Heftig verhaal, ben er stil van.

Heftig. GG!

Totale verwarring hier bij mij. Een zeer ernstig onderwerp, maar de gedichtjes geven het voor mij een absurd-komisch effect. Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Ik neig naar het eerste, maar voel me daar wel slecht over. Wat mij betreft is het juist daardoor, hoewel waarschijnlijk niet helemaal zo bedoeld, wel een zeer geslaagd verhaal.

Ha GG, geslaagd en inderdaad heftig verhaal. Past in de stijl van die geweldige film 'Festen'. Je hebt hier maar weinig ruimte voor zo'n zwaar verhaal. Door het opzettelijk simpele gedicht is het voor mij toch te verteren. Tragi-komisch. Eén zin vond ik zwak: 'Walging en woede vochten om voorrang op haar gezicht.' Erg standaard. Dat kun je vast beter:-)

Dag Taco, 

Ik vind het gedicht niet kinderlijk. Wij hebben in Vlaanderen niet de traditie om gedichten te schrijven met Sinterklaas en kennen pakjesavond ook niet. Althans, ik ken het niet. Maar volgens mij schrijven de meeste mensen in deze stijl gedichten. Liefst niet over dit onderwerp natuurlijk. Ik denk dat het oom Gerard was.

Ik vind het een erg goed verhaal met door de vele aanwezigen veel emoties, al dan niet uitgesproken. Knap! 

Taco, ik deel volledig de gemengde gevolens van mespunt. Misschien nog even met de stofkam door wat formuleringen: zoals de verstilde (verstijfde?) tante Ingrid, en het laatste couplet (niet: refrein) van het gedicht, want dat is de zwakste strofe. Misschien een verwijzing inbouwen naar wie daar op de deur klopt? Inderdaad GG!

Cluedo! Wat er niet gezegd wordt: wie het heeft geschreven (ik denk ook aan Gerard), hoe die schrijver dat geheim kent (vertrouwelijk gesprekje, of vreselijk misverstand), waarom Lisa nog doodgemoedereerd en onbevangen blijft onder alle consternatie, of en hoe de vader het weet, en of het de vader wel is die voor de deur staat. Een paar te veel open eindjes voor mij, maar loopt verder prima.

De eerste regel lezend dacht: mmmm, een geneuzel stuk. Toen het kind een kado aan stiefpap gaf dacht ik: zie je, een geneuzel stuk. En daar begon het vuurwerk. Sterk verhaal, en het contrast tussen begin, midden en einddeel past prima. Ook in stijl sterk geschreven. Het begin is daarom juist zo sterk. 

Ja, een ongemakkelijk verhaal en dat heb je dus goed gedaan. Er blijft nog wat te raden over voor mij als lezer, waardoor het verhaal verdergaat dan wat er geschreven staat.

Een paar dingen kunnen denk ik iets 'scherper', wat meer tonen nog. In bijv. de zin: 'Tante Ingrid was zelfs helemaal verstijfd met een vorkje gebak halverwege het schoteltje en haar mond.' laat je weinig aan mijn verbeeldingskracht over en de zin haalt de vaart er wat uit voor mijn gevoel. Ik zou kiezen voor iets als: 'Het vorkje dat tante Ingrid vasthield, bleef bewegingsloos hangen tussen schotel en mond.' Dan druk je de verstijving al uit, zonder dat te schrijven. Zo zitten er nog wat meer van dit soort voorbeeldjes in.

Maar vooral: graag gelezen.

Het leest als een Deense film. Daarin past het bizarre van de hele situatie eigenlijk wel goed. Zoals het feit dat je zoiets aan het licht zou brengen via een Sinterklaasgedicht, of de reactie van Lisa (of eigenlijk het gebrek daaraan). Ik denk wel dat de kwaliteit nog hoger was geweest als je 600 woorden tot je beschikking had gehad. Dat had je de open eindjes netjes laten afwerken, een diepere laag emotie kunnen toevoegen... Maar goed, je had 400 woorden en daar heb je een origineel, zij het heftig verhaal neergezet. Goed gedaan.