#260- Spiegel- Vanitas/ Superbia
Oh, daar ben je weer. Het is zeker weer tijd voor ons half- zesje. Ik zag je vijftien minuten geleden nog in een winkelruit. Vijf minuten geleden in het schermpje van je telefoon. Je zoekt me de laatste tijd nog vaker op dan voorheen. Wees welkom, treed nader en verlies jezelf wederom in mij. Je hebt me gemist, of niet? Je hebt vooral jezelf gemist…
Ik kon vroeger nog wel genieten van onze tijd samen. Het was leuk te zien hoe je als klein meisje je lippen stiftte, rouge en oogschaduw opdeed, je haar in de krullers… Ik was erbij op je meest intieme momenten. Toen je je behaatje opvulde met tissues, later met kipfileetjes. Je hield me tussen je benen om te zien hoe dat er nu eigenlijk uitziet, daar beneden. Ik hoop dat je daar iets aan hebt gehad, in het ontdekken van je seksualiteit. Het ontdekken van je vrouwelijkheid was niet zo moeilijk. Je schoonheid en je sex-appeal hebben er altijd al vrij dik bovenop gelegen.
Je neemt me ter hand, nu lach je nog. Nu bevalt het je nog, wat ik je laat zien. Je bekijkt jezelf minutieus, zoals je altijd gedaan hebt. Ben je soms moedwillig op zoek naar imperfecties? We weten allebei hoe ongelukkig je bent als je zo direct je make- up verwijderd en je je ware zelf in mij weerspiegeld ziet. Is het werkelijk zo moeilijk te accepteren dat je er niet meer uitziet zoals toen je twintig was? Of dat je er ook niet meer zo uitziet als twintig jaar geleden? Is je uiterlijk het enige dat je ziet als je je tijdens onze onderonsjes weer eens tegen mij aanvlijt? Ik laat je zoveel meer zien. Ik kan je laten zien wie jij bent ik het diepst van je kern. Maar jij kijkt niet verder.
Ik ben teleurgesteld in je… Vroeger zong je tegen mij, terwijl je ervan droomde de beste zangeres te zijn. Je oefende je beëdiging als advocate, met mij als je enige toeschouwer. Goed dan, jij zag alleen jezelf, maar in stilte genoot ik van je ambities. Ik was trots! Nu zie je alleen nog je gezicht. Je ziet niet meer de toekomst in mij, niet meer de mogelijkheden. Je ziet alleen wat geweest is. Denk je dat het me niet is opgevallen dat je probeert vast te houden aan wat niet meer is? Verdrietig trek je je huid glad. De lachrimpels, je kraaienpootjes, je frons… ze verdwijnen. Eventjes. Je bent steeds maar in de weer met smeerseltjes, elektrische stootjes, slakkenslijm. Je draagt mouwen, zodat niemand je bovenarmen ziet zwabberen; je draagt een shawl om je hals; handschoenen omdat je bang bent dat je handen je ware leeftijd tonen. Je hebt aan je gezicht laten sleutelen, of niet?
En voor wat? Heb je dan niet in de gaten dat het allemaal voor niets is? Je pogingen zijn zo, zo futiel. Schoonheid is vergankelijk, zo is het bedoeld. Het hóórt vluchtig te zijn. Een leven geofferd aan het behouden van schoonheid, is een leeg leven. Je bent een intelligente dame, dat zou je moeten weten.
Oh, Jij denkt dat ik niet doorheb dat het niet louter om het behouden van je uiterlijk gaat? Dat je verlangen mij niet opviel? Een verlangen beter, belangrijker en aantrekkelijker te zijn dan de anderen? Dat ik blind zou zijn voor je eigenliefde?
Ik was erbij toen Narcissus wegkwijnde en stierf aan een watertje. Verliefd op zijn weerkaatsing. Verliefd op mij! Dat Lucifer ter aarde stortte, is mijn verantwoordelijkheid. Ik maakte dat Icarus te dicht bij de zon vloog. Het portret van Dorian Gray is een lofzang aan mij die me nog heerlijk in het gehoor ligt en ik kan me nog altijd warmen aan de Vreugdevuren van de IJdelheden in de vijftiende eeuw. Jij dacht dat het Eris was die de gouden appel tussen Hera, Athena en Aphrodite wierp? Ha!
Wie denk je dat je bent? Denk jij je werkelijk te kunnen meten aan hen die mij aanbaden? Voor me streden, zich aan mij opofferden. Wat heb jij ooit voor me gedaan? Behalve dat je iets te vaak naar jezelf kijkt.
Hoe offer jij je aan me op?
Miller, Mooi stuk. Wat mij
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Lekker no-nonsense, de sfeer
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hoewel ik de lezer in de
Lid sinds
5 jaar 5 maandenRol
Miller, Het verhaal is
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Mooi stuk! Ik ben het eens
Lid sinds
5 jaar 4 maandenRol
Het is een verhaal dat mij
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Hallo Miller, … wat een
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol