#313 De eenzame mier

Sorry, dit gekke stukje had ik een paar dagen geleden geschreven. Het past binnen de letter van de opdracht (technisch gezien gaat t over een liefde in de zomer), maar niet echt binnen de geest (erg romantisch hebben ze het niet). Vanavond probeer ik nog een ander verhaaltje te maken, ik heb al wel een idee, dat beter past...

Geen gek stukje Marianne,

ik wacht je nieuwe stuk af :)

Hm. Ik weet t niet, het wil niet zo lukken met die romantiek. Volgens mij vind ik tragische en mislukte liefdes leuker om op te schrijven! Ik weet de verhaallijn die ik hebben wil...maar heeft er iemand tips hoe je romantische scènes schrijft zonder dat het wel heel over-the-top zwijmelig en sentimentelig wordt? 

Begin gewoon en laat het zien, de tips volgen vanzelf.

Hoi Marianne, wat een bijzondere invulling van de opdracht. Je hoeft je niet te verontschuldigen als je denkt dat je niet geheel de opdracht volgt; de opdracht is een vertrekpunt, inspiratie voor een verhaal. Eenieder vult dat naar eigen believen en goeddunken in.
Je illustreert heel mooi hoe de karakters en interesses van de 'zij' en de 'hij' in je verhaal verschillen, niet alleen door hun observaties en wat ze erover zeggen, maar ook met hoe ze vertrekken van hun lunchplek.
Het einde maakt het af. En met dat einde vind ik overigens dat je zeker voldoet aan de letter en de geest van de opdracht, al is het maar omdat je daarmee een streep onder de relatie weergeeft. Hoewel iemand die een romantisch (keukenmeidenroman-achtig?) verhaal over een vakantieliefde verwacht wellicht teleurgesteld kan zijn. Je kunt als schrijver niet aan ieders verwachting voldoen; maak je eigen verhaal en wees er trots op.

Met vriendelijke groet,

Ton Badhemd

Ha Ton! Dankje! Ja, eigenlijk vind ik het ook wel okay zo. Bedankt voor je feedback. Ik had nog een verhaal met een echte romance geprobeerd, maar het voelde inderdaad alsof het een keukenmeidenroman werd. Hier ben ik bij nader inzien toch blijer mee. Al post ik mn romannetje misschien ook nog. Maar ik zal trots zijn op mn verhalen. ;) 

Dag Marianne,

Mooi hoe je in dit verhaal met maar een paar woorden en een hele sfeerschets het verlangen naar (meer/betere) samenwerking uitdrukt die de vrouwelijke hoofdpersoon (ook fysiek) ervaart.
Het gemier van de mannelijke hoofdpersoon naast de zo lief door jou beschreven hardwerkende mieren met hun kluitjes klei (met zo'n beeld heb je mijn aandacht te pakken) vind ik treffend.

Jaaaa linksaf, ik ben trots op je;-)

hartelijke groet van Pindarots

Dankjewel! 

Ik vond jouw verhaal ook mooi. Heel liefdevolle invulling en grappige stukjes er ook in. 

Fantastisch, Marianne, hoe je op een zo subtiele manier twee tegenpolen in beeld brengt.

Dank je!