. Jouw vrouw denkt zeker ook dat je aan het werk bent?’
Hij zwijgt schuldbewust. ‘Wat heb jij tegen je man gezegd?’
‘Tupperware-party’, lacht ze door haar pijn heen en ook hij lacht.
Het hoofdgerecht kwam nog nooit zo gelegen. ‘Dat ziet er fantastisch uit’, zegt hij. En dat is het. Zwijgend genieten ze van de eerste happen. ‘Waar ben jij eigenlijk naar op zoek?’
Ze denkt lang na, legt haar bestek neer en kijkt hem indringend aan. ‘Iemand die aandacht voor me heeft.’ Haar tranen verrassen hen allebei. Dikke druppels vallen op het lam en in de puree. ‘En jij?’ vraagt ze.

Ook hij legt zijn mes en vork neer en hij pakt haar hand. ‘Ik ook.’
Ze dept haar tranen met haar servet, slikt haar verdriet door en zucht diep. ‘Misschien hebben we op de juiste plek gezocht.’
‘Ja,’ zegt hij, ‘dokter Katz zal dinsdag blij zijn om te horen dat deze opdracht ons dichter bij elkaar heeft gebracht.’
 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vind het een mooi verhaal, Mespunt. Graag gelezen. Ik weet alleen niet of de laatste zin er veel toe doet. Waarom niet gewoon twee mensen die elkaar gevonden hebben via een datingsite?
 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dankjewel Fief. Ik kan die zin ook weglaten, maar dan heeft het niets meer te maken met het verhaal dat ik wilde schrijven. Is de clou niet duidelijk of vind je hem niet mooi?

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vond het een mooi verhaal, met een leuke en onvoorziene twist.

Maar ik begin door bovenstaand even aan mezelf te twijfelen. Ik zag als clou dat ze eigenlijk met haar eigen man zit te daten, maar dat ze in een soort rollenspel zitten om de relatie weer op te fleuren. Op advies van een of ander therapeutentype. Klopt dat? 

Als dat de echte clou is, kun je hem net iets duidelijker maken met een of twee details. Niet veel sterker aanzetten, want dan gaat de lol er ook een beetje af.  

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Mespunt: prachtig! De laatste zin is de clou, dus, nee, die niet weghalen natuurlijk. Mooie twist! Zelf had ik niet meer broodkruimeltjes nodig.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Mespunt, 

Het verhaal heeft een mooi tempo en een prettige opbouw: eerst wordt de setting duidelijk, daarna zie je een eerste date met de benodigde observaties van de ander en daarna volgt een mooi kwetsbaar gesprek met een onverwachte wending. 

Ik zie dat de laatste zin als clou is bedoeld, maar die kan ik niet helemaal volgen. Over je slot kan  ik dus niet zeggen wat ik er inhoudelijk van vind, maar het verhaal leest op zichzelf in ieder geval prettig.

Groet, 

Nadine

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mespunt, als de clou is dat het echtpaar een rollenspel speelt, dan heb ik dat niet als zodanig geïnterpreteerd. Ik lees het verhaal nu wel anders. Het lied van Rupert Holmes (Escape) komt nu ineens op. De laatste zin is dan natuurlijk onmisbaar, maar ik zou het zo niet uit de tekst gehasld hebben.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt allemaal. Het verhaal gaat inderdaad niet over een eerste date, maar over twee echtelieden die een toneelstukje nodig hebben om elkaar over hun behoeften te kunnen vertellen. Het was gemakkelijker bedacht dan geschreven. Ik vond het lastig om dit idee in 400 woorden geloofwaardig neer te zetten, dus ik ben blij dat er mensen zijn die het leuk vinden. Ik ga er even over nadenken of ik nog een subtiele hint kan toevoegen.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed verhaal, Mespunt. De clou had ik totaal niet door, die begreep ik pas door de reactie van Marianne. Met deze wetenschap zie je duidelijk bij het herlezen de broodkruimels. Als je er nog iets in wil stoppen, dan kun je bijvoorbeeld de man iets (zakdoekje?) voor de vrouw uit haar tas halen, waaruit blijkt dat hij precies weet in welk vakje hij moet grijpen, maar misschien is het niet echt nodig.
Maar de clou zou voor mij in elk geval duidelijker mogen.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi geschreven en opgebouwd, voelbare emoties. De clou werd mij duidelijk na het lezen van commentaren, maakt het er niet minder om. Fijn stukje! 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt Musonius en Meri. De woordlimiet bood mij weinig ruimte voor extra hints, maar ik heb de slotzin duidelijker gemaakt. Zo moet het volgens mij te snappen zijn.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag mespunt, 

Ik vind het een mooi verhaal en ik vervloek mezelf een beetje omdat ik de commentaren eerst had gelezen, want nu weet ik niet of ik je clou meteen had doorgehad. Laten we er maar van uitgaan van wel :)

Dit is mijn favoriet stukje: "Haar tranen verrassen hen allebei. Dikke druppels vallen op het lam en in de puree. "

De gelijkheid in emotie verbindt hen en de verrassing, het lam en de puree, maken de tranen licht verteerbaar.