#386 Second Love

Ik vind het een mooi verhaal, Mespunt. Graag gelezen. Ik weet alleen niet of de laatste zin er veel toe doet. Waarom niet gewoon twee mensen die elkaar gevonden hebben via een datingsite?
 

Dankjewel Fief. Ik kan die zin ook weglaten, maar dan heeft het niets meer te maken met het verhaal dat ik wilde schrijven. Is de clou niet duidelijk of vind je hem niet mooi?

Ik vond het een mooi verhaal, met een leuke en onvoorziene twist.

Maar ik begin door bovenstaand even aan mezelf te twijfelen. Ik zag als clou dat ze eigenlijk met haar eigen man zit te daten, maar dat ze in een soort rollenspel zitten om de relatie weer op te fleuren. Op advies van een of ander therapeutentype. Klopt dat? 

Als dat de echte clou is, kun je hem net iets duidelijker maken met een of twee details. Niet veel sterker aanzetten, want dan gaat de lol er ook een beetje af.  

Ha Mespunt: prachtig! De laatste zin is de clou, dus, nee, die niet weghalen natuurlijk. Mooie twist! Zelf had ik niet meer broodkruimeltjes nodig.

Hoi Mespunt, 

Het verhaal heeft een mooi tempo en een prettige opbouw: eerst wordt de setting duidelijk, daarna zie je een eerste date met de benodigde observaties van de ander en daarna volgt een mooi kwetsbaar gesprek met een onverwachte wending. 

Ik zie dat de laatste zin als clou is bedoeld, maar die kan ik niet helemaal volgen. Over je slot kan  ik dus niet zeggen wat ik er inhoudelijk van vind, maar het verhaal leest op zichzelf in ieder geval prettig.

Groet, 

Nadine

Mespunt, als de clou is dat het echtpaar een rollenspel speelt, dan heb ik dat niet als zodanig geïnterpreteerd. Ik lees het verhaal nu wel anders. Het lied van Rupert Holmes (Escape) komt nu ineens op. De laatste zin is dan natuurlijk onmisbaar, maar ik zou het zo niet uit de tekst gehasld hebben.

Bedankt allemaal. Het verhaal gaat inderdaad niet over een eerste date, maar over twee echtelieden die een toneelstukje nodig hebben om elkaar over hun behoeften te kunnen vertellen. Het was gemakkelijker bedacht dan geschreven. Ik vond het lastig om dit idee in 400 woorden geloofwaardig neer te zetten, dus ik ben blij dat er mensen zijn die het leuk vinden. Ik ga er even over nadenken of ik nog een subtiele hint kan toevoegen.

Goed verhaal, Mespunt. De clou had ik totaal niet door, die begreep ik pas door de reactie van Marianne. Met deze wetenschap zie je duidelijk bij het herlezen de broodkruimels. Als je er nog iets in wil stoppen, dan kun je bijvoorbeeld de man iets (zakdoekje?) voor de vrouw uit haar tas halen, waaruit blijkt dat hij precies weet in welk vakje hij moet grijpen, maar misschien is het niet echt nodig.
Maar de clou zou voor mij in elk geval duidelijker mogen.

Mooi geschreven en opgebouwd, voelbare emoties. De clou werd mij duidelijk na het lezen van commentaren, maakt het er niet minder om. Fijn stukje! 

Bedankt Musonius en Meri. De woordlimiet bood mij weinig ruimte voor extra hints, maar ik heb de slotzin duidelijker gemaakt. Zo moet het volgens mij te snappen zijn.

Dag mespunt, 

Ik vind het een mooi verhaal en ik vervloek mezelf een beetje omdat ik de commentaren eerst had gelezen, want nu weet ik niet of ik je clou meteen had doorgehad. Laten we er maar van uitgaan van wel :)

Dit is mijn favoriet stukje: "Haar tranen verrassen hen allebei. Dikke druppels vallen op het lam en in de puree. "

De gelijkheid in emotie verbindt hen en de verrassing, het lam en de puree, maken de tranen licht verteerbaar.