Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#265 telefoontje

26 September 2019 - 13:53
Ik houd mijn telefoon vast en staar er stom naar. Plat en zwart ligt hij in mijn handpalm. Hij had 'mama' gezegd. Hij had dat woord echt gebruikt. Ik kijk naar het lege scherm alsof dat een verklaring zal geven. Een uitleg hoe Jonas dat mens 'mama' kan noemen. Arme Jonas. “Wat is er, schat?” Ik kijk op van het zwarte scherm, in het gezicht van mijn man. “Wat is er?” vraagt hij nogmaals. “Jonas belde,” zeg ik. “Jonas? Dat is lang geleden.” “Onze moeder is dood.” Ik leg de telefoon op tafel. Eindelijk.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 September 2019 - 14:04
Kort, maar hevig. En duidelijk hoe ze over haar "moeder" denkt. Het laatste woord zegt genoeg. Ik kijk op van zwarte scherm, in het gezicht van mijn man. -- Hier mis ik het woordje "het" Ik denk dat jij ook opmerkingen gaat krijgen over het gebruik van dubbele aanhalingstekens, daarom zal ik het maar doen. Ik gebruikte ze namelijk ook, maar bij gesproken tekst is het meer gebruikelijk om enkele aanhalingstekens te gebruiken.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 September 2019 - 14:07
ha, ik zat terwijl jij hier schreef, zat ik juist bij jou te schrijven ... en je hebt natuurlijk gelijk dat ik in mijn enthousiasme een 'het' vergeten ben, ga hem gelijk toevoegen

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 September 2019 - 19:16
Kort en krachtig, duidelijk. Je hebt er weinig woorden voor nodig om een relatie neer te zetten :thumbsup: Fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 September 2019 - 9:31
Ik houdt
houd. Ik zit wel een beetje met dat 'eindelijk'. Waarom legt ze eindelijk haar telefoon neer? Gaat eindelijk niet meer om moeders overlijden? Nog iets:
Ik staar er stom naar
is 'stom' echt nodig?

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 September 2019 - 15:31
Ik houdt
houd.
uiteraardt da's wel heel slordig
Ik zit wel een beetje met dat 'eindelijk'. Waarom legt ze eindelijk haar telefoon neer? Gaat eindelijk niet meer om moeders overlijden?
volgens mij niet, al probeert de hp dat zichzelf misschien wel wijs te maken. Ik hoopte dan weer dat lezers even zouden denken dat het op moeders overlijden sloeg en zich dan zouden realiseren 'ach nee, zo simpel is het niet'. Maar ik wil wel vaker veel in weinig woorden - het maakt dat ik niet altijd duidelijk ben, kennelijk.
Nog iets:
Ik staar er stom naar
is 'stom' echt nodig?
misschien niet. Het benadrukt iets. Ik weet niet of dat nodig is. Ik zou bijna 'nee' zeggen, maar misschien zou ik zonder nóg onduidelijker zijn. wat ik bedoel te zeggen: als ik geschreven had: [Ik staar naar mijn telefoon. Manlief vraagt wat er is. Ik antwoord: "Jonas belde dat onze moeder dood is. Die achterlijk noemde dat mens nog 'mama' ook.] was het een ander verhaal geweest. Er gaat heel wat meer om in de hp dan puur afkeer van de moeder. Waarom houdt hp die telefoon vast, waarom is het zo moeilijk die telefoon neer te leggen, waarom lucht het op dat uiteindelijk toch te doen? Ik hoop dat lezers iets voelen, gaan denken ... dat soort dingen. Maar als dat niet overkomt, ben ik toch te vaag geweest. Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 September 2019 - 15:51
Ik houd mijn telefoon vast en staar er stom naar.
Er had ook kunnen staan: Ik staar met ongeloof naar de telefoon in mijn hand. Of zoiets. Bij "eindelijk" had ik ook het idee dat het opluchting was. Dat ze eindelijk van haar moeder af is of dat er misschien een eind aan haar lijdensweg is gekomen, hoewel ik dat laatste niet proef uit het verhaal. Ik vind het een kort maar krachtig verhaal.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 September 2019 - 16:22
@schrijvenmaar: kort en krachtig. :thumbsup: 'Eindelijk' vatte ik op als dat de Hp de telefoon ongebruikelijk lang in haar handen heeft gehouden, net omwille van de aard van de boodschap en alle mogelijke daarmee gepaard gaande emoties. Of de lezer dit al dan niet gelijkaardig interpreteert hangt ook wel af van zijn of haar gevoeligheid en referentiekader. We zijn allemaal anders. :)

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 September 2019 - 15:52
Hallo Schrijvenmaar, Een beklemmend stukje. Zij krijgt bericht over een eindigende situatie: Mam is dood. Dan komt er een volgende situatie die geschreven wordt door één zin Eindelijk. De lezer kan gaan fantaseren: einde van een ondraaglijk leiden. Of kan er eindelijk begonnen worden aan het beëindigen van een familieruzie. Misschien komt er nog wel een tot stand.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2019 - 21:34
Hoi Schrijvenmaar, Op deze manier zou ik ook het liefst een verhaaltje willen schrijven. Lekker kort en bondig. Ik heb het wel een paar keer gelezen, maar dat ligt niet aan jou, ik ben niet zo goed in teksten ontleden. 'Eindelijk' kwam bij mij over dat de hp blij was met het overlijden van haar moeder. Ik vind het knap hoe je in zo'n kort stukje tekst de opdracht hebt voltooid :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2019 - 10:55
Interessante tekst! In het kader van show, don't tell mag 'stom' weg. De lezer mag zelf uitvogelen of ze stom of vol ongeloof naar haar telefoon kijkt. Hetzelfde geldt voor het woord 'eindelijk'. Dit is 'tell', probeer dat te vermijden. Vertel niet dat ze 'eindelijk' denkt, maar laat het zien, door haar bijvoorbeeld een diepe zucht te laten slaken, of een gewicht van haar schouders te laten vallen. Graag gelezen!