Ojee, het is gevaarlijk in te vullen! En dan daarop ook nog conclusies te trekken voor je eigen relatie, al blijkt het helaas herkenning te zijn, van beide kanten.

Mooi bedachtzaam verwoord. Ik moest het twee keer lezen en dat is geen straf.

Inderdaad Vkey, zoals Katja aangeeft is een tweede lectuur aangewezen om alle subtiliteiten te vatten. Ik word langzaam maar zeker fan van jouw brouwsels.

@ Gi: foei! Ik wordt?

Hoi V.key, met recht een openbaring voor de hoofdpersoon. Mooi beschreven, weer graag gelezen.  
Ze staan synchroon op --- goed gevonden. Ik zie het zo gebeuren. 

Hoi V.key, wat een bijzondere schouwspel maak jij van een simpel terrasbezoek. Treffende analyse van de relatie van de senioren, met daaraan gekoppeld de parallel met de eigen relatie van HP. Je schetst beelden zodanig, dat het mij uitnodigde om te herlezen, uit puur genot; hoe zij van haar koffie nipt, hoe de stilte klinkt, de ijsblokjes die als enige ontdooien, het synchroon opstaan. Chapeau!

Hoi V.key, toevallig hoorde ik vorig jaar live een orkest zonder dirigent en dat klonk zo sprankelend dat ik het iedereen kan aanraden ;-).

Mooi beeld, de ijsblokjes. Die verwaterde whisky. De vrieskou.

Mooi einde, de dood van een liefde. Of de veronderstelde dood. Originele verhaalopzet.

Mooie sfeertekening, net als in je andere teksten.

De jas die op tijd is, dat schuurt een beetje. Dat gevoel heb ik alleen bij een online Zalando-bestelling, dat mijn jas eindelijk eens op tijd is. En 'gelaten verlaten,' die constructie is denk ik een keuze die iets te gemaakt is en op zich geen inhoud toevoegt.

De hp weet behoorlijk veel over het oudere stel, bv: 'door de jaren heen hebben ze geleerd elkaars bewegingen te imiteren.' Het kan projectie zijn van de hp, maar dan op het randje van perspectiefverwarring.

Dank je Jaap voor de link: indrukwekkend, wat een rasmuzikanten en verkwikkende groep om naar te luisteren en kijken.